ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Do stworzenia tego wątku zainspirował mnie post fedora: http://www.sfinia.fora.pl/aktualnosci,23/niemal-calkowity-upadek-darwinizmu-w-usa,25763.html

Przyjmując, że rzeczywiście tak jest, iż około 90% obywateli USA zadeklarowało iż odrzuca ewolucjonizm, albo przyjmuje teorię inteligentnego projektu, a może przyznaje się do innej nazwy "kreacjonizm". Jaki odsetek z przyznających się do owych sformułowań, jest w stanie wytłumaczyć podstawowe pojęcia, z którymi się w ramach owego sporu światopoglądowego zgadza, albo i nie zgadza.
Czy zatem:
1. zapytywany umie poprawnie zdefiniować termin "ewolucja"?
2. zapytywany umie poprawnie zdefiniować znaczenie słowa "darwinizm"?
3. zapytywany umie poprawnie umie sformułować czym jest koncepcja "inteligentnego projektu"?
4. Zapytamy wreszcie o ewentualnie jakieś dane obserwacyjne na poparcie swojej strony, a jeśliby takich danych nie dawało się przedstawić, to z kolei uczciwe się przyznanie, że całość przekonań nie pochodzi z żadnych tego rodzaju danych, pozostając czystą kreacją umysłu.
Czy to nie jest bardziej tak, że
jedna strona sporu POWTARZA BEZ ZROZUMIENIA coś za swoimi autorytetami
druga strona POWTARZA BEZ ZROZUMIENIA coś za swoimi autorytetami, kopiując co najwyżej same sformułowania, a na pytania, o co w nich chodzi, będzie reakcja "no idea...". :shock:

Ja np. się nie wypowiadam w tym sporze. Przypuszczam, że słyszałem o nim, czytałem na temat tego, o co toczy się spór, więcej niż przeciętny Amerykanin, ale daleki jestem od zajęcia stanowiska. Najtrudniejsze jest bowiem dla mnie ustalenie, co właściwie typowy odbiorca sobie wyobrazi na temat stanu mojej świadomości, gdybym mu powiedział "tak opowiadam się za koncepcją ..." (specjalnie nie podaje nazwy koncepcji, bo nie chcę tu sugerować żadnej ostatecznej opcji z mojej strony).

Ale chyba (w odróżnieniu ode mnie) strony tego sporu...
świetnie się rozumieją! :shock:

Tzn. jedni i drudzy wyglądają na bardzo przekonanych, że wiedzą, o czym mówią, nawet jeśli nie potrafią wyjaśnić kluczowych dla koncepcji pojęć. Jaki stan swojego umysłu biorą bowiem za "posiadanie poglądu w tej sprawie"?...
- Powtarzanie za autorytetami ze swojego stada sformułowań, których się nie rozumie. To jest zdecydowanie dominująca forma "wiary" (niektórzy pewnie użyją słowa "wiem", "wiedza"), bo tych, którzy potrafiliby jakoś w miarę wyczerpująco (czyli odpowiadając na, powiedzmy 2-3 pytania kontrolne, czy nie mylą podstawowych pojęć) wyjaśnić, jakiego konkretnie rozumowania bronią, byłoby pewnie na poziomie kilku procent populacji.

To jest z resztą nie pierwszy taki przypadek, gdy ludziom bardziej chodzi o sam fakt toczenia sporów, niż to, o co te spory właściwie są.

towarzyski.pelikan

Michał Dyszyński

towarzyski.pelikan

Michał Dyszyński

Michał Dyszyński

Tak bardzo ogólnie patrząc na problem...
Jak ktoś nie rozumie, o co w danym problemie chodzi, ale chciałby się wykazać jako zaangażowana osoba, to może zrobić?...
- Oczywiście argumentami nie podyskutuje, ale może zawsze powtarzać w kółko (czasem z drobnymi zmianami, które będą na tyle bezpieczne, że nie ujawnią, iż dana osoba kompletnie nie czai, o co w sprawie chodzi) to, co głosi stronnictwo, które on uznał jako swoje.
- dalej zapewne ktoś taki będzie się wykazywał zaangażowaniem na polu emocji, będzie hejtował przeciwników, używał przesadnych określeń, które co prawda będą z dala od meritum sprawy, jednak za to wyraźnie będą wskazywały, ZA KIM, ZA KTÓRYMI jest ten, co tak się wykazuje.

lucek

lucek

Ps

... no jeszcze kwestia tych "indywidualnych doświadczeń" :wink:

to są i doświadczenia zbiorowe ?

Michał Dyszyński

Michał Dyszyński

Jest pewien podstawowy problem z emocjonalnością i instynktownością ludzkiej natury, że bardzo wielu utożsamia zgnębienie fizyczne (albo psychiczne, a w każdym razie ukazanie swojej zdolności uprzykrzenia komuś życia) oponenta z wykazaniem racji w samej sprawie.
Dlatego tak szybko spory wydawałoby się w jakiejś konkretnej sprawie przeradzają się w pyskówki natury osobistej. Na koniec już liczy się tylko "ale mu powiedziałem, w pięty mu poszło", a nie to, czy cokolwiek zostało w sprawie omawianej ustalone, albo choćby o krok posunięte do przodu. Ludziom instynktownie myślącym myli się sukces rywalizacyjny z sukcesem w rozumowaniu. Myli się im dlatego, że nigdy się na dobre nie zastanowili nad tym, że ten piernik kompletnie nic nie ma do wiatraka.

lucek

lucek