ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Zajrzałem na stronę, którą ma podlinkowana na swoim profilu Aszug i stamtąd weszło mi się na ciekawe materiały o prozelityzmie.
Dla ułatwienia czytania od razu wrzucam link do Wikipedii: [link widoczny dla zalogowanych]

Ale też chcę tu dodać swoje trzy po trzy. Sam określiłbym prozelityzm, jak formę nawracania na swoją religię opartą o różnego rodzaju - mniej, czy bardziej ewidentne - oszustwa, cwaniakowanie, gdy nie przedstawia się nieuczciwie argumenty na temat danej religii.
Ten rodzaj nakłaniania do wiary charakteryzuje sekty. Sekciarze będą swoją potencjalną ofiarę "bombardować miłością", osaczać w różny sposób - raz strasząc (może piekłem), a za chwilę mamiąc szczęściem jakie oferuje rzekomo ta "jedyna słuszna" religia, którą sekta wyznaje.
Kościół Rzymsko Katolicki w swoim nauczaniu sprzeciwia się prozelityzmowi. Czyli inaczej mówiąc, obstaje przy nawracaniu UCZCIWYM - takim, w którym nie stosuje się wobec nawracanej osoby żadnych "cwanych chwytów", lecz po prostu przedstawia prawdę, jak ją rozumie w poczuciu pełnej uczciwości.
Taka jest teoria i deklaracje...
Pewnie przeciwnicy Kościoła będą w tej kwestii mieli odmienne zdania (jak to przeciwnicy).

Tu ja się zastanawiam, na ile właściwie określona jest ta granica pomiędzy uczciwością w nawracaniu, a już nawracaniem w jakiś sposób podstępnym?
Można zadać pytanie, czy - mniej lub bardziej subtelne - metody dość wyraźnej presji kulturowej nie łapią się już na prozelityzm?
Jeśli 8 letnie dziecko chodzi na religię, bo mu rodzice każą, to niewątpliwie jest nawracane na tę religię, samo będąc jakoś tam bezbronne mentalnie - ono jeszcze nie wie, czego chce, nie umie wybierać, oceniać świata. Takie dzieci przyjmują wszystko na zasadzie: mądrzy rodzice i nauczyciele coś mówią, to znaczy, że tak jest.
Z drugiej jednak strony...
JAKOŚ PRZEKAZAĆ KONCEPCJĘ TRZEBA. Jeśli rodzice dziecka mają określony światopogląd - np. są teistami - to nienaturalnym byłoby, gdyby się z tym kryli. Podobnie jest z resztą społeczności i dotyczy to nie tylko religii, ale każdych przekonań - np. przekonań politycznych. Idea neutralności światopoglądowej rozumiana tak, że oto jakoś kasujemy wszystkie wpływy światopoglądowe na dziecko, aż ono dorośnie, aby wtedy samo wybrało, jest z gruntu nieżyciowa, niemożliwa do zrealizowania. Bo aby ją zrealizować, całe otoczenie (w którym przecież wychowuje się dziecko) musiałoby się po prostu wyprzeć swoich poglądów. A tego przecież nie chcemy, rozumiemy, iż nie da się wypisać z jakichś tam ważnych aspektów życiowych naszego dziecka do czasu dorosłości. Z resztą, jak to dziecko miałoby wybrać swój światopogląd w tym już dorosłym czasie, jeśli wcześniej nie spotkało się z nim w postaci jakichś tam, poznanych przez siebie, opcji?...

Wg mnie uczciwa droga tutaj nie powinna zatem zmierzać w stronę nierealnych oczekiwań budowania od początku pełnej neutralności. Można natomiast jakoś ograniczać wpływy nawracania agresywnego, piętnować przypadki, gdy dochodzi do niego na sekciarski sposób. Z resztą chyba jakoś naturalnie tak wychodzi, iż w okresie dojrzewania - buntu młodzieńczego, młody człowiek najczęściej sam zaczyna kwestionować wszystko, czego go do tej pory uczono. I to jest zdrowe, to jest ten moment, kiedy rzeczywiście zaczyna wybierać swój światopogląd.

towarzyski.pelikan

Właśnie odsłuchałam ciekawej wypowiedzi o. Szustaka, która jest jakoś związana z tym tematem:
https://www.youtube.com/watch?v=8QGkw2dbq-g

Doprowadzenia człowieka do Boga nie powinno polegać na tym, żeby kogoś siłą nawracać, tylko na tym, żeby wzbudzić w nim chęć poszukiwania Boga ("uczynić kogoś uczniem"), w nienachalny sposób zachęcić go do tej relacji. Dopiero jak już nawiąże tę relację, można go próbować nauczać, wtedy taki uczeń będzie w ogóle rozumiał o czym mowa, będzie to z nim spójne.

Na tym ma polegać idea chrztu. W KRK chrzci się małe dzieci, które w ogóle nie maja pojęcia o co biega. To "zanurzenie w Bogu" jest tylko symboliczne, a nie faktyczne. Prawdziwy chrzest ma miejsce, kiedy człowiek nawiązuje osobistą relację z Bogiem, wtedy dopiero jest gotów samodzielnie pojąć sprawy zwiazane z religią. Wcześniej może tylko zakuwać.

W ogóle to jest problem z sakramentami w Kościele, że one mają charakter czysto rytualny, coś co się odbębnia na zasadzie magii. A teraz zostaniejsz pokropiony wodą święconą i magicznie nawiążesz relację z Bogiem. A to tak nie działa. I z tego powodu wiele osób się nawraca właśnie poza Kościołem.

Michał Dyszyński

Semele

lucek

Semele

Lucek ja nie wierzę w grzech pierworodny.....

Ty wierzysz?

lucek

Andy72

Semele

Semele

lucek

Semele

No to posłuchaj chrześcijaństwa.
https://youtu.be/VkvtRO6VI5k

Andy72

lucek

Semele

lucek

Semele

Dyskurs

Semele