ŚFiNiA

hushek

"Cafe pod Minogą"

Owielbiam....

piotrekilenka

"Polska, jedyny kraj w Europie gdzie można pojeść"

Przyjaciele mojej córki po podróży po Europie.

WLR

Czarna_Mańka

hushek

piotrekilenka

Młodzież, co z nich wziąć, oprócz analizy.
Nie piją nie palą.

hushek

Mania

A znasz dalszy tom historyji tech miglanców zes Starówfki ? Rzadko publikowany, no i bońćma szczere - gorszy jednak... :wink:

Czarna_Mańka

sorry, rozpędziłam się....na dobranoc:

W tej chwili na taras wszedł ubrany we frak stary lokaj Julian. Stanął wyprostowany, skłonił uroczyście głowę i powiedział:
- Ośmielam się niepokoić pana hrabiego z powodu kilku podejrzanych indywiduów z Warszawy, którzy domagają się natychmiastowego wpuszczenia do pałacu.
- Czy powiedziałeś im, że teraz nie przyjmuję nikogo?
- Tak jest, jaśnie wielmożny panie hrabio, ale jeden z nich oświadczył, że jeśli ich nie zamelduję, wejdą bez meldowania, łamiąc mi w razie oporu kończyny górne tudzież dolne.

[ . . . ]

Hrabia Roger przeczekawszy chwilę udał się głównym wejściem na spotkanie wojowniczych interesantów. Kiedy wszedł do gotyckiego gabinetu, zastał tam już Maniusia Kitajca, państwa Aniołków i obydwu braci Piskorskich. Towarzystwo zajęte było oglądaniem mebli i obrazów, z wyjątkiem pana Aniołka, który wymierzał sznurkiem jedno z okien.

Pan Maniuś na widok hrabiego skłonił się lekko i rzekł:
- Bardzo przepraszam za brak tak zwanego towarzyskiego alibi, ale już dwa dni mamy życzenie z panem hrabią się zobaczyć, żeby porozmawiać o interesach, a ten dzwoniec, czyli z przeproszeniem szanowny pan Julian, nie chce nas wpuścić. W taki sposób zmuszony byłem mu zaznaczyć kilka przykrych słów na konto letkiego uszkodzenia ciała.
- Mniejsza o to, o cóż panom chodzi?
- Nie mniejsza - jako człowiek oblatany w najlepszych towarzystwach, z ukończoną szkołą tańców nowoczesnych i figurowych, zawsze robię wszystko a propos i wytrzymuję najcięższe nawet artykuła salonowego kodeksu karnego. Ale o wiele mnie kto niemożebnie podgrymasza, łobuz się robię i z samem sobą wytrzymać mnie trudno.
- Rozumiem, to wszystko nerwy. Niechże pan powie nareszcie, co państwa do mnie sprowadza.
- Rozchodzi się, panie hrabio, o to, że jak pan hrabia może zauważył, my tu całem naszem towarzystwem przyjechaliśmy do tych Kozich...
- ...dubek - wyręczył go hrabia.
- Właśnie, nie chciałem się wyrazić. Więc znaczy się, jak mówię, przyjechaliśmy dosyć późno. Wszystko już było na folwarku zajęte i zmuszone byliśmy zamieszkać w inspektach.
- I niewygodnie państwu tam?
- Rzecz jasna. Nisko, na czworakach trzeba chodzić. I o wiele w nocy zimno takie, że dreszcze nami trzęsą, tak że szyby dzwonią, rano, jak słońce przygrzeje, znowuż jest za gorąco i szczypiorek nam na głowach kwitnie.
- No dobrze, ale co ja poradzę, przecież pan wie najlepiej, że wszystkie budynki dworskie są przepełnione warszawiakami.
- Panie hrabio szanowny, co się będziem czarować. Jak jest, hrabia wie najlepiej. Stodoły, obory, czworaki faktycznie zajęte, ale na przykład tutej takiego znowuż tłoku nie ma, żeby się parę osób z inteligencji zmieścić nie mogło.
- Pan myśli o pałacu?
- Właśnie poniekąd...
- No to już byłoby trudniejsze...
- Panie hrabio szanowny, niech pan nie myśli, że tu chce ktoś z pana nazywać. My nie chcemy darmo. O cenę się nie rozchodzi. Wyszliśmy co prawda z Warszawy z pustemi rękami, ale się we Włochach zahandlowało troszkie ciuchami, troszkie złotem... Boże broń, samiśmy nie szabrowali i kupowało się wszystko za gotówkie z drugiej ręki... Tu na miejscu bimberek tyż jako tako leci, tak że fondusze posiadamy.
- Wierzę, ale tu nie o to chodzi.

- Ja rozumie, że nie chciałby pan hrabia mieć pod swojem dachem jakiejś nie pasującej ferajny, co to i zabradziażenie spokoju zrobić może, i biżuteria przy niej niepewna. Tu o tem nie może być mowy. Każda jedna osoba sztuka w sztukie gwarantowana. Pan Aniołek, restaurator trzeciej kategorii z koncesją do wypicia w miejscu i na wynos. Człowiek leguralny z wyższem wykształceniem domowem. Pani Aniołkowa, kobieta formalna, chociaż troszkie nerwowa. Panowie Piskorskie, tyż nie można powiedzieć, sempatyczne faceci, szyb nie biją, sądownie prawie że nie karane, zresztą na nich będę osobiście uważał. Tu jedna szczegóła z omeblowania zginąć nie może. Tak że ja przeszkód nie widzę.
:wink:

Czarna_Mańka

hushek

Na Pradze, na Zaciszu jest uliczka Teofila Piecyka...

Chuj wie właściwie poco? :think:

WLR

Komandor · Gość

Też mi coś. W Helu nie ma ulicy, skweru, ronda, placu bulwaru ani nawet szkoły JP II.

piotrekilenka

Bóg jest nierychliwy ale sprawiedliwy i kiedyś opiłuje ten ogon pełen bezbożników i niedowiarków, polakuff drugiego sortu od Polski w Królestfie Bożym jedynej.
Albowiem powiedziane jest w piśmie świentym.
Nie wiem co jest powiedziane bo nie czytałem, ale wanguję, na pewno jest.

AGAFIA

Złapałam doła czytając Wasze wpisy.

nick

Dlaczego???
Przecież Wiecha mozna bez końca, a i nazwy ulic to niewyczerpana uciecha.

Czarna_Mańka

WLR

W Gdańsku oprócz Królewny Śnieżki mamy jeszcze ul. bardzo zasłużonych dla miasta -
Jasia i Małgosi, Kubusia Puchatka i księdza Robaka a także po obecnej linii - Bliźniąt.
W związku z tymi ostatnimi chyba, są też ulice: Kłopot i Pachołów. Ale by nie popadać
całkiem w pesymizm, mamy ulice Marzeń, Miłosną, Uroczą i Wesołą. Kto chciałby bucha,
ma ulicę Trawki a dla miłośników Wiecha jest ulica Minogi. Jak kto ma za wiele to może z ulicy
Zbytki przejść się Hożą na Pohulankę a rano będzie wracał Zimną, Mokrą, Mylną i Falistą,
we łbie słysząc Żabi Kruk i Mewy.

Komandor · Gość

Janek · Gość

Czarna_Mańka

nick

Moja ulubiona w Warszawie to oczywiście Dowcip.
Jest jeszcze Figiel.
Oprócz Kubusia Puchatka jest jeszcze Zielonej Gęsi (miodzio), Antka Rozpylacza, Na Bateryjce, Kalambur, Burleska, no i bardzo wdzięczna nazwa Pamiętajcie o Ogrodach. :serce:

Czarna_Mańka

tak zamieszkać ....Na bateryjce
:mrgreen:

aż sprawdziłam gdzie to jest i ....niespodzianka:

" Nie dość, że dziwna nazwa, to jeszcze ulica z wyglądu też bynajmniej nie jest reprezentacyjna! A jednak jest to miejsce warte zwiedzania.

Tu bowiem miała stać opiewana przez Adama Mickiewicza słynna „Reduta Ordona”.
W którym dokładnie miejscu miał znajdować się ów sześciobok o obwodzie blisko 280 m, dziś nie wiadomo.
Sam generał co prawda wcale tam nie zginął, tylko uległ poparzeniom a po wyleczeniu resztę życia spędził na emigracji, jednak legenda pozostała…"

ps. Kalambur - to u nas teatr (i kawiarnia) na Kuźniczej, w poblizu Uniwersytetu, za to mamy uliczkę Na ostatnim groszu i Na końcu
gdzie mieszkasz?
Na końcu :wink:

hushek

hushek

Adam Barycki · Gość

Panie Hushek, przy bloku (a jakże, pokomunistycznym), w którym obecnie mieszkam w małym miasteczku, jest bardzo pięknie zlokalizowany śmietnik, piękne krzewy, a za nimi wygodne ławeczki, no i do pełnego szczęścia, niecałe 15 metrów, jest sklep – Alkohole świata – a w nim, a jakżeby inaczej, naleweczki truskawkowe najchętniej spożywane na owych ławeczkach przez grono moich serdecznych przyjaciół. Wszyscy, jak jeden, to byli wielcy patrioci polscy i co oczywiste, zahartowani w walce ze złem, antykomuniści. Jestem ich wielkim przyjacielem, codziennie daję któremu troszkę drobnych na naleweczkę truskawkową, kochają mnie wszyscy, a jeden, to nawet w swojej miłości posunął się do tego, że zapewnił mnie, iż kocha mnie jeszcze bardziej, niż Jana Pawła II. Zapewniali mnie również, że do bezdomności i zdobywania pożywania na śmietnikach doprowadziła ich plugawa komuna, no, to poprosiłem skrzywdzonych przez komunę, aby mi opowiedzieli o swoich cierpieniach w komunistycznym piekle i jak to w gronie serdecznych przyjaciół, przy wspaniałych trunkach wysypały się jak z worka opowieści o gehennie komunistycznej. Każdy miał mieszkanie, każdy pracował, a po pracy – opowiadali – wsiadało się w taksówkę i jechało do GS-ej knajpy w pobliskiej wiosce na piwo i setkę, a do tego tatarek lub śledzik w oleju, albo nawet schabowy z kapustką zasmażaną (aż mnie ciarki po plecach przeszły, jak sobie pomyślałem, co powiedziałby Makłowicz, że już o Gessler nie wspomnę, na ten peerelowski siermiężny schabowy z zasmażaną), albo na miejscu w lokalnej knajpie w szerszym gronie serdecznych przyjaciół siadali przy butelce i golonce z chrzanem, i prowadzili patriotyczne debaty o splugawieniu narodu polskiego prze sowiecką okupację. Tak więc, sam Pan widzi, Panie Hushek, że naród tak okrutnie skrzywdzony przez komunę, nie daruje jej krzywd swych i zawsze będzie antykomunistyczny. Nigdy już nie dopuści do powrotu plugawej bolszewii.

Adam Barycki