ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Pojęcie językowe jest bytem myślowym złożonym.
W naiwnym rozumieniu pojęcia językowe są w pełni określane za pomocą definicji. Gdzieś można np. przeczytać, że krzesło jest przedmiotem służącym do siedzenia na nim przy stole i to wg większości załatwi sprawę. Tymczasem nawet tak proste pojęcie jak krzesło już pokazuje, jak bardzo myślenie i język są płynne niedookreślone. W zależności od kultury, technologii, zwyczajów językowych mogą przecież pojawić się byty zbliżone - np. stołek, ławeczka. Umysł, wywołujący pojęcie "krzesła" musi jakoś odróżnić je od stołka. Do tego mamy pytanie, czy pniaczek do siedzenia jest już krzesłem, czy nie. A dodatkowo - krzesłopodobnie - wyrzeźbiony pniaczek?...
Pojęcia nie są bytami samymi w sobie, ale "pływają" w o płynie ich interpretacji, dotykają swoimi granicami podobnych bytów. Czasem jakaś interpretacja pojęcia może wręcz odwrócić rozumowanie. Weźmy np. pojęcie "sprawiedliwość". Jeśli do bycia sprawiedliwym zalicza się pilnowanie tego, aby każdy dostał to co sobie wypracował (całkiem chyba rozsądne podejście), to zabieranie ludziom ich przychodów (np. w podatkach) w celu rozdysponowania tych dóbr dla poszkodowanych, bardziej potrzebujących, jest niesprawiedliwe. Ale z drugiej strony, jeśli sprawiedliwość określimy w kontekście wyrównywania szans względem tych, którzy w życiu (często nie z własnej winy) mają krzywdę, biedę, to sprawiedliwe jest umniejszenie pewnych zbytków bogaczom, aby przynajmniej minimum zapewnić tym, którzy nie moga wypracować sobie środków.
To, ze pojęcia mają sens tylko w kontekście, powiązanemu z nimi systemu rozwiązywania konfliktów interpretacyjnych jest rzuceniem światła na zjawiska damegogii i ekwiwokację pojęć. Demagogia opiera się najczęśćiej na wyrwaniu pojęć z ich kontekstu, zwykle skupieniu się na znaczeniu emocjonalnym, czy na wygodnym dla demagoga zastosowaniu (przy pominięciu konkurencyjnych), aby ostatecznie wykazać słuszność, potrzebę czegoś tam. Tylko względnie nieliczna grupa ludzi jest na tyle czujna, że potrafi przejrzeć fałsz ukryty w przesłaniu sprytnego demagoga.

Podsumowując
Pojęcia bez rozważania, powiązanego z nimi systemu rozwiązywania konfliktów interpretacyjnych stają się bytem fałszującym myślenie, dającym podatność na manipulację, odciągającym od spójności rozumowania. Dlatego pytanie "jak rozumiesz swoją myśl w tym, czy innym kontekście?" powinno być czymś absolutnie podstawowym u ludzi chcących się rzeczywiście sensownie porozumieć. Szkoda, że tak mało ludzi jest otwartych na dyskusję o tym, co sami innym komunikują - często dodatkowe pytanie traktują jako atak na swoje stanowisko, a nie zwykłą próbę dowiedzenia się szczegółów poglądu. A może ludzie w ogóle boją się zbyt wiele dowiadywać o swoim własnym rozumowaniu, może po prostu wygodnie jest myśleć pobieżnie, nieściśle?...

wujzboj

Myślę, że ludzie przeważnie nie tyle obawiają się uściślać swoich myśli, ile nie widzą takiej potrzeby. Wydaje im się, że to dzielenie włosa na czworo, bo przecież wszystko jest oczywiste. Wydaje im się, że to albo przejaw głupoty (bo każdy, kto jest na poziomie, widzi oczywistość), albo próba zagmatwania i manipulacji.

Najtrudniej jest zawsze dostarczyć motywację do głębszej analizy. Przekonać, że warto...

Michał Dyszyński

wujzboj

Jasne. Ale przekonaj do tego kogoś, kto uważa swoje stanowisko za oczywiste a twoje za oczywiście błędne, a przy tym jest zdania, że w odróżnieniu od ciebie zna się profesjonalnie na rzeczy. Albo odwrotnie że w odróżnieniu od ciebie, widzi jak jest, a nie jak jest wydumane.

Powód jest jasny. Brak tylko skutecznej metody...

Piotr Rokubungi

Skuteczną metodę podsuwa sama natura- starcie, walkę. I najbardziej "światli i empatyczni" od tego nie uciekli, ani nie uciekną. Bo czym jest każda dyskusja, jak nie walką? Czym samo choćby rozważanie we własnym rozumie, jak nie "walką ze samym sobą"? Istnieją tylko różne sposoby realizacji tej metody. Lecz tak, czy siak wciąż wygrywa bardziej dostosowany- we współczesnych rozwiniętych, zaawansowanych społecznościach może mniej przystosowany do przyrodniczych warunków środowiska, a bardziej do kultury i potrzeb deklarowanych przez dane społeczeństwo. Myślę, że nie ma od tego ucieczki w takiej rzeczywistości, w takim kosmosie nawet. o prawu doboru naturalnego podlega wszystko- prawdopodobnie też same oddziaływania, a więc i bazujące na nich prawa fizyczne.

Michał Dyszyński

Piotr Rokubungi

Raczej w innym znaczeniu pisałem o walce, Michale. W znaczeniu wzajemnego najlepszego dopasowania się. I spróbuj zauważyć, że nie ma żadnego innego celu jakiejkolwiek walki- zawsze chodzi tak naprawdę o przystosowanie, a nawet o ujednolicenie w konsekwencji.
Walka, a raczej ścieranie się, a jeszcze precyzyjniej i ogólniej- interakcje czy same oddziaływania [fizyczne] są w ogóle podstawą bytowania, istnienia; bez oddziaływań, sił jest Niebyt.

wujzboj

Najlepszego dopasowania się do czego, Piotrze?

Piotr Rokubungi