ŚFiNiA

Radosław

Ale wuju nasz mały Radek argumentuje tak, gdyby to była kwestia paru świętych, lae to jest westia większości jeśłi nie wszystkich świetych.... . JKakiś konflikt ze swiatem, często z bliskimi którzy inaczej wyobrażaja sobie ich życie jest nieodłączną częścią ich wyscigu. Czemu więc są za ten wyscig nagradzani? A wymieniac nalezałoby zacząć od Jezusa który wystawił na niezłe opuszczenie, próbę swych aposołów idąc na krzyż. Waero sobie przypomnieć jak wedle tradycji potraktowal niewiasty płaczące przyy drodze krzyzowej, Myśle, ze Bóg dopuszcza aby świeci za swego życia spuszczali "doniczki" na głowy aby pchnać tych ludzi śladem owych świętych, wyrwać z letargu. To Bóg działa nie święci.

Ps: Różnica jest chyba miedzy nami taka, ze ty w cierpieniu widzisz najwieksze zło, ja nie.

Angelus Novus · Dołączył: 16 Mar 2006 Posty: 397 Przeczytał: 0 tematów

Drogi Wuju, tym razem meta-uwaga od dużego Angelusa. Jak pamiętasz, przed podjęciem tego wątku, zawiesiłem kilka innych. Miałem wtedy nadzieję, że "zaoszczędzony" w ten sposób czas wykorzystasz tutaj i nie będziesz musiał ograniczać się do Twych zwykłych jednozdaniowych aforyzmów lub wręcz jednowyrazowych komenatrzy. Rozumiem bowiem, że nie jest to Twoja zła wola, ale chroniczny brak czasu. Niestety, jakoś nie bardzo to wychodzi.

Wydaje mi się, że rozmowa w tym wątku ma sens tylko o tyle, o ile ujawnia pewne "przedfilozoficzne" podstawy naszego myślenia, po części wyrastające z biografii, po części z różnicy osobowości etc. Dlatego staram się ją prowadzić językiem "małego Angelusa", bez filozoficznego żargonu. I od Ciebie również takiej postawu oczekuję (choć naturalnie duży mądry Wuj też może się pojawiać). Jeżeli np. rozmawiamy o modlitwie, to interesuje mnie nie tylko, co dziś duży mądry Wuj ma na tent temat do powiedzienia w "krótkich żołnierskich słowach", ale także jak sam niegdyś do tego dochodził, z jakich doświadczeń to wyrastało etc. Oczekuję tu właśnie swobodniejszego tonu i podobnej narracji jak w opowieści, która jest pretekstem do tej rozmowy. Czy da się coś takiego TERAZ zrobić, czy jednak jesteś tak zaganiany, że lepiej nie marnować tematu i odłożyć to na inny czas? Bo jeśli już miałbym wybierać, to wolę Twoje jednozdaniowe aforyzmy w takich zwykłych przekomarzankach typu sprawa lustracji czy aborcji.

wujzboj

wujzboj

Angelus Novus · Dołączył: 16 Mar 2006 Posty: 397 Przeczytał: 0 tematów

wujzboj

No to moze pogadajmy sobie swobodnie i na luzie, pozwalajac by tematy plynely jak chca. Moze w kawiarni?

heysel · Dołączył: 24 Sty 2007 Posty: 114 Przeczytał: 0 tematów

usunięto z pewnych powodów

wujzboj · Wysłany: Czw 15:48, 08 Mar 2007 Temat postu:

Wg wuja to chciejstwo posiada kazdy czlowiek. Jest o tym nawet temat : Czy czlowiek potrzebuje Boga.

Jesli ktos widzi we wlasnej naturze cos niedobrego, to widzi nie wlasna nature, lecz jej wypaczenie.

Nie widze problemu ze wszechmocna nienawiscia. Po co ktos mialby w cos takiego wierzyc?

heysel · Dołączył: 24 Sty 2007 Posty: 114 Przeczytał: 0 tematów

usunięto z pewnych powodów

wujzboj · Wysłany: Czw 19:53, 29 Mar 2007 Temat postu:

Nie rozumiem, co chiales powiedziec zdaniem "pochodzenie chciejstwa Boga równie dobrze tłumaczy wszechmocna miłość jak i wszechmocna nienawiść". Czy moglbys rozwinac to na przynajmniej jeden akapit?

heysel · Dołączył: 24 Sty 2007 Posty: 114 Przeczytał: 0 tematów

usunięto z pewnych powodów

wujzboj

vpprof · Wysłany: Czw 17:48, 06 Mar 2008 Temat postu:

Przeczytałem całe świadectwo i muszę powiedzieć, że niewiele mnie zaskoczyło.

Z tym, ze kiedys zupelnie nie rozumialem, jak pogodzic wszechmoc i milosc Boga z tym, co sie stalo w Edenie i z tym, co sie dzieje teraz na ziemi. Oraz z paroma innymi drobiazgami... I w efekcie uznalem, ze idea Boga jest nielogiczna, wewnetrznie sprzeczna.
To nie jest żadna sprzeczność. Katolicyzm definiuje miłość JHWH taką jak opisana w ST (czyli polegającą na sadystycznym maltretowaniu niewinnych dzieci i dorosłych, kamienowaniu kobiet i innych drobnych przyjemnostkach), i nikt mu tego zabronić nie może. Podobnie jak naziści definiowali swoją miłość do ludzi w ten sposób, że w ramach tej miłości uwalniali ludzkość od wszy podszywających się za ludzi, a naprawdę jedynie na ludziach pasożytujących; nikt nie może im zabronić takiej definicji. Tu także nie ma sprzeczności.

Przeciez jest niezbity dowod na to, ze Boga nie ma! Przynajmniej takiego, w jakiego wierzy Tadek. I natychmiast wylozylem ten dowod:
- "Gdyby Bog istnial i gdyby, jak mowisz, byl wszechmocny i naprawde kochal wszystkie swoje stworzenia, w tym i mnie, wtedy przeciez udowodnilby mi, ze istnieje!".
To żaden dowód. W ogóle nie istnieją dowody na „nieistnienie”. Weź dowolny przedmiot, co do którego masz pewność, że nie istnieje, i spróbuj skonstruować dowód na jego nieistnienie. Nie zdołasz, bo to niemożliwe.

Buddyzm byl dla mnie o tyle atrakcyjny, ze to tez jest ateizm, ale nie taki prymitywny, ktory mnie juz zdecydowanie wkurzal.
No właśnie. Twój „ateizm” opierał się w większej mierze na buncie przeciwko religii – a to jest rzeczywiście trudne do wytrzymania, jeśli ma być podstawą światopoglądu. :mrgreen:

To jest rzeczywiście „prymitywny ateizm”, czyli żaden ateizm.

Na styku podstawowki i liceum wydarzylo sie cos naprawde powaznego. Wtedy zdawalo sie egzaminy do liceow. Marysia poszla na egzamin, ale zapomniala legitymacji szkolnej. Dyrektor nie pozwolil jej zaczac pisac bez legitymacji, wiec pojechala szybko do domu, wziela legitymacje, wrocila - ale bylo juz za pozno i dyrektor nie wpuscil ja na sale. Marysia wrocila do domu i odkrecila gaz. Rodzice przyszli z pracy pozno. Pogrzeb Marysi byl ostatnim spotkaniem calej naszej klasy.

Ta bezsensowna smierc zrobila na mnie duze wrazenie. Chociaz nie wierzylem w Boga, pomyslalem sobie, ze tak na wszelki wypadek bede sie modlil za Marysie. Ostatecznie jesli Boga nie ma, to nikomu to nie zaszkodzi, a jesli jest, to moze pomoc.
(Także: Melodia ladna, wiec spiewalem sobie; ostatecznie mialem byc uczciwy, zas jesli Boga nie ma to i tak spiewanie ladnej piosenki mi nie zaszkodzi.)
Co z ciebie w takim razie był wtedy za człowiek? Podawałeś się za kogoś, kim naprawdę nie byłeś, ba — może nawet wmawiałeś sobie, że to, co robisz, jest rzeczywiście zgodne z twoim światopoglądem; tego nie wiem. Wiem natomiast, że pomieszałeś tu uczucia ze światopoglądem, co jest oznaką jedynie tego, że ten twój „światopogląd” był jedynie przykrywką. Dlaczego np. teraz nie składasz ofiar bogowi słońca Re? Przecież jak jest, to zobaczy, jak go nie ma – nic się nie stanie.

Ktoś, kto mówi, że jest ateistą, a jednocześnie modli się „na wszelki wypadek” to albo hipokryta albo ignorant, nie rozumiejący terminu 'ateizm'.

I teraz krótko, bo pewnie i tak nie przeczytasz (na mocy Regulaminu przerwiesz czytanie w środku powyższego zdania, ale cóż — wypowiem, co chcę):

Jestem jednak prawie pewien, ze bez tych modlitw bylbym do dzis ateista. Wiele rzeczy w ogole nie przyszlo by mi do glowy i wiele widzialbym w zupelnie innym swietle.
Ależ oczywiście, że powróciłeś do katolicyzmu (a raczej rozdmuchałeś tlącą się w tobie katolicką wiarę) tylko dlatego, że zacząłeś się modlić! Ale czy to jest cokolwiek przekonującego dla osoby postronnej? Przecież ty wyraźnie chciałeś wierzyć. Chciałeś, i aby tę potrzebę zaspokoić, odciąłeś się od wszelkiego racjonalizmu i zacząłeś się modlić. W mojej opinii to żadne świadectwo – a przynajmniej nie przeciwko ateizmowi czy racjonalizmowi — jeśli ktoś chce być wierzącym, to naprawdę nic go przed zostaniem nim nie powstrzyma. Ale to świadczy jedynie o tej osobie (ani źle ani dobrze; to po prostu świadczy o jej naturze, potrzebach, charakterze).

Nigdy tak naprawdę nie byłeś ateistą, tak jak nigdy nie byłeś buddystą ani krysznitą. Zawsze byłeś katolikiem, tyle że przechodziłeś bardzo długi okres buntu lub zwątpienia; w końcu powróciłeś na łono filozofii, w której się wychowałeś.

wujzboj · Wysłany: Czw 23:35, 27 Mar 2008 Temat postu:

vpprof

wujzboj

Hanah

Wujzbój napisał

wujzboj

Nie posunąłbym się do nazywania Starego Testamentu dziełem szatańskim. Chociażby ze względu na wymowę tego dla oceny judaizmu i islamu. Oraz z tego powodu, że w takiej na przykład Apokalipsie odnajdziesz wszystkie "trefne" idee starotestamentowe, i to wyłożone jak kawa na ławę. Nie twierdziłbym też, że "bogiem był w dawnych czasach Lucyfer"; chociażby dlatego, że tak samo o nas mogą powiedzieć ludzie w przyszłości i będą mieli tyle samo racji, to i my teraz.

Myślę, że musimy po prostu mierzyć ludzi ich własną miarą. Ludzie tak mówili o Bogu (i tak tłumaczyli swoje doznanie Boga), jak pozwalało im i wymagało od nich ich środowisko kulturowe. Ważne jest, że dzięki temu szli we właściwym kierunku. Ważne jest nie miejsce, w którym się znajdujesz, lecz kierunek, w którym idziesz. Bo wybierać kierunek pozwala ci twój "zmysł prawdy" i jeśli idziesz we właściwym kierunku, to znaczy, że oczy i uszy masz otwarte. Otwarte na Boga. I to jest wszystko, co potrzebujemy do zbawienia.

Hanah

Wujzój napisał :

wujzboj

Chodziło przede wszystkim o to, co zaznaczyłem na niebiesko.

Nawiasem mówiąc, myślę, że szatan więcej odrzuca...

vpprof

vpprof

wujzboj

vpprof