ŚFiNiA

anbo

Księga Urantii a Ernst Haeckel
W jednym z poprzednich postów napisałem, że pomysł, że bezpośredni przodek rodzaju ludzkiego wywodzi się od ssaków typu lemura autorzy KU (Księgi Urantii) wzięli stąd, że lemury przypominają przodków naczelnych. Jednak prawidłowa odpowiedź brzmi chyba inaczej (chociaż jedno nie wyklucza drugiego). Otóż poglądy przedstawione w KU są podobne do poglądów niemieckiego biologa Ernsta Haeckela (1834-1919). Przypatrzmy się kilku jego twierdzeniom zawartym w książce Anthropogenie wydanej w 1874 roku. Cytaty pochodzić będą z angielskiego tłumaczenia z 1912 roku dostępnego na stronie [link widoczny dla zalogowanych]

Tylko jedna para z nich [gruczołów sutkowych] — para środkowa — jest normalnie rozwinięta, pozostałe ulegają atrofii. Dlatego przez pewien czas w ludzkim embrionie występuje normalny hipertelizm, co można wytłumaczyć jedynie pochodzeniem człowieka od niższych naczelnych (lemurów) z kilkoma parami.

Pewne jest, że człowiek wywodzi się od jakiegoś wymarłego ssaka; i równie dobrze sklasyfikowalibyśmy to w porządku małp, gdybyśmy mieli to przed sobą. Równie pewne jest, że ta prymitywna małpa wywodzi się z kolei od nieznanego lemura, a ten od wymarłego torbacza.

Stąd ogromna większość łożyskowców nie ma bezpośredniego i bliskiego związku z człowiekiem, a jedynie legion naczelnych . Jest to obecnie ogólnie podzielone na trzy rzędy - półmałpy ( Prosimiæ ), małpy człekokształtne ( Simiæ ) i człowiek ( Anthropi ). Lemury lub półmałpy to grupa macierzysta, wywodząca się ze starszej Mallotherii z okresu kredy. Z nich rozwinęły się małpy człekokształtne w okresie trzeciorzędu, a pod koniec tego okresu powstał z nich człowiek.

Porównajmy to z tekstem KU:

MNIEJ więcej milion lat temu, w wyniku trzech kolejnych i nagłych mutacji, pojawili się bezpośredni przodkowie rodzaju ludzkiego, wywodzący się od wczesnych gatunków ssaków łożyskowych typu lemura.

Niektórzy zwolennicy KU twierdzą, że hipoteza z lemurami jest oryginalna, tymczasem okazuje się, że autorzy KU jak najbardziej mogli znać dzieło Ernsta Haeckela i co najmniej się nim zainspirować. Nie ma potrzeby doszukiwać się przyczyny pozaziemskiej tam, gdzie jasno widać przyczynę ziemską.

Z Afryki czy z Azji?
O pochodzeniu człowieka w Księdze Urantii możemy przeczytać, że „ukształtowanie bezpośrednich przodków ludzkości nastąpiło w Azji południowo-zachodniej”. Zanim to nastąpiło „kilka milionów lat temu, północnoamerykański gatunek lemurów powędrował na zachód, przez pomost lądowy Beringa i powoli torował sobie drogę na południowy zachód, po linii wybrzeża azjatyckiego”. Według księgi „te wędrujące plemiona dotarły w końcu do zdrowego regionu, położonego między Morzem Śródziemnym, wtedy poszerzonym a wyższymi, górskimi rejonami Półwyspu Indyjskiego”.Następnie morskie wybrzeże Indii było zatapianej powstał półwysep niemal odcięty od świata, a okresowo całkowicie odcięty. Ten „mezopotamski albo perski” obszar był niemal rajemi tam„z zaawansowanych potomków lemurskiego typu ssaka powstały dwie wielkie grupy, współczesne plemię małp i obecny gatunek ludzki”.

No cóż… Nauka o pochodzeniu człowieka mówi co innego, ale o tym za chwilę. Teraz jeszcze raz przyjrzymy się hipotezom Ernsta Haeckela. Ten niemiecki biolog żyjący w latach 1834-1919 twierdził, że nasz gatunek pochodzi z Azji.Za miejsce ewolucji pierwszych ludzi uważał subkontynet indyjski, Hindustan, a hipotezę Darwina o pochodzeniu ludzi z Afryki odrzucał. Uważał, że tzw. brakujące ogniwo znajduje się na zatopionym kontynencie Lemuria położonym na Oceanie Indyjskim. Lemuria była według niego miejscem zamieszkania pierwszych ludzi i łączyła Azję z Afryką, co umożliwiło migrację tych ludzi do reszty świata. Hipoteza przypominająca wywody autorów Księgi Urantii, za to niezgodna z aktualnym stanem wiedzy o pochodzeniu człowieka.

Współcześnie uważa się, że kolebką ludzkości jest Afryka. To tam wyewoluowali zarówno australopiteki (4 miliony lat temu) jak i ich następcy, a nasi przodkowie czyli Homo erectus (2 miliony lat temu). Wprawdzie naukowcy nie są zgodni co do tego, z których australopiteków wyewoluowali nasi przodkowie, ale są zgodni, że z nich, i że miało to miejsce w Afryce. Nie ma też pewności jak dokładnie wyglądało nasze wyjście z Afryki, a potem mieszanie się z innymi gatunkami ludzkimi w Europie i Azji, ale jest zgoda co do tego, że pochodzimy z Afryki, na co wskazują też badania genetyczne.

Autorzy Księgi Urantii pochodzenie jakiegoś gatunku czy grupy ludzkiej wywodzą albo od jednej pary (żeby było ciekawiej to bliźniaków), albo twierdzą, że jakiś gatunek pojawił się nagle. Pochodzenie od jednej pary jakiegoś gatunku teoretycznie jest możliwe ale praktycznie nieprawdopodobne chociażby dlatego, że chów wsobny prowadziłby do poważnych wad genetycznych, a grupa składająca się z małej liczby osobników jest bardziej narażona na unicestwienie z różnorakich przyczyn. Dodatkowo genetyka dostarcza nam naukowych podstaw do stwierdzenia, że pojedynczą parę przodków możemy wykluczyć w ciągu ostatnich 500 000 lat, a to znaczy, że jeżeli w ogóle istniała jedna para w ewolucyjnej historii człowieka to nie była naszym bezpośrednim przodkiem.

Sprawa nagłych specjacji, a zwłaszcza nagłych specjacji w kontekście ewolucji człowieka jest bardziej skomplikowana i zostanie omówiona w oddzielnym poście.

Żródła:

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]