ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Emocja tylko pragnie i żąda. Emocja nie chce niczego weryfikować, wątpienie jest jej obce i wrogie. Emocja będzie krzyczeć dajcie mi! Teraz! Żądam natychmiast! Tu i teraz ma być! Nie przyjmuję odwołań i sprzeciwów!
Emocje są w człowieku takim trochę draniem bez serca, egoistą na maksa, wpatrzonym w samego siebie, skupionym na swoim chciejstwie, nie szukającym zgody, tylko bezwzględnego zwycięstwa. Emocje będą kłamały, manipulowały, byle tylko osiągnąć swój cel.
Bo naturą emocji jest skupienie się na jakimś tam chciejstwie tam moce, że każda manipulacja jest tu dobra. Manipulacje planowane zawodowo (marketing) właśnie najczęściej do emocji, a nie rozumu się odwołują. Emocje są kapryśnymi tyranami osobowości, uważając się za najważniejsze - twierdzą, iż liczą się one i tylko one.
Przynajmniej te wrodzone, dane nam przez naturę emocje tak mają...
Ale nie twierdzę, że absolutnie wszystkie emocje muszą być tylko takie - egoistyczne, skupione na chwili, a przez to głupie na dłuższą metę.
Rozum jest przeciwieństwem, a także przeciwnikiem emocji. Tam gdzie emocje chcą czegoś tu i teraz, bez pytań i sprawdzeń, rozum tej emocji podpowie: popatrz dalej, popatrz szerzej, bo jak się tylko skupisz na tym jednym, to pewne przeoczysz coś ważnego. Przeoczysz, bo rzeczy są skomplikowane, bo nie jeden raz już przeoczyłaś coś takiego, wpakowałaś nas - siebie i mnie - w kabałę, w sytuacje, w których pojawiały się inne, na pewno niekomfortowe, emocje - żalu, porażki, poczucia że wybrało się źle.
Rozum próbuje emocję okiełznać, nauczyć ją rozsądku. Ale przez to właśnie jest jej wrogiem, bo emocja nie znosi pana nad sobą, nie toleruje, aby ktokolwiek cokolwiek jej mówił, pouczał ją, hamował. Ona pragnie chwycić "wiatr w żagle" i być po prostu sobą, jeszcze bardziej sobą, tym samym czym się stała, ale tak na maksa!
Rozum powie: świat jest złożony, tutaj bardzo rzadko daje się działać na maksa. Tu trzeba być przezornym, ważyć argumenty, szukać tak samo dobrych, jak i złych stron tego, co jest pomysłem, który akurat wpadł nam do głowy. Rozum powie emocji: nie jesteś jedna! Po tobie przyjdą inne, a ja z tym zostanę - z tym bajzlem, który mi zgotujesz! :cry:

Emocja tego nie przyjmie - zakrzyknie: to ja jestem ta jedna jedyna! Nic po mnie i nic beze mnie! Ja, tylko ja się liczę! Zamknij się rozumie, bo...
... nie rozumiesz!
Ale to emocja nie rozumie, tylko chce. Emocja swoje chcenie nazywa rozumieniem, a brak zrozumienia dla natychmiastowej realizacji chcenia "niezrozumieniem". Emocja jest jak rozkapryszony dzieciak, który chce cukierków, chce wbiegać na ulicę pod nadjeżdżające pojazdy, jeśli tylko najdzie go na to ochota.
Ale rozum, jeśli zrobi się zbyt kostyczny, wobec emocji też miewa to i owo "za uszami". Są ludzie, którzy tak skrajnie opowiadają się po stronie rozumu, że tracą w tym coś niezwykle ważnego, co właśnie dać może tylko emocja, a nie rozum - energię i siłę żywotną. Emocja, jak głupia by w danym kontekście nie była, jest jednak jedynym źródłem energii. Intelekt tylko energię bierze, tylko wyczerpuje. Dlatego intelekt, który o emocje nie zadba, ostatecznie sam się zdegraduje, stając się podatny na emocje innego rodzaju - ukryte i zdradliwe emocje żalu i bezsilności z powodu braku celu do funkcjonowania. Żadna logika nie jest w stanie tchnąć w umysł życia i radości, żaden intelekt nie wytyczy ostatecznego celu. Ten cel i życie biorą się z emocji, ale dobry cel i szczęśliwe życie zapewni nam tylko emocja pogodzona wewnętrznie z sobą, z innymi emocjami, a na koniec tez z intelektem. Tu nie pomoże negacja, połajanki i pouczania. To trzeba w sobie wypracować, skonfigurować, zrozumieć. A chodzi o zrozumienie szersze, niż tylko intelektualne. Owocem tego zrozumienie jest NOWA EMOCJA - emocja łącząca w sobie trochę ciekawości, ale i uznania dla tego, co jest, trochę brawury, ale i trochę rozwagi, trochę pragnienia kontaktu, ale i trochę szacunku dla czyjegoś pragnienia samotności, trochę zaufania, choć jednocześnie trochę potrzeby sprawdzenia, czy aby na pewno rzeczy mają się tak, jak zostały przedstawione. Ta nowa emocja jest wielką syntezą intelektualno - emocjonalną. W tej syntezie jest ślad dawnej walki pomiędzy emocjami i intelektem, ale jest też WIELKA UGODA pomiędzy nimi, zasady zgodnego współistnienia.

Michał Dyszyński

Michał Dyszyński