ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Marzenia, pragnienia, wyobrażenia jak by to miało być...
Najczęściej związane z tym, jak byśmy to mogli być szczęśliwi...
Ale niektórzy mają chyba marzenia o tym, co ich unieszczęśliwia, wpadają w pętle negatywnych oczekiwań.

Marzenia, jeśli się ziszczają, dają szczęście.
Ale jest pytanie, czy czasem nie jest tak, że dają one owo szczęście na krótko, a potem i tak tylko po nich zostaje poczucie pustki, braku celu.
Ale może to jest tylko kwestia złego sobie budowania owych marzeń. Może da się takie rzeczy sobie wymarzyć, że gdy się spełnią, to dadzą długie poczucie radości i szczęścia, a dalej zza nich wyłoni się jeszcze bardziej szczęśliwa perspektywa?...
- Niektórzy są przekonani, że to się nie da, bo skoro osiągnięcie celu, zaliczenie jakiejś tam dawki satysfakcji niszczy marzenie, to dyssatysfakcja, stoczenie się pustkę emocjonalną i tak są gwarantowane. Ale przecież oni nie sprawdzili wszystkich konfiguracji marzeń, nie przetestowali każdej reakcji swojej psychiki. Może właśnie jest powód wierzyć, że da się mieć marzenia, które wiodą ku szczęściu, może nawet trwałemu szczęściu.

Niektórzy powiedzą, że jednak bezpieczniej jest nie marzyć. Wtedy można przyjmować świat bezpośrednio, takim, jaki jest. Ale jakieś cele w życiu trzeba sobie postawić, bo ich zupełny zanik postawi pytanie: po co w ogóle wstać z łóżka? Po co trwać w istnieniu?

Michał Dyszyński

Wolna Grupa Bukowina śpiewała:

Bukowina II (pierwsza zwrotka)
Dość wytoczyli bań próżnych przed domy kalecy
Żyją jak żyli - bezwolni głusi i ślepi
Nie współczuj - szkoda łez i żalu
Bezbarwni są, bo chcą być szarzy
Ty wyżej wyżej bądź i dalej
Niż ci co się wyzbyli marzeń.

Nieraz sobie tę ostatnią linijkę owej zwrotki wspominam. I myślę o ludziach, którzy się wyzbywają marzeń. Chyba trochę o samym sobie...
Bo wielu marzeń się wyzbyłem świadomie. Aby nie cierpieć próżnych nadziei się tych marzeń wyzbyłem. I do dzisiaj nie wiem, czy słusznie, czy wręcz przeciwnie?... :think: