ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Tknęło mnie dzisiaj, że bardzo wiele sporów, jakie ludzie toczą dotyczy problemu: czy zdecydować się na to co już - tu i teraz - mamy, czy może szukać dalej, głębiej, czegoś lepszego?
Istnieje rodzaj dychotomicznej sprzeczności pomiędzy optymalnością, idealnością wyboru, a jego realnością wyłonienia się w aktualnych warunkach.

Ja sam jestem chyba charakterologicznie idealistą w tym sensie, że z reguły celuję w to co idealne, co dalej, co jest jeszcze aktualnie nieuchwytne, choć gdzieś może wyłania się zza horyzontu. Są jednak ludzie, którzy rzeczy "chcą mieć złapane", którzy nie mają zamiaru czekać na tę idealną, lepszą postać celu, a gotowi są zadowolić tą - może nieidealną - ale przynajmniej jakoś tam konkretną i obecną formą sukcesu.
Czy mogę z góry powiedzieć, kto w tym "sporze" ma rację?...
Raczej tego nie mogę (w pełni uczciwości) powiedzieć... :think: