ŚFiNiA

Michał Dyszyński

W Biblii jest obraz pozytywnie traktowanego człowieka, który (w polskich tłumaczeniach Biblii) został określony jako "prostaczek".

Michał Dyszyński

Dodałbym jeszcze, że choć użycie przez tłumaczy słowa "prostaczek", zamiast "dziecko" pod pewnym względem można uznać, wytłumaczyć jako zasadne, to warto zauważyć, jak z takiej decyzji powstaje NADMIAROWA SUGESTIA. Użycie w tym cytacie (przypomnę: W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom.) słowa "dzieciom" zamiast "prostaczkom" ma tę cechę, że JAWNIE JEST PARADOKSALNE. To zaś sugeruje, aby nie traktować tej sugestii wprost - wszak nikt przy zdrowych zmysłach nie będzie ostatecznie uznawał rozumu dziecka (szczególnie niemowlaka). Mamy zatem nie tyle sugestie w sensie pozytywnym intelektualnie, nie tylko ogólną pochwałę tych nieelitarnych odbiorców nauk Jezusa, co samo zasugerowanie, że Ewangelia jest dla wszystkich, także dla tych najmniej rozwiniętych.
Z użyciem słowa "prostaczek" w omawianym cytacie sprawa robi się "rozwojowa". Teraz, skoro już całe sformułowanie plasuje się "bliżej sensu", to niejeden (a szczególnie ktoś uznający Biblię za "nieomylną") gotów jest bardzo literalnie potraktować tę (dającą się podpiąć pod ów cytat) sugestię, że lepiej byłoby może ograniczyć z poszukiwaniem mądrości, wiedzy, wyrafinowanym myśleniem, a pozostać na poziomie naiwnego prostaka, który się w ogóle niewiele zastanawia nad czymkolwiek. Taką sugestię niejeden może sobie wyczytać, a zdaje się, że liczni tak sobie wyczytali. Tymczasem ja uważam, iż owa sugestia jest zdecydowanie błędna.

Tu mamy dość ciekawy przykład jak wydawałoby się drobne niuanse interpretacyjne w potraktowaniu jednego tylko słowa mogą wpływać wręcz na rozwój ludzkości. Potraktowana jako jawne wskazanie na niechęć (rzekomą) Jezusa do mądrych ludzi, zdobywania wiedzy przez niektorych interpretatorów ileś tam wieków później, będzie powodowało, że może nie powstaną jakieś ośrodki naukowe, ludzie będą silnie tradycyjni. Amisze, czy inne kręgi wyznawców, skupiające się na maksymalnie tradycyjnym, odrzucającym rozwój wiedzy podejściu do cnotliwości życia, z powodu właśnie odczytania tak, a nie inaczej owej sugestii, będą budowali istotnie inną cywilizację, niż ludzie (też chrześcijanie), którzy jednak nie odczytali wspomnianych słów Jezusa jako wyrażenie negatywnego stosunku do ogólnego rozwoju intelektualnego ludzkości.