ŚFiNiA

Michał Dyszyński

W licznych wypowiedziach ateistów krytyka religii zaczyna się, a potem skupia się na samym pojęciu wiary. Ateista zwykle uznaje swoją definicję tego pojęcia w maksymalnie bezsensownej postaci - jako przyjęcie tezy z pominięciem jakichkolwiek przesłanek (w mniej twardej wersji przy bardzo słabych przesłankach), poza samym żądaniem tego przyjęcia. Trochę tu można usprawiedliwiać takie podejście ateistów do idei wiary postawą części samych osób religijnych, które chyba też w taki sposób wiarę rozumieją - jako wręcz przyjmowanie tez przeciwne rozumowi.

Ja z kolei znacząco odmiennie definiuję wiarę. Dla mnie wiara jest nie tyle przeciw rozumowi, co PRZECIW NIEPEWNOŚCI, przeciw niejasnym przesłankom.
Czyli tam gdzie toksyczne pojmowanie idei wiary by sugerowało "przyjmujemy tezę A, choć nic za nią pozytywnie nie przemawia, a często nawet rozum wyraźnie się temu sprzeciwia', ja uznaję wiarę rozumianą jako: "przyjmuję tezę A jako najlepszą na danym etapie opcję w obliczu istniejących wątpliwości, problemów z samym ułożeniem sobie zagadnień w rozumowanie, przyjmuję uznając INTUICYJNE, a nie ścisłe powiązanie owej tezy z resztą moich przekonań, przyjmuję z poczuciem POKORY względem aktualnych moich mocy poznawczych i z intencją OTWARTOŚCI na przyszłe doskonalenia".

Michał Dyszyński