ŚFiNiA

wujzboj

[link widoczny dla zalogowanych]

"Nie wierze w Boga, bo nie wierze w krasnoludki"
To motto, autorstwa Clarence Darrow, zgrabnie podsumowywuje punkt widzenia tzw. naukowego ateisty: Ateizm opiera sie na naukowej wiedzy, nie na wierze. Zobaczmy, ile w tym jest sensu, a ile poboznych zyczen.

Spis tresci
I. Wolnomysliciele uwazaja, ze poznaja prawde metoda naukowa.
II. Niestety, wedlug kryteriow naukowych jest to wiara, nie prawda.
III. Podstawowe tezy ateizmu nie spelniaja kryteriow stawianych tezom naukowym
IV. Ja wierze wiec w Boga, bo nie wierze w krasnoludki!

A co tu maja do rzeczy krasnoludki? To proste. Wierze w Boga, poniewaz wiara w swiat bez Boga nie odpowiada mi, a moj teizm spelnia kryteria metodologiczne stawiane tezom naukowym. Zas tak zwany "naukowy ateizm" odrzucam na dzien dobry z tego samego powodu, dla ktorego odrzucam wiare w krasnoludki - nie lubie pogladow konstruowanych w sposob sprzeczny z metodami naukowymi. Na czym polega ta sprzecznosc, sprobuje wyjasnic ponizej.

Czytaj dalej: [link widoczny dla zalogowanych]

Genkaku

wujzboj

Genkaku

sinner · Dołączył: 08 Gru 2005 Posty: 289 Przeczytał: 0 tematów

A czy teista nie wierzy w świat bez Boga??

IMHO żeby wierzyć w świat bez Boga, trzeba najpierw wiedzieć, czym jest ten Bóg. Ja np. nie mam pojęcia. Więc odrzucam wiare w takie coś. Nie wierze w to.[/list]

wujzboj

Genkaku

Wujzboj, a możesz jeszcze raz, prosto wyłożyć szaremu człowiekowi jak za pomocą metody naukowej doszedłeś do tego, że sprawdzalne jest to, że świat został stworzony przez Boga ?

wujzboj

Genkaku

wujzboj

Genkaku

wujzboj

Genkaku

Czyli równie dobrze mógłbym powiedzieć, że porównuję jakieś dane o sobie z wiarą w jakiś światopogląd, np. porównuję brak wiary z wiedzą o sobie, wybieram ateizm dlatego, bo najbardziej mi odpowiada (czyli dokładnie analogicznie do Twojego przykładu z wuizmem), a wtedy byłoby ok ?

wujzboj

maynard

wujzboj

Barbarossa · Dołączył: 26 Mar 2006 Posty: 13 Przeczytał: 0 tematów

Cześć, trafiłem tu przypadkiem i od razu się zmartwiłem, że doktryna "nie wierzę w boga, bo nie wierzę w krasnoludki" jest poddawana miażdżącej krytyce. A ponieważ w ramach tej krytyki przyjęto pewne nieprawdziwe założenia, to chciałbym je sprostować, co niniejszym czynię:

1) Założenie, że jeśli ateista nie wierzy w Boga, to musi wierzyć, że świat powstał w drodze wielkiego wybuchu czy w inny "samoistny" sposób, jest mylne. Zgadzam się w 100%, że nauka nie jest w stanie wytłumaczyć obecnie tego, jak wszechświat powstał, ani uzasadnić żadnej z licznych teorii na ten temat, zaś dogmatyczna wiara w którykolwiek wariant powstania wszechświata jest nieracjonalna.

2) Jednak - przez analogię - ponad tysiąc lat temu Słowianie wierzyli, że piorunami włada Perkun. Nikt w tych czasach nie był w stanie naukowo wytłumaczyć istoty pioruna, tak samo, jak teraz nie jesteśmy w stanie udowodnić żadnej z teorii powstania wszechświata. Perkun był uproszczeniem - wytłumaczeniem tego, czego nie rozumiemy. Najprostszym intelektualnie wytłumaczeniem.

3) A zatem - tylko dlatego, że ludzie czegoś nie rozumieją, nie oznacza, że kryje się za tym Bóg. Jest to natomiast - przyznaję - jedna z możliwych do przyjęcia hipotez.

4) Dlaczego zatem, będąc racjonalnym ateistą, odrzucam tą hipotezę jako mało prawdopodobną? Na podstawie historycznych eksperymentów, trwających od kilku tysięcy lat.

Większość ludów pierwotnych, np. Egipcjanie, wierzyła, że słońce jest Bogiem. Kilka tysięcy lat temu za negowanie tego poglądu groziła w wielu kulturach śmierć, zaś kapłani, z wiary, iż słońce to bóg, czerpali bardzo wymierne korzyści. Bogami były też gwiady, księżyc, zwierzęta drapieżne, włodarze piorunów. W Średniowieczu z kolei wierzono, iż pod ziemią jest gorąco, bo znajduje się tam piekło, zaś nad ziemią, w niebie, istnieje raj. Wg biblii człowiek powstał kilka tysięcy lat tamu, stworzony w swojej obecnej formie przez Boga. Itd. itp.

Nieprawdziwość tych wierzeń została kolejno udowodniona przez naukę. Racjonalista winien więc dostrzec pewien schemat poznawczy - to, czego ludzie nie są w stanie wytłumaczyć przy pomocy własnej wiedzy, wypełniają bogiem w takiej czy innej formie. Jest to dla człowieka równie instynktowna postawa, co wiara w "pecha" i "szczęście", czary, duchy/demony/potwory itd - tłumaczenie skomplikowanych zjawisk lub zbiegów okoliczności przy pomocy ingerencji jakiejś niepojętej siły wyższej.

Stąd też racjonalny ateista nie odrzuca istnienia Boga w oparciu o to, iż ślepo wierzy w wielki wybuch. To byłoby śmieszne - zastępowanie jednego dogmatu innym. Racjonalny ateista patrzy na historyczne doświadczenia z religią i zauważa, iż na przestrzeni wieków religia, opisując zjawiska natury ALBO się myli, ALBO odnosi się do zjawisk, których jeszcze nie rozumiemy. Natomiast nie przypominam sobie, by religijne wytłumaczenie jakiegokolwiek zjawiska naturalnego zostało potwierdzone jako prawdziwe przez naukę - KIEDYKOLWIEK w historii ludzkości. Wręcz przeciwnie - były one stopniowo odrzucane jako nieprawdziwe.

Stąd też, choć nie mogę być pewny, czy Bóg na pewno nie istnieje - tak samo, jak nie mogę być pewny, czy nie znajduję się obecnie w Matriksie - kilka tysięcy lat doświadczeń historycznych każe mi szczerze wątpić. Wszak jest to jeden z najdłużej trwających eksperymentów w historii ludzkości. I to jest podstawa mojego racjonalnego ateizu - nie zaś jakaś dogmatyczna wiara w wielki wybuch.

Podsumowując:

1) Od tysiącleci ludzie tłumaczą skomplikowane zjawiska zakładając działania bogów, siły wyższej, czarów itp. uproszczeń.

2) Ani raz w historii ludzkości nie zdarzyło się, by interpretacja taka została naukowo potwierdzona. Jeśli się mylę - proszę o przykład, w którym religijna/mistyczna interpretacja zjawisk naturalnych okazała się słuszna. W końcu cała ludzkość eksperymentuje z tym od tysiącleci.

3) Dlatego też człowiek racjonalny, znający historię ludzkości i psychologię, powinien z dużym dystansem patrzeć na próby wytłumaczenia jakichkolwiek zjawisk przy pomocy istnienia Boga, czarów itp.

Ks.Marek · Wysłany: Nie 10:51, 26 Mar 2006 Temat postu:

Cały problem w tym, jakiego Boga "wykreujemy". W myśl posta Barbarossy ten bóg jest niby owym wymyślonym super hiper bytem idealnym. Cóż, pewnie jak ktos go takim wymyslił, to musiał mieć ku temu podstawy. Zaś jeśli idzie o człowieka racjonalnego, to ów racjonalizm wiedzie go ciągle do pytania o Pierwszą Przyczynę. Jeśli zaś nie, to zbiór pędzących molekuł stanowiących byt człowieka zmierza do.... no własnie, dokąd?

Pozdrawiam

neko · Wysłany: Nie 11:15, 26 Mar 2006 Temat postu:

Czesc, zdaje sie, ze masz nieco mylne wyobrazenie na temat pogladow tych uczestnikow tego forum, ktorzy wierza w Boga. Oraz na to, jak pojecie Boga ksztaltowalo sie na tzw. przestrzeni dziejow.

Barbarossa · Dołączył: 26 Mar 2006 Posty: 13 Przeczytał: 0 tematów

W myśl mojego posta bóg nie jest koniecznie wymyślonym hiper bytem idealnym.

Napisałem po prostu, że bóg (lub bogowie) to próba wytłumaczenia tego, czego ludzie nie są w stanie jeszcze pojąć o naturze i o sobie samych. Jako taki może być idealny, ograniczony, dobry, zły... Nie musimy nawet w tym kontekście mówić o bogu - mogą to być równie dobrze czary czy duchy. Historyczne i współczesne przykłady mógłbym podawać bez końca.

Pytanie o sens życia, czy też właśnie owo "dokąd zmierzamy" to idealny przykład czegoś, na co ludzie nie potrafią udzielić odpowiedzi w oparciu o swoją wiedzę. Stąd też i tu pojawia się bóg - dla mnie jest to jedynie uproszczony schemat poznawczy.

Wbrew temu, że nie wierzę w boga i w życie pozagrobowe, wyznaczam sobie w życiu pewne cele. Staram się być osobą miłą, racjonalną, pozbawioną uprzedzeń i nienawiści, otwartą na świat i na innych. Dla mnie życie to piękna przygoda, którą wypada przeżyć, starając się być po drodze najlepszym człowiekiem, jakim się uda. Nie jest to najbardziej skomplikowana odpowiedź na pytanie o sens życia - ale mi odpowiada i w zupełności wystarczy. Nie potrzebuję w życiu groźby piekła ani obietnicy nieba - ani świadomości, że jest coś więcej, że ktoś się mną opiekuje.

Aha, i pragnę na koniec zaznaczyć, że nie chcę atakować niczyich poglądów - przedstawiam jedynie swój punkt widzenia, tj. uzasadnienie racjonalnego ateizmu. Taka ciekawostka do przeczytania - w tej materii nie chcę nikogo ani przekonywać, ani nawet próbować przekonać do zaakceptowania mojego punktu widzenia.

Barbarossa · Dołączył: 26 Mar 2006 Posty: 13 Przeczytał: 0 tematów

neko · Wysłany: Nie 13:53, 26 Mar 2006 Temat postu:

wujzboj · Wysłany: Nie 15:18, 26 Mar 2006 Temat postu:

Barbarossa · Dołączył: 26 Mar 2006 Posty: 13 Przeczytał: 0 tematów

Przepraszam, podwójny post

Barbarossa · Dołączył: 26 Mar 2006 Posty: 13 Przeczytał: 0 tematów

Ponieważ mój post jest przydługi, pozwoliłem sobie zaznaczyć najważniejszą kwestię - tj. to, co najbardziej chciałbym przedyskutować, żeby lepiej zaprezentować swoją argumentację. Dywagacje na temat powstania wszechświata są zbędne, co już chyba ustaliliśmy i co wszyscy przyznali.