ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Od jakiegoś czasu uważam, że tak naprawdę to przekonanie o jednej religii tak w ogóle, jest fikcją. Przekaz od Boga (a za taki uważam Biblię) MUSI BYĆ W JAKIMŚ STOPNIU NIEJEDNOZNACZNY.
Inaczej rozumuje wojownik, inaczej rolnik, inaczej ksiądz, a inaczej filozof. Dla prostaczka podstawowym pytaniem jest: czyś to z naszych, czy z obcych i czyś wystarczająco twardy, aby fizycznie się obronić, a dalej zdominować innych ludzi? Bo wojujący o swoje miejsce w społeczności prostak rozumuje głównie w kategoriach instynktów, jakie dostał z genami. Instynkt stadny, instynkt poważania silnych, a gnębienia słabszych. Do takich ludzi w religii jest przekaz operujący terminem "bojaźń boża", wszak według nich, na szacunek zasługuje jedynie ktoś, kogo pozostali się boją, kto ma władzę, pieniądze, jest celebrytą. Dla prostaka tylko wzbudzanie strachu i dominowanie innych, są tą prawdziwą wartością i mocą.
Współczesny normik nie musi mieć już takich dominacyjnych poglądów. Ale i tak "rozumuje" tym, co "się mówi", "się głosi". Nie ma własnego zdania, nie dba o syntezę rozumienia, tylko stosuje intuicyjnie to co zasłyszał, przeczytał. Sprzeczności we własnych poglądach nie stanowią dla niego problemu. Ale przynajmniej rozumie tyle więcej od prostaków - wojowników (szczególnie tych z tych wieków dawnych), że nie tylko siła i władza mają już dla niego znaczenie. Coś tam słyszał o wartościach etycznych, jakoś tam po swojemu próbuje być dobry. Choć najczęściej realizuje ten cel, biorąc pod uwagę tylko to, co podsuwa mu aktualna świadomość społeczna. Tego rodzaju człowiek trochę przynajmniej muska koncept religii łagodności, miłości i prawdy.
Filozof ma szansę zrozumieć więcej, bo widzi rzeczywistość szerzej, w wielości odniesień. Co oczywiście nie znaczy, że z tej szansy zrozumienia skorzysta. I też nie oznacza, że będzie w stanie zaakceptować religię łagodności miłości i prawdy. Po pierwsze często nie zaakceptuje dlatego, że patrząc na religijne reakcje prostaczków i normików, łatwo jest się zniechęcić do idei religii w ogóle. Po drugie, akceptując religię, godząc się na wejście w jej społecznościowy aspekt, musiałby zaakceptować w swoim gronie właśnie prostaków i normików, potakiwać im, udawać, że się z nimi identyfikuje (a dla prostaków i normików identyfikacja społeczna jest bardzo ważna). Wreszcie filozof, jakże często, ma problem z połapaniem się we własnych poglądach, a także z postawa pychy. Uważając się za lepszego, filozof wzgardzi jakimiś tam "bajdami wieków ciemnoty", które dostrzega w religiach. Więc często, odrzuci nawet tę pozytywną stronę religii, którą byłby w stanie zaakceptować. Odrzuci ją, bo nie sprawdzi, czy ona gdzieś tam głębiej ukryta, nie czeka na jej zrozumienie.

Logika życia społecznego (świata), to przede wszystkim logika władzy. Religia miłości i prawdy ostatecznie odrzuci wszelką ludzką zwierzchność. Taka religia jest w istocie sprzeczna z logiką prostaków, którzy tylko w mocy dominowania widzą szansę na stabilność życia. Ale tym prostakom też trzeba religię miłości i prawdy głosić. Trzeba jakoś ich uchronić przed zlekceważeniem przekazu, który w czystej postaci zostałby przez nich z miejsca odrzucony. Co zrobić w takiej sytuacji?
- Ano widać, jak to mamy. Religie są głównie skrojone pod prostaków i normików. Filozofowie muszą radzić sobie bardziej samodzielnie, bawiąc się w detektywów, którzy odkryją tę stronę religii, jaka jest zakryta przed ludźmi nie mającymi szans jej zrozumieć, a już szczególnie zaakceptować na swoim poziomie rozwoju. Filozof w odkrywaniu prawdy, musi działać trochę sam i trochę na przekór mainstreamowi. Bo on jest tym wyjątkiem, członkiem relatywnie małej grupy ludzi, choć orędzie zbawienia skierowane jest do wszystkich. Filozof, którzy dotrze do ukrytej strony religii miłości i prawdy będzie miał satysfakcję. Odczuje też, że ta religia jest naprawdę JEGO, bo jest zgodna z tą prawdą, którą przez cały życie próbował odkrywać. Ale będzie w tym też samotny, czasem poczuje się wzgardzony. Rola outsidera jest pisana każdemu, kto jest samodzielny w myśleniu. Nie ma jak być inaczej... :think: