ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Pomiędzy życiem duchowym a ekonomią występuje wiele podobieństw, paralel. Ekonomia jest o tyle ciekawą dziedziną, że modeluje sprawczość w bardzo charakterystycznym otoczeniu - środowisku. Sprawczość ekonomiczna jest, jak rzadko który inny rodzaj sprawczości, związany z koniecznością dogadywania się z ludźmi, rozliczania skutków krótko i długofalowych. W szczególności mamy tu ciekawy motyw nietrafionych inwestycji, błędów w planowaniu, w szacowaniu korzyści i strat, niewłaściwego odczytu oczekiwań ze strony innych ludzi. Jest też tu ciekawy motyw ryzyka, które czasem się może bardzo opłacić, ale też bywa związane z utratą zasobów.

Pojęcie grzechu, funkcjonujące w religii, dekodowane na "łuczniczy" sposób, czyli wokół słowa hamartia, można dość podobnie obrazować pojęciem źle ulokowanych zasobów, wadliwej inwestycji. Grzesznik inwestuje swoje zasoby, energię, wysiłek w coś, co na krótką metę może wydawać się atrakcyjne, ale w ostatecznej perspektywie okaże się klapą.
Idea zbawienia z kolei może być porównana do dobrej inwestycji, do czegoś, co w przyszłości przyniesie zyski przekraczające nakłady, co przyniesie plon (może stukrotny), wzrost, czy inne formy trwałej korzyści.