ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Dlaczego jedni ludzie chcą żyć z resztą ludzkości w zgodzie, a inni doszukują się powodów do animozji, a dalej konfliktów?...
Są ludzie, którzy dzisiaj najchętniej by przywrócili granice w Europie, utrudnili jak się da swobodę kontaktowania się, a mentalnie zogniskowali się na tym, że każdy ma trwać przy swoim - swoim narodzie, swoim państwie, swoim - osobno wobec wszystkich pozostałych. Tymczasem inna grupa ludzi chce dokładnie czegoś przeciwnego - aby granice zostały ostatecznie zniesione, ludzie się szeroko kontaktowali, wymieniali ze sobą, podróżowali.

Co różnicuje te dwie grupy postaw ludzkich?...
Ja obstawiam w głównej mierze czynnik genetyczny, choć jest tu też silne element nabyty, związany ze środowiskiem.
Zarówno zwolennicy zamykania się w swoich granicach, jak i zwolennicy otwartości społeczeństwa na mieszanie się, nie mają żadnego absolutnego argumentu na słuszność swoich postaw. Sam jestem raczej za otwartością, ale też zdaję sobie sprawę, że szybkie i masywne zmiany migracyjne niosą zagrożenia. Otwierając się w sposób mało przemyślany, ryzykuje się, że społeczeństwo w miarę uporządkowane, pod naporem zbyt dużej masy przybyszów zacznie się antagonizować, a ostatecznie nastroje w nim odbiją w dokładnie przeciwnym kierunku. Wszystko, co się robi, należałoby robić mądrze, przewidując potencjalne zagrożenia i przeciwdziałając im, więc i w tym przypadku dobrze byłoby przynajmniej wstępnie sobie uświadomić naturę owych zagrożeń, związanych z pojawieniem się dużej ilości migrantów. Wszystkie te zagrożenia mają chyba ten jeden wspólny mianownik, ze zarówno przybysze, jak i ludność osiadła, miejscowa najczęściej próbują chronić to "dotychczasowe swoje", postrzegając sam fakt odmienności innych ludzi jako inwazyjny. Zarówny ludność przyjmująca migrantów, jak i sami migranci zostali wychowani w jakiejś kulturze, mają jakieś obyczaje, mentalność, system wartości. I naturalną, niejako automatyczną postawą jest postrzeganie tego swojego kulturowego bagażu jako dobra, jako czegoś porządkującego życie, jako nośnika właściwych stosunków społecznych. Nie wiemy jak będzie, jeśli zmienimy to, co znamy, ale obawiamy się zmiany. Bo chyba ewolucyjnie, genetycznie człowiek obawia się zmian. I chyba to jest słuszne w tym sensie, że słabe umysły wobec nieprzewidywalnej w większości przyrody dawały większą szansę przeżycia, gdy bazowały na preferencji dla tego, co znane, niż gdy nadmiernie eksperymentowały, próbowały wszystkiego, co przychodzi, co jest nieznane i nowe. Tak więc w genach mamy odruch obrony tego, do czego jesteśmy przyzwyczajeni.

Z drugiej strony jednak ludzkość przekroczyła pewien próg rozwoju. W stopniu absolutnie niespotykanym jest w stanie wykorzystywać wiedzę i doświadczenia poprzednich pokoleń, umie planować z wyprzedzeniem, umie modelować "co będzie jeśli...". To wielkie, nowe osiągnięcie ludzkości sprawia, iż wielu zmian nie musimy się już tak bardzo bać, bo jesteśmy w stanie przewidzieć ich skutki. Choć oczywiście...
... jest z kolei jeszcze inny problem - pojawienia się nowej klasy skutków - skutków związanych z rozwojem techniki, masowych metod wytwarzania, zbyt silnego wpływu ludzości na przyrodę. Jednak te skutki najczęściej nie wiążą się z zagrożeniami, jakie niesie migracja.

Ja sam uważam, że migracja może nieść zarówno dobro, jak i zagrożenia. Planując MĄDRZE integrację ludności osiadłej z napływową można osiągać raczej ten dobry efekt, a unikać zagrożeń.

lucek

Michał Dyszyński

lucek

Michał Dyszyński

lucek

Michał Dyszyński

lucek

Michał Dyszyński

lucek

Michał Dyszyński

Michał Dyszyński

Michał Dyszyński

Jedną z najbardziej bezsensownych, dla mnie kompletnie niezrozumiałych zachowań, jakie sobie potrafię wyobrazić, jest OBWINIANIE KOGOŚ Z TYTUŁU NARODOWOŚCI. Rodzimy się tam, gdzie nas los rzuci. Przecież to my mogliśmy się urodzić w tamtym miejscu, w którym żyją ludzie, których mielibyśmy obwiniać. Człowiek nie decyduje o tym, gdzie się rodzi (przynajmniej o ile mi wiadomo). Wina z tytułu czegoś, co się zdarza bez naszej decyzji, to żadna wina.

Dlaczego zatem ludzie się nawzajem obwiniają z tytułu tego, że się ktoś urodził w innym narodzie?...
- Ja mam na to odpowiedź, iż jest to pokłosie ewolucyjne, zwierzęce, związane z walką stad o żerowiska. Co prawda świadomy cywilizowany nie powinien ulegać zwierzęcym instynktom, ale najwyraźniej nie wszyscy jeszcze się w pełni uczłowieczyli.