ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Nasze pragnienia są rozdarte. Gdy dzieje się nie wedle wzbudzonych w nas emocji, szczególnie wtedy, gdy siły zewnętrzne dołożyły jakiś swój wkład, to pragniemy uciąć te więzy zależności z wrednym światem, który zadziałał wbrew temu, co zapewnia nam satysfakcję. Z drugiej strony jednak bez tego ryzyka nie ma też na tę satysfakcję w ogóle szans.

Jesteśmy jakoś rozdarci pomiędzy pragnieniem niezależności, samostanowienia jak najdalej idącego, a postawą dokładnie przeciwną - bycia zależnym, ale w związku z tym także dla kogoś ważnym, bycia obdarowywanym czyjąś uwagą, miłością, chęcią związku z nami, współzależnością. Kochając będziemy w tej miłości zależni od tego, kogo kochamy - nie ma jak być inaczej!

Michał Dyszyński

To mi się wydaje jedno z bardziej fundamentalnych odkryć o ludzkiej naturze, o pragnieniach, które z jednej strony są w nas silne, bardzo chcemy, aby się spełniły, jednak gdyby rzeczywiście się spełniły, to byśmy dopiero byli z tego tytułu nieszczęśliwi!...

Niby chcemy rządzić, chcemy opanować ten świat, być na szczycie, wygrywać. Tylko że gdyby nam się udało nasz cel osiągnąć, to owo osiągnięcie ostatecznie by nas unieszczęśliwiło, odbierając wszelki sens naszemu istnieniu. Chcemy, aby "było po naszemu", lecz jakby wszystko się stało po naszemu, to pierwsze co byśmy próbowali zrobić, to zrobić jakieś inne "po naszemu", a jak byśmy to inne osiągnęli, to jeszcze inne i jeszcze...
Bo osiągnięcie pełnej władzy, sprawczości, podporządkowania sobie wszystkiego wokół nas zniszczyłoby nam powód do dalszych satysfakcji, już nic nie byłoby do zdobycia, już wszystko by stało się niewarte wysiłku. W tym płaskim, beznamiętnym, pozbawionym wartości życiu, w którym nuda i totalny brak realnych wyzwań zabiłyby wszelką szansę na szczęście, nie chcielibyśmy już trwać. Wolelibyśmy wtedy nie istnieć.
Życie ma barwę tylko wtedy, gdy jest w nim coś do osiągania, jest jakaś radość doświadczania nowości, podejmowania wyzwań. Te zaś oznaczają, iż jest coś przez nas niekontrolowanego, coś, co może nas uradować jako niespodzianka, jako odkrycie ważnej dla nas rzeczy.