ŚFiNiA

Genkaku

Dziękuję wuju za wyjaśnienia.

hispo

Genkaku - nie możesz się wspierać na powiązaniach przyczynowo-skutkowych. Nie sposób ich istnienia dowieść. Jedynym, czego doświadczamy jest następstwo - nigdy wynikanie.

A wracając do tematu wątku. Wiara w ogólności chroni człowieka przed dramatem pytań egzystencjalnych. Ta cecha wiary usprawiedliwia wszelkie intelektualne niewygody, o którym było tu już pisane...

wujzboj

A tak zwana "niewiara" (czyli wiara w swiat bez Boga, szczegolnie w materialistyczny scjentyzm) chroni czlowieka przed egzystencjalnym strachem, ze to od niego samego - a nie od nianki - zalezy jego poglad na swiat i w efekcie droga, ktora bedzie w zyciu szedl.

Drizzt

hispo

Drizzt - musiałeś mnie opacznie zrozumieć. W tym co napisałem nie było żadnej ironii. Niewierzący (w mojej opinii) nie mają komfortu spoglądania przed siebie z podniesioną głową. Za każdym bowiem razem, kiedy próbują spojrzeć nieco dalej niż materialistyczne plany na najbliższą przyszłość; trafiają wzrokiem w pustkę. Ta pustka musi napawać trwogą - to właśnie dlatego ateistyczne filozofie naznaczone są już to piętnem rozpaczy (egzystencjalizm), już to szaleństwa (nietzsheanizm), już to zamknięciem oczu na przyszłość (epikureizm, czy po dzisiejszemu - hiperkonsumpcjonizm).

Drizzt

Ja się borykam z pytaniami będąc wierzący, więc potwierdzam że się da

Genkaku

Drizzt

Genkaku póki co nie dowiodłeś, że jesteś niewierzący. Moim zdaniem spoglądasz w przyszłość z nadzieją, że jutro nadal będziesz mógł napisać coś na forum bo świat zachowa znany ci kształt. Jest to pełna wiary i nadzieji, nieracjonalna wizja bo nie masz na to żadnego dowodu.

Ponadto sprowadzasz wiarę religijną do wiary w życie przyszłe, może i po części możne je utożsamiać, ale po pierwsze

1. Niezawsze (np. część judaizmu wogóle nie uznaje życie pozagrobowego)
2. Religia to przede wszystkim metafizyczny opis świata (tak jak i ateizm), wątek życia pozagrobowego jest tylko jednym z elementów - ateizm też ten wątek porusza tylko, że daje inną odpowiedź (podobnie niewyryfikowalną).

wujzboj

Hispo, wydajesz sie zapominac, tak zwana "niewiara" (czyli wiara w swiat bez Boga, szczegolnie w materialistyczny scjentyzm) chroni czlowieka przed egzystencjalnym strachem, ze to od niego samego - a nie od nianki - zalezy jego poglad na swiat i w efekcie droga, ktora bedzie w zyciu szedl. Pozwala mu wierzyc, ze prawda o swiecie jest w rekach Madrych Profesorow i Innych Autorytetow i ze wystarczy tylko sledzic pilnie Nauke a nie zbladzi sie w Zabobon.

I skutkiem tego jest zabobon, z ktorego nawet za uszy wyciagnac trudno.

Wierzacy w Boga zwykle zdaje sobie sprawe z tego, ze wierzy. Niewierzacy w Boga zwykle nie kojarzy nawet, ze wierzy. Co czyni tego drugiego zyliony razy bardziej dogmatycznie usztywnionym i zabezpieczonym przed racjonalnym mysleniem niz jest ten pierwszy.

hispo

Genkaku - naturalnie wiara nie musi odcinać Człowieka od trwogi. Wszystko zależy od natury tejże wiary.
Traktując wiarę "w ogólności" możemy jedynie powiedzieć, że chroni ona przed dramatem egzystencji, który w swojej nagiej postaci znaczy zwykle brak sensu i celu; każdy wszak cel i sens niweczony jest absolutnym końcem, śmiercią.

Wiara, jaka by nie była, buduje wartości, snuje opowieść, wyznaczając w niej człowiekowi miejsce, cele, zagrożenia, sensy. Człowiek wierzący może czuć się przerażony np. wizją piekła ale nigdy nie będzie czuł tego szczególnego rodzaju nieważkiej pustki bez ciążeń, bez dobra i zła, bez celu.

Wuju, zwłaszcza u nietzsheanistów widać ten zachwyt, to upojenie możliwością samostwarzania ale przecie to samostwarzanie w ostatecznym rozrachunku prowadzi w pustkę. Nie widzę w nim ratunku ani rozwiązania jakiegokolwiek problemu.

wujzboj

hispo

Akurat nietzsheanista odnajduje najgłębsze źródło satysfakcji, w budowaniu własnego niezależnego światopoglądu, w prywatnym budowaniu pojęć dobra i zła, w czymś co nazwałem samostwarzaniem. Taka osoba, nie zaprząta sobie głowy autorytetami, ona pogrąża się w ekstazie bycia, czyni z procesu tworzenia siebie i świata wokół siebie czynność nieomal boską. Nadczłowiekowi nie przystoi czegoś nie wiedzieć, sam sobie jest on sterem, żeglażem, okrętem. Nie ma więc dla niego, żadnej głębi niewiedzy a tym bardziej żadnych autorytetów na których wartałoby się wesprzeć.

No ale to tylko jeden z gatunków niewierzących, niezbyt do tego liczny, dlatego jak najbardziej rację masz Wuju z pewnością w odniesieniu do bardzo wielu pozostałych.

wujzboj

Akurat pod tym wzgledem mozna nazwac Nietzcheego prekursorem wuizmu

Co jest o tyle naturalne, ze biedny Niemiec Nietzsche byl Polakiem, a przynajmniej uwazano go za Polaka - i nawet chwalil sie swoimi polskimi cechami

Ale to tylko pozory. Bo wuizm nie opiera sie na "snie o potedze", lecz na "snie o milosci". I nie buduje siebie, lecz szuka siebie. Nie zamyka sie w pancernej kapsule znieczulicy, lecz otwiera sie maksymalnie na ludzi tak, jak umie.

Genkaku

wujzboj

Genkaku, ale ja jestem egocentykiem i gdy mowie "czlowiek wierzacy w Boga", mysle zwykle "wuj"

Chyba, ze wyraznie zaznacze, ze chodzi mi o kogos innego.

Albo jesli sie pomyle

Zdrowko -- wuj pomylony zboj

PS. Twoj podzial na "wiare" i "niewiare" najwyrazniej przebiega po linii niesamodzielni/samodzielni, a nie po linii teisci/ateisci

crosis

W sumie, jesli patrzec obiektywnie, a nie na jednostki spoleczne, teraz ja wypisze wady i zaltey wiary/niewiary (z punktu widzenia starajacego sie byc obiektywnym ateisty).

Napisane juz wczesniej beda czcionka italic
Zalety wiary:
-eliminacja strachu egzystencjalnego,
-odpowiedzi na wiele pytań są już podane na tacy (życie pośmiertne, jak powstali ludzie, itd.)
-część nakazów religijnych zwiększa wydajność życia społecznego
- podanie odpowiedzi (wspomniane wyzej) jest czesto czynnikiem ulatwiajacym zycie spoleczne i czyniacym go mniej konfliktowym
- poprzez nakazy spoleczne (ktore zreszta w wiekszosci religii sa zbiezne z istniejacymi (nie kolcmy sie ktore byly pierwsze) ulatiwa jednak zycie.

Wady wiary:
-to w co człowiek wierzy może być trochę inne od stanu faktycznego, coz, w przypadku niewiary tez sie to moze okazac
-zamknięcie oczu na pomysły, które stoją w opozycji do myśli religijnej, coz, niewiara tez zamyka oczy na okreslone koncepty zwiazane z wiara
-człowiek postępuje "dobrze" raczej tylko po to, by uzyskać nagrodę w postaci życia wiecznego (marchewka), oraz w celu uniknięcia piekła(kij). zasada kija i marchewki ma zastosowanie jednak wsrod niesamodzielnie myslacych ludzi, ktorzy, o ile mieszcza sie pewnie w grupie reprezentatywnej to jednak jej w 100% nie stanowia

Zalety niewiary:
-Samodzielność,
-Czyny człowieka nie tłumaczone kodeksem danym przez jakąś istotę, którą ludzie uważają za boga. Coz... jako ateista w dyskusjach z teistami czesto uciekalem sie do argumentu, ze zasady wypracowane przez chrzescijanstwo wystepowaly czesto w kulturach pierwotnych. Powstaly tam kodeksy bardzo podobne do chrzescijanskiego. A nawet teraz... czy kodeks chrzescijanski (Dekalog) rozni sie tak bardzo od podstawowych zasad ateisty?

Wady niewiary:
-brak odpowiedzi na wiele pytań, trzeba do nich dochodzić samemu, a pewnie i tak nikomu nie uda się odpowiedzieć...
-niektórzy ludzie mogą odczuwać dyskomfort na myśl, że istnieje możliwość, że po śmierci po prostu przestaną istnieć,
-przymus postępowania zgodnie z zasadami moralnymi/prawnymi występuje jedynie na podstawie własnych przemyśleń oraz stanu kodeksu karnego(i innych kodeksów oczywiście).

Obiektywnie patrzac, wstawilbym tu wiele pokrewnych z wadami wiary... dlatego wiec pisalem w poczatkowych postach o rownowaznosci pomiedzy wiara i niewiara.

Crosis

wujzboj

Trudno jest wypisac "obiektywne" wady i zalety, bo:

- wiara w Boga wierze w Boga nierowna;
- niewiara w Boga niewierze w Boga nierowa;
- to co jeden uznaje za wade, inny uzna za zalete (i na odwrot).

Poza tym, jesli zamienimy slowo "wiara" (w domysle "wiara w Boga") slowem "niewiara" (w domysle "niewiara w swiat bez Boga"), a slowo "niewiara" (w domysle "niewiara w Boga") slowem "wiara" (w domysle "wiara w swiat bez Boga"), to waznosc takiej "obiektywnej" listy wad i zalet nie zmieni sie ani o jote... Nadal wady wiary (tym razem wiary w swiat bez Boga) pozostana te same i zalety pozostana te same. I wady niewiary (tym razem niewiary w swiat bez Boga) pozostana te same i zalety niewiary pozostana te same...

Mysle, ze jedyny praktyczny sposob polega na porownywaniu konkretnych systemow filozoficznych. Inaczej cwiczymy co prawda myslenie i dyskusje, ale wiecej ponad cwiczenie z tego raczej nie ma.