ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Pierwszy poziom myślenia jest przedlogiczny i polega na niesprecyzowanym, niekonkretnym, czyli mityczno - emocjonalnym nadawaniu wartości. Jest w tym skierowanie się ku postawie rozgraniczającej kategorie:
1. obojętne, nieważne, można o tym zapomnieć
2. chyba istotne dla mnie, więc warto jest się tym zająć, o ile mam czas, a jak nie, to w przyszłości,
3. aktualnie niezbędne do obsłużenia! Związane z zagrożeniem, bądź szansą na wielką życiową wygraną!

Kategoria 2 jest wstępem do intelektualnego potraktowania sprawy.
Kategoria 1 oczywiście sprowadzi się do zignorowania tego, co się nasunęło na ekran wrażeń.
Kategoria 3 jest szczególna emocjonalnie, w znacznej mierze angażująca instynktowne, wrodzone aspekty osobowości. Ona nie sprzyja podejściu intelektualnemu, ale aktywizuje osobowość, jest energetyczna.
Kategorie powyższe bywają czasem płynne, następuje przepływ między nimi.

Ale podkreślić tu chciałbym jedno spostrzeżenie: pierwszy kontakt z wrażeniem i rzeczą nie jest intelektualny, ani logiczny! Pierwszy kontakt służy jedynie oznaczeniu sprawy, nadaniu jej flagi, co dalej z tym będziemy robili. Pierwszy kontakt jest mityczny, emocjonalny - wartościujący intuicyjnie.

Michał Dyszyński

Przejście od mitycznego wartościowania do myślenia logicznego nie jest proste. Logika zadziała tam, gdzie jesteśmy w stanie SFORMUŁOWAĆ SPÓJNE DEFINICJE. Tylko jak to zrobić?
Definicja jest zawsze w jakimś modelu, więc od razu trzeba zastrzec, że formułuje się na raz oba te składniki model + definicje. Bazą do tworzenia modelu są koincydencje i korelacje, czyli sytuacje, gdy rozpoznania pojawiają się razem, gdy umysł postrzega rzeczywistość jako niechaotyczną, a wykazującą regularność. Ogólnie będzie tak, że jakiś typ podobnych rozpoznań będziemy postrzegali jako skorelowany z innym typem rozpoznań, co potem będzie można zacząć określać jakąś nazwą. Przykład: widząc, że przedmioty upuszczone wykazują korelację z ruchem w dół, tworzymy ideę spadania ciał. Bazuje ona na stwierdzeniu, że przedmioty niepodparte będą spadały w większości warunków, jakie da się zaobserwować.
Logika zacznie funkcjonować jednak dopiero tam, gdzie wyjątki od stwierdzonych reguł (koincydencji) zostaną na tyle dobrze zdiagnozowane i opisane, że definicje, które na tym już precyzyjnym opisie zostaną utworzone, zaoferują status PEWNOŚCI, czyli ostatecznie żadnych wyjątków nie będzie. Logika bowiem domaga się zwalczenia niejednoznaczności.