ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Dzisiaj oświeciło mnie, dlaczego nieraz trudno jest mi porozumieć się z ludźmi, albo dlaczego pojawiają się istotne różnice ogólnie w interpretacji różnych zagadnień. Problem jest bardzo ogólny, a można by go sformułować jako:
Każde zagadnienie ma swoje dwie instancje - wewnętrzną, zwykle złożoną aż do niewyobrażalnych, czy nieskończonych form złożoności i tę, którą używa się w konkretnym rozumowaniu - zredukowaną do tego, co konkretny interpretujący potrafi zobrazować w swoim umyśle.
Wiele osób automatycznie utożsamia te instancje. Ja ich nie utożsamiam.
Efektem powyższego jest to, że tam gdzie ktoś uważa, iż mówi o "prawdzie rzeczy", jak traktuję jego słowa na zasadzie, że mówi o SWOIM OPISIE, w zredukowanej do posiadanych wyobrażeń postaci.
Sama prawda rzeczy jest niedostępna (być może dla nikogo), dlatego że musiałaby ona zawierać w sobie wszystko co jest i potencjalnie być może. Dostępne są jedynie REDUKCJE RZECZY zrzutowane na EKRAN POJĘCIOWY i WYOBRAŻENIOWY.

Jak się tak widzi sprawę, to bezzasadne robią się co niektóre spory, a także upieranie się przy swoim rozumieniu spraw na zabój. I tak każde rozumienie jest zredukowane, co można by utożsamić z formą zafałszowania. Jeśli ktoś tego nie rozumie, to nieprawidłowo ustawia swoją epistemologię, co za chwilę da efekt pogubienia się na dalszych etapach rozumowania.

Michał Dyszyński

Podejście w którym rozdziela się "samą rzecz" od oglądu tej rzeczy jest charakterystyczny dla tego podejścia, jakie oferuje mechanika kwantowa. W jej ramach funkcja falowa jest tylko gęstością prawdopodobieństwa, czyli czystą ideą - nie jest samym bytem. Byt zawsze powstaje dopiero jako redukcja - wzięcie jednej z możliwych opcji, jako tej aktualnej i zrealizowanej.