ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Jak rozumiem ideę pokory intelektualnej?
- To jest postawa umysłu i ducha, która ustawia stosunek osoby do całego poznania świata na zasadzie SKUPIENIA SIĘ NA TYM, CO OBIEKTYWNE, z jednoczesnym blokowaniem wtrętów uznawania przekonań życzeniowo, koniunkturalnie, w poszukiwaniu osobowego wywyższenia.
Pokora intelektualna daje się najwyraziściej poznać w GOTOWOŚCI DO UZNANIA SWOICH BŁĘDÓW.

Jedno tu jest ważne, znamienne - dla osoby pokornej intelektualnie podstawą do stwierdzenia, że popełniono błąd, jest:
- stwierdzenie objawienia niespójności w dotychczasowym ujęciu sprawy
a NIE
- np. uległość naciskom personalnym, manipulacjom ludzi, kreujących się na ważnych, na autorytety, na władców.

Ktoś przy uznawaniu słuszności tez, uginający się pod naciskami ze stron ludzi, nie jest intelektualnie pokorny, tylko słaby mentalnie.