ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Istnieje coś w rodzaju przepaści pomiędzy tymi dwoma ludzkimi osobowościami i postawami
- postawa myśliciela, który szuka prawd obiektywnych, a więc NIEZALEŻNYCH OD OSÓB
i
- postawa osoby, szukającej relacji z osobami, w świetle układów emocjonalnych, albo związanych z pragnieniami układająca sobie życiowe sensy.

Nie da się tego do końca, bezkolizyjnie pogodzić. Gdzieś trzeba postawić granicę, opowiedzieć się za jedną, albo drugą stroną.
Poszukiwanie prawdy obiektywnej jest bowiem zawsze związane z zagrożeniem emocjonalnym chłodem, obojętnością - wszak być może uznamy, iż należy się opowiedzieć za czymś, co emocjom i ambicjom osoby jest przeciwne.
Z kolei intensyfikowanie relacji z ludźmi, właśnie z powodu powyższego zagrożenia, będzie stwarzało presję na to, aby chronić emocje i ambicje osób kosztem prawdy obiektywnej, czyli presję na zakłamywanie rozpoznań rzeczywistości.
Różnie ludzie ten problem traktują - jedni z reguły rezygnują z prawdy obiektywnej, jeśli ona zagraża ich emocjom i relacjom społecznym, a drudzy - odwrotnie - odsuwają się od ludzi, z którymi relacje narażają ich na konflikt z poczuciem sensu i prawdy.
Tak zupełnie skrajnym w tym względzie nie jest prawie nikt. Bo nawet największy oportunista, który prawdę traktuje z reguły koniunkturalnie, byle tylko czuć się emocjonalnie dowartościowanym, jednak uznaje liczne obiektywne okoliczności swojego życia. Z kolei z drugiej strony patrząc, nawet największy rygorysta zgodności z prawdą (wyłączając osoby skrajnie zaburzone, bo np. psychicznie chore) będzie jednak dostosowywał się do ludzi, co też będzie oznaczało, iż niejednokrotnie zmodyfikuje swoje rozpoznania rzeczywistości, aby zachować zgodność z tymi ludźmi, którzy w różny sposób wpływają na jego życie.
Ludzie skupieni na intensyfikowaniu relacji osobowych zwykle mają większą wyrozumiałość dla prób manipulowania nimi, prowokowania, stosowania emocjonalnych szantaży. Bo oni w duszy są przekonani, że to o to właśnie w życiu chodzi, aby sobie nawzajem mieszać w emocjach, przez człowiek czuje się mniej samotnym. Ludzie skupieni na poszukiwaniu prawdy obiektywnej z kolei nie tolerują manipulacji, bo manipulowanie zaciemnia fakty i oceny, czyli właśnie utrudnia ten cel, na którym są skupieni.