ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Wybór jest czymś, co dokonuje się z OPCJI - minimum 2-ch opcji, choć "mieć większy wybór" oznaczać będzie być może większą tych opcji liczbę. Zatem aby mieć większy, lepszy wybór należałoby na etapie przygotowawczym PRZYGOTOWAĆ LISTĘ OPCJI.

Przygotowanie dobrej dobrej listy opcji jest skuteczne jednak tylko wtedy, gdy DOSTRZEGAMY je w przestrzeni oglądu - czy to wizualnej, czy mentalnej (w rozumowaniu). Przygotowanie listy opcji zatem najlepiej będzie działało wtedy, gdy umysł, percepcja są maksymalnie otwarte, nieobciążone, nie przesłaniające niczego, co da się (ewentualnie) dostrzec. Czyli na tym etapie niezbędne jest odłączenie życzeniowości, aby jakaś tam opcja wygrała nasz wybór.

Sytuacja odmienia się na etapie kolejnym - już osądu opcji, wyboru którejś z listy. Wtedy percepcja przestaje być już bezstronna, wtedy celem staje się właśnie stronniczość - wszak chodzi o wyłonienie konkretnej opcji, a nie wszystkich opcji na raz.

Ludzie nieświadomi jak działa ich percepcja próbują (nieporadnie) łączyć etap pierwszy - kolekcjonowania opcji z drugim - wyłaniania opcji wygrywającej. W efekcie, jeśli ktoś tylko ma już jakiś typ na swój ostateczny wybór, blokowane jest postrzeganie opcji alternatywnych, etap pierwszy jest realizowany wadliwie, zaś "wybór" staje się powtórzeniem poprzednich przekonań, jest utwierdzaniem się we własnych założeniach, a nie prawdziwym wyborem.
Ludzie bowiem jakby...
nie chcieli mieć wyboru (nie myślę o wszystkich ludziach, bo jakaś tam część wznosi się nad taką postawę). Chcą, aby się rozstrzygnęło to, co sobie przyjęli. Udają, że dokonują osądu obiektywnego, choć w gruncie rzeczy "oszukują", bo silnie filtrują percepcję i osądy w sposób, który ma im potwierdzić to, co sobie założyli.

Dlatego fundamentalnym, egzystencjalnym pytaniem jest: Czy chcę mieć - ten prawdziwy - wybór?
Bo może wcale nie chcę wybierać, nie jestem gotowy zmagać się z nieokreślonością, w istocie tylko chcę podążać z tym, co jakoś narzucone?...
To jak to jest?... :think:

Michał Dyszyński