ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Za kanwę rozważań niech posłuży ta moja odpowiedź

anbo

Michał Dyszyński

Banjankri

Michał może i jest nieambitnym dyskutantem, ale trzeba przyznać, że rozśmieszyć potrafi

Michał Dyszyński

Banjankri

Michał Dyszyński

Michał Dyszyński

Ambicja jest czymś subiektywnym, wynika z osobistych przekonań, światopoglądu, życiowych doświadczeń. Chcę tu opisać tę ambicję, której się "dorobiłem" przez lata mojego życia. Ambicję w kontekście epistemologii i dyskusji.
Mottem mojej ambicji z grubsza byłoby: prawda powinna wygrywać z krótkofalową korzyścią emocjonalną.
Z czym konkretnie powinna wygrać prawda?

Prawda ma być ponad, ma wygrać z:
- z tym, że wykażę komuś swoją dominację, wyższość
- że miałbym mieć ostatnie słowo
- że wmówię komuś swoją wizję spraw
- że ktokolwiek uzna mnie za zwycięzcę
- że poczuję satysfakcję z tytułu tego, co mówię, piszę
- że będzie mi przyjemnie, gdy prawdę zlekceważę
itp.

Oczywiście - trudniej wykonać, niż zadeklarować. Samej prawdy jako takiej przecież nie mam. Jedną z większych iluzji, niszczącym błędem jest według mnie przekonanie o jakimś "posiadaniu" prawdy.
Skoro prawdy nie posiadam, to właściwie czym dysponuję?
- Właściwie to chyba tylko...
UCZCIWOŚCIĄ INTELEKTUALNĄ i WŁOŻONYM WYSIŁKIEM W KONSTRUOWANIE I ROZUMIENIA ELIMINOWANIE JEGO BŁĘDÓW. Tylko tym!
Postulat prawdy jest zatem w istocie tożsamy z tym, aby nie zbaczać ze ścieżki uczciwego przyznawania dokładnie tego, co wynika z rozpoznań obiektywnych, zamiast dawać priorytet emocjom.
Prawdy jako takiej nie "gromadzi" w sobie nikt (z Bogiem, może zrobiłbym jakąś formę wyjątku od powyższego stwierdzenia, ale tylko z Nim i też w postaci dość konkretnej).
Taka ambicja jak moja jest oczywiście totalnie niezrozumiała dla większości.

Czy tę swoją ambicję spełniam?
- Różnie to mi wychodzi. Mam i sukcesy, i porażki. Jak to w życiu.

Banjankri

Michał Dyszyński

Banjankri

Michał Dyszyński

Banjankri

Użycie słowa "zwycięstwo", na tej stronie:
Ja: 0 razy
ty: 15 razy.

Michał Dyszyński

Banjankri

To, że jesteś beznadziejny, nie znaczy automatycznie, że ktoś wygrał. Naucz się wyciągać poprawne wnioski.

Co do zajmowania się osobą dyskutanta... Jakbyś geniuszu nie zauważył, robiłem to w temacie dokładnie temu poświęconemu. Twoje prostackie zagrywki, z wyrywaniem wszystkiego z kontekstu, ci nie pomogą. Nawet w temacie o kwestiach osobowych pojawił się merytoryczny wątek o Bogu, któremu kompletnie nie mogłeś sprostać.
Naiwnie łudzisz się, że uda ci się wyrwać coś z kontekstu, pomarudzisz jaki jesteś biedny, jak niesprawiedliwie atakowany, a może jakiś naiwniak się nad tobą zlituje, i w ten sposób stanie po twojej stronie.
Zachowanie warte pożałowania.

Michał Dyszyński

Jeszcze chciałbym opisać zwycięstwo ambitne w dyskusji.
W moim przekonaniu zwycięstwo takie sprowadziłoby się do:
1. uzgodnienia z drugim dyskutantem wspólnych PODSTAW I REGUŁ
2. zapuszczeniu/zastosowaniu owych reguł w rozumowaniu logicznym (ścisłym)
3. a na koniec, aby się okazało, że efektem zastosowania reguł i niekwestionowanych podstaw rozumowania jest wniosek zgodny z naszym przewidywaniem, a nie przewidywanym wnioskiem drugiej strony.
Wtedy druga strona musiałaby przyznać (o ile oczywiście jest zaawansowana mentalnie na tyle, aby obsłużyć uczciwość przyznania się do ewidentnego błędu), że źle skalkulowała wnioskowanie, zaś nasze wnioskowanie jest tym poprawnym z podstaw, które zostały przyjęte.
To jest zwycięstwo w dyskusji ambitne.

Oczywiście nie z każdym dyskutantem zwycięstwo ambitne jest w ogóle możliwe. Nie zwyciężymy bowiem ambitnie z dyskutantem niedojrzałym, mataczącym, niezdolnym do uznania niewygodnej prawdy. Aby odnieść ambitne zwycięstwo nasz dyskutant...
sam musiałby być wystarczająco ambitny. Bo dla mnie ambicją (tą prawdziwą, a w jakimś stopniu "ambicją wyższą") jest zdolność od uznania prawdy wyżej, niż obrona ego.
Zwycięstwo ambitne jest zwycięstwem OCENIONYM ZEWNĘTRZNIE, jest zwycięstwem, w który MY WYCOFALIŚMY ARBITRALNOŚĆ naszych ocen, my nie nalegamy, jak to koniecznie musi być "po naszemu", lecz że wychodzi niezależnie, że jednak jest po naszemu.