ŚFiNiA

Michał Dyszyński

W co/komu/dlaczego NIE wierzę?

Ten świat jest światem wojny, w której stawką jest moje zaufanie, wiara komuś, czemuś. Głupotą jest wierzyć każdemu i we wszystko. W tej części mojego bloga zamierzam trochę napisać o tym, w co nie zamierzam wierzyć, bo budzi moją nieufność, gdy się mi coś próbuje "sprzedać".

Chyba najbardziej moją czujną nieufność budzi sytuacja gdy:
1. Ktoś mnie POGANIA abym się szybko decydował
2. A jednocześnie "dziwnym trafem" jakoś nie potrafi wyjaśnić wszystkich szczegółów swojej oferty - tego, w co mam uwierzyć. Ktoś kluczy, tłumaczy się mętnie.

Sorry, drogi oferencie, w takiej sytuacji spełniłeś akurat wszystkie michałowe znamiona najwyższej czujności w kontekście potencjalnego oszustwa.

Michał Dyszyński · Wysłany: Pią 14:54, 13 Mar 2020 Temat postu: Re: Michał niedowiarek

Michał Dyszyński · Wysłany: Pią 17:14, 13 Mar 2020 Temat postu: Re: Michał niedowiarek

Michał Dyszyński

Nie ufam ludziom działającym z reguły instynktownie.
Ale nie ufam w dość szczególny sposób - nie zarzucam takim osobom świadomego kłamstwa. Nie, bo często takie osoby uważają się za szczere, a nawet chyba sam bym im przypisał jakąś formę szczerości. Ale czym innym jest zaufanie do INTENCJI, a czym innym zaufanie do TREŚCI.
Ludzie instynktowni obrazują sobą stare polskie przysłowie "dobrymi chęciami jest piekło wybrukowane". Tacy ludzie bowiem, owszem szczerze, bez świadomej manipulacji, ale jednocześnie BEZ GŁĘBSZEGO PRZEMYŚLENIA upierają się przy jakichś tam tam tezach, wprowadzają często ludzi w błąd nie intencjonalnie, lecz zwyczajnym brakiem wiedzy, rozwagi, przeanalizowania sprawy.
Są ludzie, którym bieżące pragnienia i odczyty emocji nadpisują po prostu starsze przekonania. Oni często zmieniają zdanie, nie zastanawiając się nad tym. Wczoraj było tak, dzisiaj jest odwrotnie - bo taki akurat mają nastrój.
Są jednak rzeczy, co do których nie może być tak, że da się zaakceptować chwiejność klasyfikacji. Szczególnie tam gdzie występują względy bezpieczeństwa, gdzie inwestuje się dużo w opcję, która jeśli się nie ziści, to będą wielkie straty, tam trzeba aby wiedza nie była kapryśna, lecz stabilna.
Być sobie chwiejnym i chwytającym chwilę jest nawet przyjemnie. Kapryśność emocjonalna uwodzi nasze emocje, bo to tak fajnie jest gdy wszystko zmienia się jak w kalejdoskopie, mieni barwami, gdy nie trzeba się do niczego dostosowywać, tylko iść na pełny spontan. Problem w tym, że życie nas wrzuca w warunki, gdzie część spraw jest z gatunku "Nie ma przeproś" - Saper myli się raz, włączenie spontaniczne prądu, gdy elektryk naprawia linię wysokiego napięcia, spowoduje zabicie człowieka. Na nasze spontaniczne decyzje czyhają tylko naciągacze, wciskający nam umowy, które odbiorą nam majątek, dostatek, dotychczasowe życie.
Dlatego nie dowierzam ludziom zawsze emocjonalnie traktującym rzeczy. Oni może nie wprowadzą mnie w błąd świadomie, ale i tak efekt będzie taki sam - dostanę od nich informację, która poźniej może okazać się nieużyteczna, prowokująca do błędnych decyzji.
Myślę, że większość ludzi tak ma - gotowi są raczej zaufać osobom rozważnym, tym co się pięć razy zastanowią, zanim powiedzą coś, co może mieć wpływ na istotne decyzje człowieka. Jest pewien rodzaj szczerości, która jest przereklamowana - to szczerość polegająca na regule "najpierw coś mówię i robię, a potem myślę". Taka szczerość jest często w efektach nieodróżnialna od kłamstwa.

Michał Dyszyński

Mam swoje zasady zmniejszonego zaufania doniesieniom medialnym. Jest prosta metoda, aby mi podrzucić newsa sieciowego, wiadomość, którą po jednym rzucie oka na nią zaklasyfikuję jako zapewne bezwartościową.
1. Nadać tej wiadomości marketingowy styl - wielkie uśmiechnięte twarze zachęcające do kontaktu, nawiązanie do oczywistości i emocji już na start.
2. Długie odwlekanie konkretów wiadomości - wstępy, które nie wiedzą, kiedy się skończyć
3. Próba przymuszenia mnie do czegokolwiek na start (np. zapisania się do serwisu)
4. Zaserwowanie ocen personalnych i emocji rywalizacyjnych - sugerowanie kto lepszy, a kto gorszy itp.

Ad. 4. Ufam wiadomościom, które PO PROSTU PRZEKAZUJĄ TREŚĆ, nie próbując dorabiać do tego ani specjalnych emocji, ani dodatkowych ocen, ani zakamuflowanych sugestii. Złamanie tej reguły skutkuje moją nieufnością.