ŚFiNiA

Komandor · Gość

Duńską klasykę erystyczną się ogląda nie czyta... to klasyka filmu zaangażowanego i moralnego niepokoju jest :mrgreen:

AGAFIA

I dlatego ja nie mam racji, a Ty ją masz? A może o rozmydlenie tematu chodzi? A takie zwyczajne, masz rację rozmówco, po prostu nie przejdzie przez gardlo? No bo jakby mogło...

Komandor · Gość

A wracając do tematu. To czytając o tych wszystkich nieszczęściach, biedzie, głodzie, i innych, również moralnych, prześladowaniach i torturach systemu człowiek odnosi wrażenie, powtarzam wrażenie, jakby właśnie martyrologie narodu chodziło.
I wcale w tym nie ma zlej woli tylko słownikowe rozumienie tego słowa, które wcale masowych mordów i dołów z wapnem nie wymaga.

AGAFIA

A ktoś tu pisal o torturach? Znowu mi umknęło, zechcesz wskazać? Bieda, to też pojęcie względne, dla jednych oznacza brak łososia w codziennym menu, dla innych, niemożność zakupu podpaski czy tam kaszki dla dziecka. Pampersy pominę, bowiem ogólnie wiadomo. że baby latami kawałek tetry dzieciakowi pod dupkę wkładały, i kiedy oszczało, zasrało 10 razy na dobę, to szły do strumienia i waliły kijami, a potem suszyły,a zamiast pudru, mąkę ziemniaczaną można było nabyć, i też grało. Gorzej z podpaskami było, darły stare prześcierdała i do majtek wkladały, taki dobrobyt mielim..

Adam Barycki · Gość

hushek

Dyskurs

AGAFIA

AGAFIA

Komandor · Gość

To ryb też za PRL brakowalo :shock:

ino błękitki?
No coraz większe cuda się dowiaduje. Ależ jak musiałem chlać i ćpać za tej komuny skoro nic a nic nie pamiętam. Tylko za co tak chlałem i śpałem skoro bida była? też nie pamiętam...

Aga obarcza komunę za mieszkanie kupione w latach 90. Bo to Leningrad był straszny, gorszy od chaty z klepiskiem.

A ja nie wiem co odpowiedzieć, bo nie pamiętam jak to możliwe, czy ten Leningrad mogła by kupić, gdyby go PRL nie wybudowało czy nie...
I czemu nie kupiła nowego, takiego ślicznego, z garażami w podziemiu i ogrodzeniem, bramą na pilota...

Czyżby wyboru nie było? Przecież to już w czasach gdy już wybór był. Nic nie rozumiem.

hushek

Adam Barycki · Gość

Czyżby to było możliwe, że dopuściła się Pani kłamstwa i oszukała nas, że rodzice Pani byli bogaci?

Adam Barycki

hushek

AGAFIA

AGAFIA

Heh jeszcze mi się przypomniało. W warzywniaku, a tak w warzywniaku rzucili letnie buty damskie, tzw. plastiki. Cała wiocha w nich chodziła, faktycznie plastik był, stopy do krwi obtarte, no ale ważne że jakieś buty były.. Śściągałyśmy te buty ze stóp na lekcjach, nawet nauczyciele kazali, bo przerażał ich widok poranionych, dziecięcy nóżek.. No ale dobrobyt byl, najki też potrafią obcierać..

Czytać tych bzdetów nie mogę.

Adam Barycki · Gość

No i co, Panie Komandorze, siedzi Pan z rozdziawioną gębą, oczy lekko wytrzeszczone, drapie Pan pazurami łeb swój durny rozczochrany od drapania, a we łbie pustka, stupor mózgu. Nie, nie, nie jestem jasnowidzem, a wiem, bo sam tak mam dzisiaj od pierwszego wpisu Pani Ahafi, że o Panu Husheku już nawet nie wspomnę. Nie wiem, jak Pan, ale ja pozostaję w tym błogim stanie przynajmniej do jutra, nawet nie chce mi się tłuc kijem w kaloryfer.

Adam Barycki

Komandor · Gość

hushek

AGAFIA

AGAFIA

hushek

Adam Barycki · Gość

AGAFIA

Wiem Hushek, wiem...
Do poczytania ''o dobrobycie''. Warto zapoznać się z całym tekstem

Kto był winny, że brakowało papieru toaletowego? Kiedy w sklepach brakowało mięsa, cukru, rajstop albo butów, winny był kułak albo spekulant. Trafiał do więzienia, piętnowała go prasa i Liga Kobiet.

Mieszkający na emigracji pisarz Leopold Tyrmand zastanawiał się w swojej książce "Cywilizacja komunizmu":

Dlaczego kraje komunistyczne, zdolne do produkcji elektrowni atomowych i pojazdów kosmicznych, nie są w stanie wyprodukować dostatecznej ilości papieru toaletowego dla swych mieszkańców, pozostaje zagadką, z której rozwiązania zrezygnowały już najśmielsze i najtęższe umysły

[link widoczny dla zalogowanych]

AGAFIA

A tu jeden z odcineczków cyklu Zagadki Tamtych Lat, pt. Dlaczego w PRL brakowało cukru.

https://www.youtube.com/watch?v=nOSOtLxvuSs

Hmm, aż trudno uwierzyć, że taki dobrobyt mielim..

AGAFIA

Żart z tamtego okresu brzmiał: Dlaczego w sklepach brakuje papieru toaletowego? Bo jest w kiełbasie.

Jeśli dziś zadalibyśmy młodym ludziom pytanie, co kojarzy im się ze świętami Bożego Narodzenia, odpowiedzi pewnie byłyby różne. Smak karpia? Zapach kompotu z suszu? Święty Mikołaj? A może po prostu… prezenty? Kilkadziesiąt lat temu odpowiedź była jedna: pomarańcze. To jedyny i niezapomniany symbol świąt dla obywateli Polski Ludowej, bo wyłącznie w okresie świątecznym udawało się je „upolować i wystać”. Pojawienie się w sklepach pomarańczy było tak doniosłym wydarzeniem, że o przypłynięciu statku z cytrusami informowały media. Ba! Pierwsze wzmianki pojawiały się już w listopadzie, kiedy zza oceanu wypływały statki z owocami. To dlatego pomarańcze były w czasach PRL-u symbolem luksusu

Gdzie mieszka obywatel?
Kolejnym towarem deficytowym były mieszkania. Powód? Zbyt wielu obywateli oraz niewydolna gospodarka. Efekt? Przydział mieszkania następował nawet po kilkunastu latach czekania. Aby w ogóle mieć szansę na swoje lokum, należało najpierw zapisać się do spółdzielni mieszkaniowej. Wydaje się proste, ale kolejki były niebotyczne. Sytuacji nie ułatwiał fakt, że taki system przydziału mieszkań rodził wiele patologii. Pierwsi na liści byli bowiem nie zwykli obywatele, ale działacze PZPR, pracownicy Milicji Obywatelskiej czy wojska. Oczekiwanie na mieszkanie nie oznaczało, że otrzymywało się je za darmo. Popularne były książeczki mieszkaniowe, na które regularnie wpłacano pieniądze. Takie książeczki posiadały nawet kilkuletnie dzieci.

W okresie PRL-u systematycznie rósł apetyt społeczeństwa na posiadanie własnych czterech kółek. W latach 60. Bank Pekao uruchomił sprzedaż samochodów Fiat, Renault, NSU, Volkswagen oraz Hillman, natomiast w latach 70. władze PRL-u w końcu dopuściły do obrotu częściami zamiennymi oraz ogumieniem z importu. Nieco później zadanie Banku Pekao przejęły słynne Pewexy. To właśnie tam – oczywiście za dolary – można było zaopatrzyć się nie tylko w lepszy alkohol, dżinsy czy perfumy, ale także w samochód, części do niego i opony. Jeśli chodzi o te ostatnie, to cena jednej opony wynosiła około 40 dolarów. Nieco tańsze były opony pełnoprofilowe np. do Fiata 125p, lecz i tak koszt ich zakupu był zaporowy. Przyjmując, że w 1979 roku „średnia krajowa” wynosiła 5327 złotych, zakup czterech importowanych opon wiązał się z dużym wydatkiem – równowartością kilku średnich wypłat.

[link widoczny dla zalogowanych]

I gdzie ten dobrobyt, dostępność Komandorze? Hę?