ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Co jest wg mnie pierwszym paradygmatem sensownego działania?
- Ustalić, co właściwie jest naszym celem.

To, co stanowi istotę większości błędów, grzechów, zawiera się pójściu ścieżką, która nie ma szans realizować celu sensownego, konstruktywnego, bo dana osoba rozproszyła się na coś niecelowego, nieperspektywicznego.
Ustalenie CZEGO TAK NAPRAWDĘ POTRZEBUJĘ, jest tym fundamentalnie kluczowym zadaniem dla osobowości. Po ustaleniu tego celu, przychodzi czas realizacji - wtedy zagrożeniem będzie rozpraszanie się na cele, które de facto są przeciwne celowi głównemu.
Ale samo ustalenie owego celu głównego też przecież jest nietrywialne... :think:

Obserwuję wiele ludzkich aktywności, które dzieją się bez celu, bez sensu. Skąd się one biorą?
- Z bezwiedności reakcji, z ulegania nieuporządkowanym emocjom, albo namolnym sugestiom otoczenia. Przemyślenie sobie, czego właściwie od siebie, od życia chcę (a dalej też: DLACZEGO CHCĘ WŁAŚNIE TEGO, a nie czegoś innego) - to jest zadanie mentalnie kluczowe, ostatecznie porządkujące życie, ograniczające w tym życiu frustracje.