ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Co jest główną zasadą uczciwości intelektualnej?
- Ja bym ją sformułował następująco:
Jeśli się cokolwiek stwierdza, to obowiązkiem byłoby określać, jaki jest status owego stwierdzenia:
- subiektywna decyzja, własne założenie, indywidualny osąd
- źródło zewnętrzne, obiektywna okoliczność, umowa (językowa), konsensus społeczny.

Ów "obowiązek" określania statusu stwierdzenia nie jest jednak wg mnie na tyle rygorystyczny, że dotyczy każdego stwierdzenia, lecz związany jest z podawaniem tego statusu na żądanie. Przy czym brak przyznania się, która z opcji jest tą przypisaną głoszonej tezie, traktowana będzie jako istotna intelektualna wadliwość samego stwierdzenia. Inaczej mówiąc - (przynajmniej) na żądanie partnera w dyskusji autor tezy powinien się zadeklarować czy:
a) POTRAFI WSKAZAĆ PODSTAWĘ dla swojej tezy - wtedy można przenieść dyskusję na analizowanie owej podstawy.
czy
b) Traktuje tezę jako subiektywną, estetycznie motywowaną, nieroszczącą do statusu bycia uzasadnioną.
I nie ma tu trzeciej drogi, tylko proste albo - albo.
Warto też dodać, że oczywiście chodzi nie tylko pustą deklarację "potrafię wskazać podstawę" (ale z dowolnych powodów jej teraz nie wskażę... :shock:

), lecz o rzeczywiste tej podstawy wskazanie, wraz z ewentualnym wyjaśnieniem, NA JAKIEJ ZASADZIE ŁĄCZY SIĘ owa podstawa z tezą.

lucek

1. Pytanie o charakter sądu:

Czy przedstawiona przez Ciebie zasada uczciwości intelektualnej jest, według Ciebie, obiektywną normą, czy raczej subiektywną propozycją?

2. Uwagi na temat obiektywności i subiektywności przekonań:

Szanowny Autorze,

Dziękuję za przedstawienie swoich przemyśleń na temat uczciwości intelektualnej. Doceniam Twoje zaangażowanie w precyzyjne definiowanie statusu stwierdzeń w dyskusji. Chciałbym jednak zasugerować, że w niektórych fragmentach Twojej wypowiedzi może dochodzić do pewnego pomieszania kategorii, co może wpływać na klarowność przekazu.

W szczególności zauważam, że używasz terminów "obiektywność" i "subiektywność" w sposób, który może prowadzić do niejasności. Tradycyjnie, "obiektywność" odnosi się do faktów niezależnych od indywidualnych odczuć czy opinii, podczas gdy "subiektywność" dotyczy osobistych przekonań i doświadczeń. W kontekście Twojej wypowiedzi, bardziej adekwatne mogą być kategorie "uniwersalności" i "konsensualności".

"Uniwersalność" odnosi się do prawd lub zasad mających zastosowanie we wszystkich kontekstach i dla wszystkich osób, niezależnie od ich indywidualnych perspektyw. Z kolei "konsensualność" dotyczy stwierdzeń lub przekonań, które zostały zaakceptowane przez szeroką grupę ludzi na podstawie wspólnego porozumienia lub konsensusu.

Proponuję zatem rozważenie następującego podejścia:

1. Określanie statusu stwierdzenia: Podczas formułowania tezy warto wskazać, czy opiera się ona na uniwersalnych zasadach (tj. takich, które mają zastosowanie we wszystkich kontekstach), czy też na konsensusie społecznym (tj. przyjętych umowach lub porozumieniach w danej grupie).

2. Deklaracja podstawy tezy: W odpowiedzi na pytania dyskutantów, autor tezy powinien jasno określić, czy:

a) Potrafi wskazać uniwersalną podstawę dla swojej tezy, co pozwoli na analizę jej powszechnej ważności.

b) Opiera swoją tezę na konsensusie społecznym, co skieruje dyskusję na analizę zakresu i podstaw tego konsensusu.

Takie podejście może przyczynić się do większej przejrzystości i precyzji w dyskusjach, unikając potencjalnych nieporozumień wynikających z niejednoznacznego użycia terminów "obiektywność" i "subiektywność".

Mam nadzieję, że moje uwagi okażą się pomocne w dalszych rozważaniach na temat uczciwości intelektualnej.

Z wyrazami szacunku,

[Twoje imię]

------------
Odp. zredagował GPT, pod wpływem moich sugestii, choć i jemu musiałem najpierw wytłumaczyć problem

:wink:

Michał Dyszyński

lucek

Postrzeganie zawsze jest subiektywne, z jednej strony, z drugiej, każde przekonanie w mniemaniu postrzegającego jest obiektywne. Ktoś przekonany, że ziemia jest płaska uznaje ten pogląd za obiektywny.

Uniwersalność prawd dotyczy ich powszechnego znaczenia. Np. preferencje Kowalskiego nie mają takiego znaczenia, choć obiektywnie istnieją.

"dychotomii subiektywne vs konsensus" nie ma tego typu dychotomia, uznanie konsensusu lub nie, wynika subiektywizmu osoby, o której mowa ... osoba uznająca konsensus, nie staje się przez to obiektywna - jest osobą uznającą konsensus, i odwrotnie ... Kopernik, nie uznający panującego konsensusu, nie był subiektywny z tego powodu.

ps.
podsumowując:
każdy sąd osoby, w jej mniemaniu jest obiektywny (pomijam kłamstwo) i wynika z jej subiektywnych uwarunkowań.

uniwersalność - odnosi się do kwestii powszechności znaczenia jakiegoś sądu, np. jaką muzykę Michał lubi - to nie jest kwestią uniwersalną, "płaska ziemia" jest kwestią bardziej uniwersalną, ze względu na nauczanie w szkole - powszechne i obowiązkowe, .... chociażby ;)

konsensualność - odnosi się do powszechności uznania sądu, tj. czy dyskutujemy co głosi konsensus, czy podważamy konsensus.

Michał Dyszyński