ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Tak jeszcze w temacie wątku. Dzisiaj przyszło mi do głowy, jak należy odczytać kluczowe zdarzenie dla chrześcijaństwa - mękę i zmartwychwstanie Chrystusa, dlaczego widzimy je w kategorii zwycięstwa.
Jest to zwycięstwo w obliczu sporu - wartość vs nicość, duchowość vs deterministyczna konieczność.
Wygrana CZŁOWIECZEŃSTWA, to wygrana woli i ducha nad przemocą, nad największą z wyobrażanych gróźb - groźbą cierpienia i śmierci. Jeśli ktoś powiada: grozisz mi? - to co z tego, ja i tak robię tak, jak chcę i muszę - bez względu na moc twojej groźby, to jesteś (duchowym) zwycięzcą. Przymus jest niczym wobec mojej mocy. Cierpienie jest niczym wobec pełnej duchowości będącej ponad groźby, a także spełnianie tych gróźb.
Zwycięstwa "tego świata", to niszczenie (unicestwianie przeciwników), wymuszanie swojej woli na innych. Zwycięstwa duchowe, to pokonywanie strachu, głupoty, nienawiści, kłamstwa (w tym zakłamania wewnętrznego).
Zniszczenie przeciwnika nie buduje jestestwa człowieka, zmienia tylko stan zewnętrzny. Zniszczenie (w sobie) strachu, głupoty, nieopanowania oznacza udowodnienie SWOJEJ prawdziwej mocy (nie mocy kapryśnej manipulacji tym światem, która zależy od woli innych ludzi).
Poza tym jest tu ważny jeszcze jeden aspekt: zwycięstwo w sprawie, a zwycięstwo ostateczne.
Wszystkie zwycięstwa tego świata mają jedną wadę - coś decydują na strone zwycięzcy, coś w jakimś aspekcie wywyższają, ale są zawsze zwycięstwami cząstkowymi, jednemu dają jakieś dobro, ale zwykle gdzieś pojawia się zło, ktoś tam traci. Powstaje bardzo ważne pytanie o zwycięstwo ostateczne, takie którego efektem jest jedynie dobro. Zwycięstwo Chrystusa czczone przez chrześcijan jest zwycięstwem CZYSTEGO DOBRA, nikomu niczego nie odbiera, nad nikim nie ustanawia dominacji, niczego nie wymusza - jest wyciągnięciem ręki, zaproszeniem dla każdego, kto zechce. Jest ZWYCIĘSTWEM W POKORZE, a nie w dominacji, czymś nie do pomyślenia dla zwycięzców świata, ale przez właśnie jest tak niepodważalne - bo nie opiera się na jakichś zewnętrznych uwarunkowaniach, na jakimś zewnętrznym "więcej - lepiej", co można podważać innym "jeszcze więcej, jeszcze lepiej", lecz na wewnętrznym pokonaniu zła i wyjściu na świat poprzez wolność, wybór, dobrowolność, nie poprzez przymus. Każdy, kto to zwycięstwo przyjmie, sam stanie się zwycięzcą i potwierdzi tym dodatkowo wartość pierwszego zwycięstwa.
Oczywiście jest wybór - można zrezygnować z przyjęcia oferowanego współudziału w owym superzwycięstwie, można powiedzieć coś w rodzaju: chcę zwyciężać na moich warunkach. Ale wtedy pojawi się pytanie: o co mógłbym zawalczyć, aby to miało naprawdę znaczenie? Czym mogę przebić zwycięstwo, które wyciąga świat z upadku, które stawia na nogi, każdego, kto ma w sobie tę minimalną dawkę dobra, jaka jest potrzebna do rozpoznania wartości zwycięstwo, podpięcia się pod nie swoją wiarą.

Dyskurs

Cierpienie to jakakolwiek pozycjonalność 2 funkcji naszego mózgu niższego (gadzia i emocjonalna) w oparciu o naszą ramę referencji doświadczeń życiowych. Cierpienie kończy się kiedy do jakiegokolwiek bodźca podchodzimy jako li tylko informacji (świadomość => 500 LOC, Level of Consciousness). Albert Einstein osiagnął 495 LOC. Nie potrafił ofiarować swojemu umysłowi bezwarunkowej wolności od cierpienia spowodowanego ciągłym dyskursem intelektualnym.

„Release the past, the present, and the future. Give your mind the freedom it needs to take you beyond suffering.„ - Desires, Verse 348.

Michał Dyszyński

Dyskurs

Energia naszego mózgu kieruje się na obiekt naszej uwagi. Jesteś „kowalem„ swego losu i architektem energetycznym. Pomyśl przez moment o osobach znajdujacych się w stanie ogromu cierpienia fizycznego, które są w stanie dokonać jego całkowitej transcendencji i nie odczuwać bólu. Pomyśl o „efekcie cienia„ (the shadow effect). Kiedy walczysz z cieniem zawsze przegrasz przez pozycjonalnosc ego. Kiedy przytulisz i zintegrujesz, jest integralna częścią Ciebie czyli wszystkiego - jest Samsarą czyli tranzytem tapestry życia. W poprzednich etapach mojego życia zapytałabym Ciebie po co się tak męczysz. Teraz idę dalej wysyłajc Ci pozdrowienie. Łzy, smiech, słowa, etc. to „detale„ o których wspominał Einstein. Wewnetrzna cisza to potęga bez ograniczeń.

Piotr Rokubungi

Dyskurs tu pochwaliłem, za jej ostatnie posty w tym wątku.
Jednak aktualnie nie mam czasu rozwinąć tematu...

Dyskurs

Może innym razem. Ja również już staję do kolejnego peletonu - ale zacznie się oficjalnie 11 stycznia. Pozdrawiam

Michał Dyszyński

Dyskurs

Oczywiście nikt nie jest wolny od pokus. Zważ tylko, że nie piszę z teorii, kiedy tłumaczę, że im wyższa świadomość człowieka, tym bardziej efektywna możliwość zmaksymalizowania tego ułamka sekundy kiedy przyciaganie do intencji niespójnej z charakterm moralnym możesz przepisać (termin umowny) czyli z nią nie rezonować. Napisałeś, że nie działasz w afekcie. Tak więc atestowałeś fakt, że obce Ci są emocje jako nośniki zachowań poniżej:

W ten sposób afirmujesz życie w Prawdzie i nie trzeba Cię długo znać żeby to wiedzieć, nie wierzyć.

Wspominając spotkanie Einsteina z Tagore uzwierciedlam, ponownie, możliwość istnienia ze świadomością Prawdy w formie linearnej (200 - 499 LoC) i nielinearnej (500 LoC +) (Tagore). Różnicą jest gdzie się czujesz bardziej komfortowo (termin umowny). Dla przykładu, żeby zdać egzamin muszę funkcjonować na poziomie świadomości linearnej (<500 LoC), co wcale nie znaczy, że nie jestem wspomagana przez świadomość nielinearną (> 500 LoC), bo ta jest twórcza a linearna jest realizatorem. Jak pisałam poprzednio, funkcjonowanie w świadomości 200 - 499 LoC wymaga znacznie wyższych nakładów energii życiowej, ale nie tyle co cierpienie w fałszu czyli świadomości < 199 LoC. Człowiek nie jest stworzony po to aby uczył się na tych samych doświadczeniach. Człowiek ma moralny obowiązek się ewoluować. Człowiek, który tworzy problemy jak przez “kalkę” jest tak samo uzależniony jak alkoholik czy narkoman i potrzebuje programu jak 12 kroków (kalibruje świadomością 500 + LoC) aby z uzależnienia wyjść. Ale jest to w stanie uczynic tylko w pokorze, czyli nawet jak nie spożywa alkoholu to w dalszym ciągu przedstawia się: “Cześć, mam na imię Jan. Jestem alkoholikiem.” Tu nie chodzi o dążeniej do perfekcji, bo to patologia. Tu chodzi o niezaprzeczalny fakt, że po osiagnięciu pewnego stanu świadomości radość życia jest tak mocna, że nie pragniesz tworzyć żadnych cierpień, bo poprostu nie znajdujesz się na poziomie energii gdzie stałbyś się dla cierpień atraktorem. Jesteśmy elektro-magnesem w elektro-magnesie.
Tworzysz swoją rzeczywistość, która jest z Tobą spójna i nie dziwią Cię materializacje. Dla przykładu, fakt, że w trakcie śnieżycy Ty jeden masz odśnieżarkę na całej ulicy i “frajdę” Ci sprawi jak odgarniesz chodniki po obdywu stronach ulicy nie oczekując niczego w zamian. Obowiązek odgarniania chodnika spoczywa na właścicielu posesji która z chodnikiem graniczy. Mojego polskiego sąsiada nie stać na odśnieżarkę i ma 70 lat. Odśnieżałby jeszcze parę godzin, bo ordynacja miejscka potrafi skutecznie zachęcić do tego odpowiednimi karami. A tak, u nas odgarnięte, u sasiąda. A jak już te konie mechaniczne poszły w ruch, to tak jakoś szybko poszło i wszystkie chodniki odgarnięte po obydwu stronach ulicy i po jednej stronie sąsiedniej ulicy mojej Mamy. I dlatego atestuję, że jeśli nie jestem w pracy i nie angażuję się w obowiazki akademickie, to moimi preferowanym poziomem świadomości jest Jedność z Bogiem materializująca się przez holistyczną wizję życia, radości z życia bez partykularnego powodu, pogoda ciała i ducha i adaptacja. Ostrzegam jednak każdego zainteresowanego eksperymentowaniem w poziomach świadomości nielinearnej, że im bliżej 600 LoC, w naszym tak zwanym normalnym świecie, który normalny nie jest, istnieć się już nie da. Trzeba się przenieść do monastyru w Tybecie

Michał Dyszyński

Semele

Dyskurs

Ja już tam jestem, Semele

Michał Dyszyński

Piotr Rokubungi

Ta jest! "Spieprzać dziady!" i ave Kaczyński!
I co z tego, Dyszyński, że w twoim zaburzonym przekonaniu zgrywasz niechama udawanego, skoro żeś pastewny, jak..nie napiszę tego, bo mnie skrzyczysz, profesorku doktorku re-habilitowany. :fuj:

Taką wspaniałą rozprawę o chamstwie to tylko ten może "wyprodukować", kto się na tym zna "z pierwszej ręki", z własnego doświadczenia. ;-P

JanelleL.

Jak ja Was lubię ;-P

a ostatnio to jeszcze bardziej

Semele

Michał Dyszyński

Semele

Semele

Jednak człowiek potrzebuje momentów ekspiacji - zapewne religia daje możliwość spełniania tej potrzeby. Wielkanoc ma w sobie ładunek nadziei nawet jeśli nie traktujemy dosłownie tej historii i ukrzyżowanym Jezusie, który zmartwychwstał.

Tu ktoś to ujął chyba lepiej niż ja bym zdołała: [link widoczny dla zalogowanych]

Piotr Rokubungi

Dyskurs

Czyli nadreakcja funkcji mozgu gadziego w tandemie z funkcja mozgu emocjonalnego jest czescia psychiki czlowieka, tak?

Piotr Rokubungi

Semele

Piotr Rokubungi

Michał Dyszyński

Dodaję do tematu z innego wątku: