ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Komfort/przyjemność jest wskazówką pozytywną działania
Pojawiający się w życiu dyskomfort jest symptomem tego, że funkcjonujemy w ramach sprawczości - działaniem "przeciw odczuwaniu spontanicznemu". Nasza aktywność, nasze zarządzanie sprawczością balansuje pomiędzy przeciwieństwami:
- formą bierną - związaną z obserwowaniem tego, co się jawi (także w odpowiedzi na nasze działania), wywyższającą aspekt spontaniczny, jawienie się rzeczy "jakimi je poczujemy", bez dodawania intencjonalnych narzutów
- formą aktywną, sprawczą, kontrolującą, która właśnie jest narzucaniem sobie jakiejś tendencji, intencji, wzorca. Ta forma jest związana z dyskomfortem przymuszania się - bo nagiąć się do wzorca da się tylko wtedy, jeśli zmusimy się do tego.
Akty dyskomfortu są niezbędne w każdym sprawczym działaniu. Balansujemy pomiędzy satysfakcją i dyssatysfakcją. Dyssatysfakcje są tu formą inwestycji.
Dyskomfort, dyssatysfakcje są naturalnymi oznakami tego, że nasze działanie wkroczyło w obszary, w których opuściliśmy nasze strefy komfortu. Opuszczenie swojej strefy komfortu niejeden odczuwa negatywnie (bo rzeczywiście aspekt negatywny w tym jest), ale też właśnie ten fakt, że UMIEMY DZIAŁAĆ NIE TYLKO W OBSZARACH NAJBARDZIEJ MENTALNIE WYGODNYCH staje się DOWODEM OSOBOWEJ MOCY.

Gdybyśmy wyłącznie funkcjonowali w strefach komfortu, to nigdy nie dałoby się nam zasadnie przypisać atrybutu osobowej mocy.

Michał Dyszyński

Michał Dyszyński

Michał Dyszyński

Uważam, że dyskomfort jest niezbywalny. W pewnej szczególnej postaci chyba musi być on obecny nawet w raju. Ale to byłaby szczególna postać, która nie przekracza granic opanowania tegoż dyskomfortu przez osobę, czyli nie rozwija się do postaci trwalej degradacji i beznadziei.
W życiu człowiek w licznych przypadkach sam sobie aplikuje dyskomfort - np. rusza na ciężką wyprawę w góry, porywa się na wyczerpujące do granic ćwiczenia, naraża świadomie na stres itp. Dlaczego tak?
- Bo chce. Bo ten dyskomfort jest mu potrzebny do osiągania satysfakcji. Dzięki dyskomfortowi na wcześniejszym etapie późniejsza satysfakcja o wiele lepiej smakuje, czyli ów dyskomfort i dyssatysfakcja stają się formą mentalnej inwestycji.
W całościowym rozliczeniu chodzi o to, aby zyskać, nie stracić. Dlatego dyskomfort się opłaca, jeśli zostanie on z nawiązką zrekompensowany.