ŚFiNiA

Kruchy04

Dlaczego uważam, że Bóg został zmyślony.

Bo mówiąc w prost, to sądzę, że tego nie da się udowodnić w sensie empirycznym, a przynajmniej nie wprost. Kiedy myślimy o początkach religijności, prymitywnej metafizyki, to musimy sobie zdawać sprawę, że mówimy o tysiącach lat wstecz. Świadczą o tym głównie archeologiczne dowody istnienia rytuału pogrzebowego u przedstawicieli naszego gatunku człowieka, jak i u neandertalczyka. W tych okolicznościach odtworzenie dokładnej drogi, od pierwszego duchowego wzruszenia w małpim sercu, do Jezusa Chrystusa wydaje się niemożliwe. Źródeł materialnych najpewniej brak, a świadków tak jakby... Nie da się już przesłuchać.
Nie mniej, sądzę, że mimo to, jest to racjonalna hipoteza, na którą wskazują liczne przesłanki. Przewyższa ona znacznie swoją zdolnością do tłumaczenia rzeczywistości hipotezę alternatywną, hipotezę Boga prawdziwego. Świadczą o tym w mojej opinii liczne przesłanki, które poniżej przedstawię. Wcześniej krótkie wyjaśnienia pojęć, tzn. moje ich rozumienie:
a) "Bóg zmyślony": nie mam namyśli tutaj tego, że w mojej opinii ktoś zmyślił tego Boga. Tutaj mówię o szerokim kontekście o powstaniu pojęcia w ludzkiej kulturze, rozumianej jako całość. Mówiąc o Bogu zmyślonym mam na myśli to, że ten koncept powstał w kulturze "w dobrej wierze", mimo że jest nieprawdziwy.
b) "Bóg" - mam namyśli szeroki kontekst, a więc również jakiegokolwiek i każdego boga. W jednym z punktów mówię już konkretnie o katolickim bo podając go jako przykład, który znam najlepiej.

PRZESŁANKI ZA HIPOTEZĄ

1. Religie pojawiały się niezależnie od siebie w oddalonych, pozbawionych ze sobą kontaktu kulturach. Podobnie działo się np. , tańcem, pismem, sztuką. Co do pozostałych trzech zjawisk kulturowych nikt nie stawia sobie pytania: "czy to może świadczyć o tym, że istnieje np. jakiś obiektywny, niematerialny archetyp tańca, który sprawia, że ludzie niezależnie od siebie wynaleźli go w różnych kulturach"? Sądzę, że takie stawianie sprawy uznalibyśmy za irracjonalne, niepoważne.
Racjonalne wydaje się być wnioskowanie na podstawie całej wiedzy o biologii i antropologii, które mamy i wysnucie przypuszczenia, że w związku ze swoją budową i cechami, znaczna część przedstawicieli homo sapiens była predestynowana do tego, aby chcieć lub móc zachowywać się w sposób, który doprowadził do "wynalezienia" tańca, albo wierzeń religijnych na różnych kontynentach, niezależnie od siebie.

2. Religie różnią się od siebie narracją, postaciami, liczbą bogów i ich przymiotami. Zupełnie tak, jakby nie istniał żaden obiektywny Bóg. Z drugiej strony prawie zawsze mają wspólny element: wiara w życie po śmierci. To może być wskazówka, iż niezależną, naturalną przyczyną powstawania różnorodnych wierzeń był lęk przed śmiercią, który pojawił się jako konsekwencja wzrostu inteligencji i samoświadomości homo sapiens.
3. Dzięki psychologii wiemy o istnieniu fenomenu, który nosi nazwę potrzebą domknięcia poznawczego. Innymi słowy, ludzką potrzeba posiadania odpowiedzi, wyjaśniania świata. Zauważmy, że liczne mitologie posiadają np. swój mit o początkach świata. Niektóre mitologie (np. chrześcijańska) próbują uzasadniać istnienie cierpienia na świecie. Inne z kolei (np. grecka) pozwalały zrozumieć naturę zjawisk przyrodniczych. Religie i kulty na całym świecie budowały swoje mity wyjaśniające np. zjawiska naturalne, co może być kolejnym tropem za psychologicznym motywem wymyślenia bogów: potrzeba zrozumienia świata, w celu zredukowania lęku.

4. Dzięki psychologii, mamy obszerną wiedzę na temat błędów poznawczych i błędów w rozumowaniu, które zdarzają się każdemu człowiekowi. Doskonale znamy (na poziomie naukowym i osobistym, z doświadczenia), że ludziom po prostu zdarza się wierzyć w coś co jest totalną, absolutną bzdurą. Nie musimy nawet wiedzieć, co jest prawdą żeby mieć pewności, iż ktoś na 100% wierzy w bzdurę. Jeżeli mamy zwolenników hipotezy płaskiej ziemi i zwolenników ziemi o kształcie elipsoidy obrotowej, to mamy pewność, że ktoś się myli, a mimo to wierzy w daną hipotezę. Wiedząc o tym wszystkim, zupełnie nie dziwi mnie, ani nie zaskakuje fakt, że znaczna większość ludzkości dziś i w przeszłości wierzyła w jakiegoś boga.

5. Religie (od tego momentu zacznę pisać przede wszystkim o katolicyzmie) stawiają twierdzenia nt. rzeczywistości, które są albo niemożliwe do udowodnienia, albo w oczywisty sposób sprzeczne z wszystkim, co wiemy o rzeczywistości. Pierwszym typem twierdzenia może być np. samo istnienie Boga, który jest transcendentny. Drugim typem twierdzenia, niech będzie choćby twierdzenie o zmartwychwstaniu Jezusa. Biblia twierdzi, że posiadał on ludzkie ciało i nie żył przez okres 3 dni, po czym ponownie zaczął żyć, jako ta sama osoba. Zakładam przy tym rzetelność Biblii (wszak jest natchnięta) i to, że Jezus naprawdę nie żył (w sensie biologicznym), a nie że to była np. śpiączka. Nasza dzisiejsza wiedza o biologii dostarcza nam dobitnych dowodów na to, iż taka sekwencja zdarzeń jest niemożliwa. Procesy, które dzieją się po śmierci organizmu uznaje się za nieodwracalne. To jest nauka. Nie mój wymysł. Ludzka komórka której maszyneria się rozpada, nie jest wstanie skutecznie kopiować swojego dna i dzielić na nowo. Istniejące komórki przestają istnieć i nie mogą powstać nowe. Tego procesu nie da się odwrócić. Jedynym sposobem byłaby ingerencja we wszystkie komórki organizmu, ich rekonstrukcja i ponowne "wprawienie w ruch" . Jednocześnie dla bilonów komórek. Powiedzieć, że to "trudne" to mało powiedziane. W ogóle zostawiam z boku problem wspomnień, które przecież istnieją w postaci impulsów elektrycznych, które też ulegają zniszczeniu. Słowem: mamy do czynienia z opisem zjawiska, które z biologicznego punktu widzenia jest po prostu niemożliwe. Tymczasem jakie mamy dowodu na to, iż ten fenomen w ogóle miał miejsce? Zapis w tekście kultury sprzed 2000 tys. lat. Przepraszam, ale uważam, że obowiązkiem osoby racjonalnej jest kategorycznie odrzucić takie twierdzenie z powodu braku racjonalnych przesłanek. Do tej samej domeny wrzuciłbym wszelkie cuda i opowieści o uzdrowieniach, widzeniach itp.

Podsumowanie.

Mój tok rozumowania podsumowałbym w następujący sposób: mamy szeroką wiedzę z dziedziny biologii, antropologii, psychologii na temat rozwoju biologicznego i kulturowego homo sapiens, a także na temat jego budowy biologicznej, a także zdolności poznawczych. Te punkty widzenia są dobrze udowodnione (choć nie absolutnie), a jak w porównaniu z tymi naukowymi punktami udowodnione są punkty widzenia twierdzeń religijnych, które postulują rzeczy nadzwyczajne względem dobrze udowodnione wiedzy? W obliczu tej wiedzy fakt, iż wymyślano bogów, wydaje się być mało zaskakujący. Argumenty wskazują, że koncepcja boga ma swoje uzasadnienie w potrzebach biologicznych i psychologicznych człowieka tak jak np. taniec, bądź rzeźbiarstwo. Zestawmy hipotezę zmyślonego boga, hipotezą boga prawdziwego. Co otrzymujemy? Z jednej strony hipoteza zgodna z naszą całą dotychczasową wiedzą na temat biologii, kultury, psychologii człowieka. Hipoteza dobrze tłumacząca powstanie zjawiska religijności i samego pojęcia boga. Hipoteza, która nie wymaga założeń, które niszczyłyby naszą dotychczasową wiedzę o kulturze i biologii człowieka. Co mamy z drugiej strony? Hipoteza boga prawdziwego to po prostu popis twierdzeń przyjmowanych bez dobrego lub żadnego uzasadnienia. To twierdzenia, które przeczą całej wiedzy ludzkości jaką zdobyliśmy.

Mając przed sobą to zestawienie, nie mam wątpliwości, że hipoteza boga zmyślonego biję hipotezę boga prawdziwego. Wobec tego, mimo braku dowodów materialnych, uważam hipotezę boga zmyślonego za:
1. zgodną z całą naszą wiedzą naukową o homo sapiens, dlatego niekontrowersyjną i racjonalną.
2. znacznie lepszą niż h. boga p. ze względu na znacznie mniejszą liczbę twierdzeń przyjmowanych bez żadnego lub na podstawie słabego uzasadnienia.
3. w świetle naszej wiedzy o homo sapiens, za "naturalną", bo nic nie wskazuje na to, iż powinniśmy nasze oczy kierować gdziekolwiek indziej.
W związku z tym wierzę, czyli jestem przekonany, że Bóg został zmyślony.

Zapraszam do obalania

Tylko proszę podchodzić z dowodami albo silnymi argumentami, najlepiej takimi, które współgrają z naszym doświadczeniem. To byłoby ciekawe, bo dlaczego ateista może budować argumentację w oparciu o doświadczenie, uzasadnioną wiedzę naukową, a teista nie już nie jest wstanie? No przecież podobno postawy są symetryczne :think:

Michał Dyszyński

Kruchy04

Teraz tylko krótko odniosę się do tych zdań:

Semele

Michał Dyszyński

Semele

Bóg czuje, ty czujesz. Wiec wierzysz w Boga

Diabeł czuje, ja czuję. W szatana nie wierzę. Tego diabła..

Gość

Andy72

Gościu, ciekawie piszesz, mozesz się zalogować?

Kruchy04

Michał, piszesz np. "Bóg... chce być zmyślany!"; "Bóg.. jest niezwykle zainteresowany"; "Bóg oczekuje..".

Czy to nie jest trochę arogancją mówić, co Bóg chce, czego oczekuje, czym jest zainteresowany? Rozmawiałeś z nim i wiesz? Takich rzeczy nie wie się nawet o kolegach czy koleżankach. :think:

Michał Dyszyński

Kruchy04

Azael

Semele

A na korzyść, ktorej religii działają

Irbisol

Michał Dyszyński

lucek

Semele

Kruchy04

Michał Dyszyński

Kruchy04

Michał Dyszyński

Kruchy04

Michał Dyszyński

Michał Dyszyński