ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Postanowiłem tutaj umieszczać wyjaśnione kwestie - odpowiedzi na pytania, których udzieliłem, a o których dyskutanci potem zapominają, "udając Greka", że rzekomo sprawa staje po raz pierwszy.
Na początek może wskazanie

Michał Dyszyński

Dodaję też kolejną kwestią w dyskusjach z Irbisolem, którą uważam za rozstrzygniętą (na korzyść tezy Irbisola z resztą...).

Michał Dyszyński

Kolejną rzecz umieszczam tutaj dla Irbisola. Który chyba już z 10 razy pytał o to samo, a za każdą moją odpowiedzią, było tej odpowiedzi zignorowanie i pytanie po raz kolejny. Więc umieszczam tutaj, aby już następnych odpowiedzi nie tworzyć, tylko linkować tutaj.

Irbisol dyskutował ze mną na temat poprawności odpowiedzi tak/nie na pytanie: czy przestałeś bić własną żonę? w sytuacji, gdy ktoś wcześniej żony nie bił.
Ja stoję na stanowisku, że każda z odpowiedzi z katalogu "tak" i "nie" jest wadliwa, błędna w takiej sytuacji, gdy odpowiada ktoś, kto wcześniej żony nie bił. Taka odpowiedź jest błędna z powodu tego, ze DOMYŚLNE REGUŁY KOMUNIKACJI między ludźmi będą preferowały automatyczne przyjęcie wersji (założenia), że było co "przestać" (ktoś, kto "przestaje" bić żonę, musiał - w zgodzie z regułami interpretacji słowa "przestać" - ją wcześniej bić). Zatem moim stanowiskiem jest, iż nie można odpowiedzieć ani "tak", ani "nie" w owej sytuacji, aby nie wygenerować błędnego komunikatu, fałszywej sugestii.
Irbisol na to ogłosił swoją wersję, która z grubsza sprowadza się do tego, że odpowiedź "nie" jest tu prawidłowa. Z takim stanowiskiem Irbisola nie zgadzam, ponieważ uważam, iż NALEŻY UWZGLĘDNIĆ WYMOGI DOMYŚLNEJ KOMUNIKACJI w tym układzie.
Irbisol odrzucił tę moją sugestię, uznając iż on komunikacji nie musi brać od uwagę przy rozważaniu problemu.
Ja na to odpowiedziałem, że owszem - takie założenie swojego rozumowania może przyjąć.
Kwestią sporną, od wielu już postów podnoszoną przez Irbisola jest, czy nie wzięcie pod uwagę wymogów komunikacji jest założeniem Irbisola. Poniżej wklejam kawałek dyskusji z tąku

Michał Dyszyński

Oto przykłady założeń, które czyni praktycznie KAŻDY, który jakiekolwiek rozumowanie prowadzi w sposób werbalny, komunikując się z kimś:
- założenie znaczeń używanych pojęć (definicje)
- założenie, swojej minimalnej kompetencji (I am not insane)
- założenie, że odbiorca komunikacji jest w stanie zrozumieć, co do niego przesłano (że nie jest też botem)
- założenia podstawowych umów społecznych, komunikację konstruujących
- zwykle założenia ogólnej wiedzy, który mamy wspólną - np. typowej edukacji, która stwarza tło pojęciowe (teraz już nie tylko definicje, ale szersza wiedza)
- założenia dla konkretnego problemu - baza pojęciowa sformułowania tego konkretnie problemu, czyli np. zaufanie do przedstawionych okoliczności, relacji świadków, faktów itp.
To wszystko są ZAŁOŻENIA. Wszystko to, co razem sprawia, że rozumowanie może być zrozumiałe, że są w nim jakieś reguły, wynika z założeń.