ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Rzeczywistość rzeczy i myśli można podzielić następująco:
Prawdy obiektywne - stanowi je to, czego umysł nie powinien swobodnie modyfikować, w czym UMYSŁ POWINIEN SIĘ DOSTOSOWYWAĆ, umniejszając emanację siebie
Marzenia i wiary - konstruują nam powód do trwania, cel, tworzą postać człowieczeństwa. Tu mamy aspekt przeciwny dostosowawczości, ASPEKT TWÓRCZY. Z niej buduje się indywidualność jednostki.
Gdzieś pomiędzy tymi dwoma dzieje się bieżące odczuwanie, czyli to co powstaje na styku zewnętrzności świata i tego, co do danej chwili wybudowała osobowość, jak wyewoluował, a także z czego się narodziła.

Problemem mentalności jest brak właściwego rozdziału, wymieszanie owych aspektów, czyli sytuacja gdy ktoś to, co obiektywne próbuje zmodyfikować marzeniami, albo gdy próbuje swoje ulotne wiary i marzenia traktować, jakby były czymś obiektywnym. Efektem będzie zaburzenie postrzegania i sprawczości, bo
- marzenia i wiary zdiagnozowane wadliwie jako coś obiektywnego (tak często diagnozują ateiści, bojąc się przyznać, że w coś warto wierzyć, co powoduje, że nawet to, co arbitralnie sami dekretują, próbują sobie i innym "sprzedać" jako prawdę obiektywną).
- woluntaryzm wiar i pragnień, który wkroczył w obszary, które ze swojej natury są obiektywne, staną się obszarem fałszu polegającego na uznawaniu nie tego, co naprawdę jest, lecz tego co chciałby uznający.
Efektem będzie pogubienie się umysłu - nie będzie on wiedział co jest trwałe, a co ma szansę zmienić. Będzie więc działał chaotycznie, niecelowo.

W każdym razie BŁĄD MOŻNA POPEŁNIĆ W KAŻDĄ STRONĘ.

Ateiści wskazują na ten błąd, gdy wadliwie ktoś potraktuje woluntarystycznie, twórczo aspekt, który ze swojej natury posiada rozstrzygnięcie obiektywne. I tak na pewno może być.
Z kolei w innym przypadku ateiści będą tutaj popełniali błąd w drugą stronę. Bo gdy problem z natury jest twórczy, jako że obiektywna warstwa rzeczywistosci nie dostarcza rozwiązania i dopiero wiarą - ekspansją umysłu możemy stworzyć pomost pomiędzy tym, co zewnętrzne, a poziomami rozumienia, tam oczekiwanie na rozstrzygnięcie obiektywne nie ma szansy wystąpić (a niektórzy w takiej sytuacji dodają błąd racjonalizowania, naciągania - przedstawiania tego, co powinno być subiektywne z natury, jako obiektywne, choć obiektywnym z natury nie jest).
Nie ma jednego ogólnego błędu wiary mniejszej, czy większej, obiektywizmu większego czy mniejszego, lecz błąd W KONKRETNYM PRZYPADKU, gdy wiara vs obiektywizm zostały nieprawidłowo zastosowane.