ŚFiNiA

Piotr Rokubungi

@ wujzboj:

Piotr Rokubungi

Piotr Rokubungi

Piotr Rokubungi

Piotr Rokubungi

@ wujzboj:

Piotr Rokubungi

wujzboj

Albo przez czasoprzestrzeń

A propos tematu: Nie. Jaźń, umysł, "ja jestem" są dostępne poznaniu bezpośrednio. Nie są "transcendentne", są jak najbardziej typu "tu i teraz". Nie ma żadnej trudności w ich poznaniu. Trudności pojawiają się dopiero, gdy się je ANALIZUJE, dzieląc na kawałki.

Piotr Rokubungi

wujzboj

Ach nie, "ja" nie jest rozmyte ani trochę. Jest rozmyte w języku publicznym, bo "ja" jest prywatne. "Jestem" nie różni się niczym istotnym od "ja", jedyna różnica to gramatyka (użyta część mowy: raz zaimek, czyli w praktyce rzeczownik, a raz czasownik).

Poznanie "ja" JEST poznaniem z tego prostego powodu, że JA wie o sobie w pełni, co znaczy, że JESTEM. Może się natomiast mylić co do posiadanych przez siebie zdolności, może nieprawidłowo szacować swoje upodobania, swoje reakcje, może błędnie opisywać swoje doświadczenia, swoje oczekiwania, swoje emocje. Co jednak znaczy "swoje", to wie bezpośrednio i bezbłędnie. Nie pomyli siebie z kimś innym.

Co zaś do "złudzenia", to ładnych parę lat temu wyprodukowałem na potrzeby forumowej wymiany poetyckich argumentów taką fraszkę na ten temat:

- "Skąd, materialisto, ego w twojej pale?
Wszak materia nie ma świadomości wcale..."
Rzekł materialista: - "Ego? Bez histerii.
Ja jestem świadomym złudzeniem materii!"

Piotr Rokubungi

Znów wychodzi m. in. to, że piszemy o różnych aspektach pozornie tych samych pojęć. Może to dlatego trochę, iż w ostatnim czasie nie bardzo chce mi się wyrażać bardzo precyzyjnie, a tym bardziej w dłuższych wywodach... Pisząc o rozmyciu "ja" miałem raczej na myśli to, że może ono być zarówno prawie puste, jak i stanowić chyba nieograniczony zbiór np. doznań, wspomnień, w ogóle myśli; chodziło mi o to, że nie ma właściwie granic, a tym samym nie potrzebuje tła, chociaż wydaje się takie tło jakoś generować mentalnie... Inna sprawa, że "ja" jest na tyle czasem prywatne- szczególnie w pewnych swych "częściach"- że upublicznianie go jest trudne do wyrażenia, a czasem po prostu niepożądane (mam na myśli tajemnice, sprawy osobiste, intymne).
Następna sprawa, to taka, że ja inaczej rozumiem samo "ja", niż "jestem, istnieję, funkcjonuję". Dla mnie "ja" jest tożsame z ego- tylko z nim, czyli ze zbiorem świadomych myśli. Natomiast "jestem, funkcjonuję" utożsamiam z całą jaźnią. Wiem, z kolei, że jaźń najczęściej jest bliskoznaczna z osobowością właśnie, czyli właściwie z ego. Ale ja osobiście poprzez jaźń rozumiem całość psychiki- dokładniej nie tyle psychikę, jako "stały" twór, ile czynności psychiczne- tym jest dla mnie jaźń właśnie, czyli "przepływem energii psychicznej" pomiędzy świadomością, podświadomością, nieświadomością oraz innymi składnikami psyche.

Dyskurs

Dyskurs

Dyskurs

Piotr Rokubungi

Piotr Rokubungi

Dyskurs

Wyjatkowy i rzadki/nietuzinkowy owszem, bo INTP to 3% populacji, Piotrze. Jestem INFJ więc mamy podobny człon energii introweryka (ładowanie baterii życiowych w ognisku domowym) oraz intuicję, wyobraźnię, zamiłowanie do metafory (jak „manowce”) i abstraktu. Czym się różnimy to moduła podejmowania decyzji - u Ciebie bardziej rozumem, u mnie bardziej sercem. W aspekcie organizacji życia, jesteśmy przeciwnościami. Gdybyś czegoś szukał i nie mógł znaleźćm „na bank” byłoby położone na odpowiednie miejsce ale tylko według mojej percepcji

Piotr Rokubungi

A właściwie to nie bardzo mam w poważaniu wszelkie typowanie, szufladkowanie, psychologizowanie zbytnie... Uważam, że jestem, jaki jestem- i nie bardzo daję się "ogarniać". Oraz, że każdy człowiek jest indywidualnością- w pewnym stopniu- i ma prawo, a nawet powinien być inny od pozostałych. Dlatego bycie ludzikiem może być dość ciekawe- to jeden z niewielu plusów, jakie znajduję w byciu homo sapiens... Chociaż osobiście chyba czasem przesadzam w tym przyjmowaniu persony dziwaka, odmieńca; tak, jakby to było wyróżnieniem dla mnie...

wujzboj

Piotr Rokubungi

Nie jestem pewien czy sam nie poplątałem się trochę w szczegółowych, dokładnych znaczeniach tych pojęć, szczególnie w zestawieniu z twoją "terminologią", Jarku. Ale wydaje mi się, że przynajmniej co do świadomości, to mamy jasność- ja używam tego pojęcia w znaczeniu również bliskim klasyfikacji, podziałowi, jakich używał Freud. I ty chyba podobnie, hm? Inaczej: świadomość, to wszystkie te myśli, z których zdajemy sobie sprawę, i możemy je jeszcze znów przemyśleć; czyli to wszystkie myśli, o których potrafimy dalej myśleć. Zgoda co do takiego ujęcia?
Tylko, że ty chyba idziesz dalej i utożsamiasz taką świadomość z "jestem". A to, wedle mnie, jest błąd i to spory...

wujzboj

Nie, świadomość to nie myśli, lecz właściciel myśli. Utożsamiam ja, jestem, i świadomość. Ze względów praktycznych, o których wspomniałem powyżej. Może to nie jest najbardziej ekonomiczne językowo, ale moim zdaniem najbezpieczniejsze.

Zbiór myśli nazwałbym raczej umysłowością.

Freud? Nie traktowałbym go zbyt poważnie.

Podświadomość, nieświadomość, ego - to wszytko są opisy, behawiorystyczne konstrukcje, ale z pewnością nie wielkości podstawowe. Użyłem ego we fraszce ze względów rytmicznych, ale jako równoważnik "ja" równego świadomości (to powinno być widoczne z kontekstu).

Niektóre zachowania, niektóre formy postrzegania, niektóre reakcje mamy wrodzone. Nie tylko zresztą my. Na przykład, młody jastrząb potrafi rozpoznać kuropatwę na bardzo schematycznym rysunku, chociaż w życiu żadnej kuropatwy jeszcze nie widział. Jest to jednak po prostu kolejny przykład na to, że nasze postrzeganie jest uporządkowane. Czerwony, prostokątny, kwaśny - to inne przykłady kategorii w naszym postrzeganiu. Ludzie białej rasy automatycznie rozpoznają wiele więcej cech charakterystycznych dla fizjonomii białej rasy niż dla fizjonomii innych ras, dlatego wszyscy Japończycy wydają się nam identyczni. Podobnie dla Japończyków wszyscy biali wyglądają tak samo. Dokładnie to samo tyczy się wszystkiego, co wrodzone.

A to, co nabyte i zapomniane? Nie musimy pamiętać wprost, by reagować. Podobnie, jak nie musimy znać praw fizyki, aby te działały. Aby jednak rozumieć, musimy odnieść się do doświadczenia. Obojętne, czy to doświadczenie typu "wrodzonego", czy doświadczenie nabyte w bezpośrednim kontakcie z jakimś zjawiskiem; obojętne też, czy pamiętamy to doświadczenie bezpośrednio, czy tkwi ono gdzieś jako relacja pomiędzy tym i owym (jak: "blondyni biją"). I ważne jest, że treść tego doświadczenia przekłada się w ostateczności zawsze na bezpośrednio postrzegany stan, w jakim znajduje się "ja", na jakieś świadomie odbierane odczucie. Wobec tego cała "reszta" to tylko element konstrukcji, element modelu. To język zbudowany na bazie tego, co jest świadomie odbierane i wobec tego zrozumiałe, możliwe do przeanalizowania. Podobnie, jak w naukach przyrodniczych, w których funkcjonuje wiele różnych pojęć, ale wszystkie są o tyle zrozumiałe i użyteczne, o ile zbudowane są na bazie doświadczenia.

Dyskurs

Jest jeszcze fenomen świadomości kolektywnej. Bo „wrodzone” to jedno, a wychowanie drugie. Na zbiór myśli a nwet jedną myśl używam terminu „konstrukcja mentalna” lub „mentacja”. Ale mieszkam w USA od 31 lat więc mój język polski to jakaś „krzyżówka polsko-angielska”. Neuronauka udowadnia, że swoją „matrycę podświadomości” zapisujemy prominentnymi emocjami i funkcja mózgu emocjonalnego pomaga nam w relacjonowaniu nowych bodźców w kontekście naszych utrwalonych przeżyć. Jakkolwiek, mózg sam w sobie nie jest w stanie czy nowy bodziec jest proporcjonalny do dopasowywanego zapisu w matrycy. W kontekscie faktu, że jesteśmy w stanie myśleć około 65 tysięcy myśli w ciągu dnia i większość z nich to myśli w stanie „tła”, to można śmiało stwierdzić, że „nam się myśli”. Niektórzy idą tak daleko, że angażują się w polemiki z kimś kogo z nimi nie ma. Tak jak funkcja mózgu emocjonalnego pomaga nam w zapamiętywaniu i przywoływaniu doświadczeń, istotnym jest pamiętać, że funkcja mózgu emocjonalnego wraz z funkcją mózgu gadziego to mózg niższy i nie pozwalać „zwierzęciu” i emocjom aby na siłe prowadziły nas, jak pisze Piotr „na manowce”. Płaty czołowe i amygdala to „dom” funkcji mózgu intelektualnego (racjonalność) i funkcji mózgu intuicyjnego wraz z fenomenami gestalt „szósty zmysł - czyli odczułam to w jelitach, a konkretnie komórkami serca zwanym dendrites i zlokalizowanymi koło głównych arterii w sercu, ale odczucie jest w jelitkach (jak twierdził Hipokrates). Młody jastrząb i człowiek zachowują się zgodnie z naturą mniej więcej do pierwszego roku życia człowieka. Tak jak jastrząb naturalnie wleci w lustro, dziecko popatrzy i albo się uśmiechnie albo przestraszy. Jeśli się uśmiechnie to buduje zaufanie do otoczenia. Jeśli się wystraszy to buduje uczucia nieufności i rywalizacji. W naturze nie ma kolorów. To fizjologia człowieka wraz z funkcją oka ale i ”przez oko„ pozwala nam rozróżniać barwy i odczuwać piękno. Skrzywdzony pies ugryzie krzywdzącego go człowieka jeśli go wywęszy (40 razy mocniejszy węch od człowieka) ale kiedy nie węszy tego człowieka to nie myśli jak go ugryzie. To człowiek na bazie swego pierwszego odbicia w lustrze a następnie przez wszystkie czynniki swojego środowiska wynaturza się i dlatego mamy tyle problemów natury kooperacji i współpracy i więcej wojen niż pokoju. ”Ja„ czyli 20 watowy mózg/transformator ”podłączony„ do naturalnego ”prądu„ plus trochę ”paliwa„ musi mieć kontekst, bo bez kontekstu ”mentacja„ jest tylko informacją. Człowiek jest w stanie traktować bodźce jako informacje im bardziej jest w stanie utrzymywać równowagę pomiędzy 4 funkcjami mózgu.

Dyskurs

A ten stan równowagi 4 funcji mózgu, jak mawiamy za Wielkim Stawem „nie małe ziemniaki”

wujzboj

Ale neuropsychologia to jedno, a świadomość to drugie. To, czym zajmują się nauki przyrodnicze, jest świadomością behawioralną. Nie wiadomo, jak się ona ma do świadomości. Być może tak, jak kawa zbożowa do kawy. W każdym razie wiadomo jedno: że świadomości behawioralnej można przypisać przyczynę materialną, natomiast w przypadku świadomości jest to niemożliwe chociażby z tego powodu, że byłby to błąd kategorialny.

hushek

hushek

Słownik Języka Polskiego - no dobra - jest tam wiele słów - przyjmunie to na kłatę...! klatkie!