ŚFiNiA

Prosiak · Wysłany: Śro 16:59, 09 Mar 2016 Temat postu:

Więc o jakiej wersji mówisz jako o prawidłowej?

Michał Dyszyński · Wysłany: Śro 21:58, 09 Mar 2016 Temat postu:

mat · Wysłany: Śro 23:14, 09 Mar 2016 Temat postu:

mat · Wysłany: Czw 0:04, 10 Mar 2016 Temat postu:

Błażej · Wysłany: Czw 1:11, 10 Mar 2016 Temat postu:

Prosiak · Wysłany: Czw 1:42, 10 Mar 2016 Temat postu:

Jan Lewandowski · Wysłany: Czw 8:00, 10 Mar 2016 Temat postu:

O.K. · Wysłany: Czw 11:46, 10 Mar 2016 Temat postu:

Jan Lewandowski · Wysłany: Czw 11:57, 10 Mar 2016 Temat postu:

O.K. · Wysłany: Czw 12:27, 10 Mar 2016 Temat postu:

Jan Lewandowski · Wysłany: Czw 13:06, 10 Mar 2016 Temat postu:

Prosiak · Wysłany: Czw 13:42, 10 Mar 2016 Temat postu:

Samo powoływanie się na to, że ktoś kiedyś napisał jakąś księgę jest dla mnie faktem absurdalnym. To też pamiętam dobrze z dzieciństwa - pierwszy raz usłyszałem o piśmie świętym i pomyślałem wtedy, że to napisał Bóg i to jest dla nas dowodem. Zdziwiłem się kiedy odpowiedziano mi, że Biblię napisali ewangeliści. Właściwie to przypisuje się im te schizofreniczne wypociny, ale tak naprawdę autorzy byli nieznani. Pewnie to była wtedy taka forma koanów i przypowieści z morałem.

Mam taką teorię, że każda podświadomość zawiera w jakimś sensie podobne przemyślenia, ale większość z nich jest niewygodna, więc nie są wydobywane do świadomości. Jednak po narkotykach, przy chorobach psychicznych, albo artystycznej twórczości te podświadome wzory dochodzą do głosu. Dlatego reagujemy na sztukę, czy religię i jest to po prostu oddziaływanie na emocje. Każdy kreatywny umysł może wpaść na coś takiego jak Bóg. Religia też ewoluuje. Kiedyś czczono Słońce, był politeizm itd. Potem z powodów politycznych wymyślono jednego Boga, ale równie dobrze ktoś mógł sobie wpaść na analogię do własnej twórczości i wymyślić sobie, że stwórcą jest osoba, a skoro jest stwórcą to można zidealizować taką postać. Wtedy tworzy się rozszczepienie i powstaje szatan. Są to pojęcia w umyśle. Im człowiek jest mądrzejszy, tym bardziej dostrzega, że nie da się stosować takiej dychotomii, a dobro i zło nie są absolutnymi przeciwieństwami. I to przez to człowiek cierpi: [link widoczny dla zalogowanych]

Gdyby człowiek szczerze i bez emocji zadał sobie intelektualne pytanie: Co można stwierdzić o twórcy takiego "dzieła" jakim jest nasz świat? Najpierw trzeba zebrać suche dane. Czy suma cierpienia i radości jest równa 0? Może jest na plusie? Czy...? Ok, jest na zdecydowanym minusie. Już jedna potworna sytuacja stawia pod znakiem zapytania dobre intencje ewentualnego stwórcy - w sensie, że gdyby jeden człowiek miał potwornie cierpieć, to szczęście pozostałych wyrasta na kanwie tego cierpienia. Czy poświęciłbym się wiecznie cierpiąc po to żeby cała reszta ludzi wiecznie była w raju? Nie i to zdecydowanie nie. Czy poświęciłbym się będąc szczęśliwym na wieczność, ale mając świadomość, że ktoś przez to wiecznie cierpi? Tak, zrezygnowałbym z tego szczęścia.

Jeśli ludzie bez szans na szczęście muszą żyć, to dla mnie jest to oczywisty dowód na to, że Bóg nie może być dobry, nie może być wszechmogący lub nie może istnieć. Spójrzcie na skalę cierpienia i na to, że wszystkie wartości prowadzą do nihilizmu. Jest kilka protez:

1. Wiara w Boga
2. Wiara w siebie (Nietzsche, "rozwój osobisty", egoizm)
3. Pozbycie się uczuć i emocji, autokontrola

Jest też lepsze rozwiązanie:
1. Zdjęcie kontroli, zdjęcie mentalnych krat w postaci ocen, porównań, szufladek, wierzeń, podważanie codziennych przekonań, luz, nienadawanie ważności samemu życiu, skupienie się na chwili obecnej i jednej rzeczy w jednym momencie (ciekawe jak to ostatnie działa na kobiety

).

Katoliku!

Twój umysł jest zniewolony przez samego siebie. Wydaje mu się, że jest jedną całością, czyli osobą. W rzeczywistości jedna część mózgu blokuje drugą, a niespójność jest ukrywana przed świadomością. Twój umysł jest półprzytomny. Istnieje na to lekarstwo, ale ono nie rozwiąże wszystkich Twoich problemów, nie da ukojenia na strach przed śmiercią i nie pozwoli nadal spychać Twoich problemów w odmęty podświadomości. Próbując znaleźć umysłowy narkotyk odcinasz się od świata i od swojego wnętrza. Lekarstwem na te zaburzenia mentalne jest skupienie się na chwili obecnej i swoim wnętrzu. Oczywiście to nie zadziała na sprawy nierozwiązywalne, ale w większości przypadków powinno pomóc. Szukanie w obrębie religii nie pomoże dopóki człowiek nie zmęczy się szukaniem tak, że przestanie szukać.

O.K. · Wysłany: Czw 15:59, 10 Mar 2016 Temat postu:

mat · Wysłany: Czw 22:04, 10 Mar 2016 Temat postu:

mat · Wysłany: Czw 22:09, 10 Mar 2016 Temat postu:

mat · Wysłany: Czw 22:12, 10 Mar 2016 Temat postu:

mat · Wysłany: Czw 22:14, 10 Mar 2016 Temat postu:

Michał Dyszyński · Wysłany: Czw 23:07, 10 Mar 2016 Temat postu:

Prosiak · Wysłany: Pią 1:12, 11 Mar 2016 Temat postu:

To i tak jest bełkotem i idealizacją. Właśnie rzecz w tym, że trzeba zaakceptować to, że jesteśmy tylko wyżej rozwiniętymi zwierzętami. Wtedy nie ma sensu zastanawiać się nad sensem, bo jest to tylko pusty konstrukt. Poczucie sensu to neuroprzekaźniki. Aby wyregulować je prawidłowo trzeba pozbyć się złudnych wierzeń. Idealizacja to błąd poznawczy, który ma swój cień w umyśle.

Dopiero zrozumienie prawdziwej natury siebie i brak utożsamienia powoduje, że jesteśmy naprawdę sobą. Kiedy się z czymś utożsamiamy wprowadzamy dualizm i dychotomię, której nie ma w podejściu całościowym (niespójnym), o którym ja piszę.

Nadal utożsamiasz się z koncepcjami swojego umysłu.

Jan Lewandowski · Wysłany: Pią 7:50, 11 Mar 2016 Temat postu:

O.K. · Wysłany: Pią 12:54, 11 Mar 2016 Temat postu:

Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: w imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; węże brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą, i ci odzyskają zdrowie (Mk 16:17-18 BT)

Przeanalizujmy ten fragment w świetle zapisów Biblii i tradycji chrześcijańskiej:

w imię moje złe duchy będą wyrzucać [...] Na chorych ręce kłaść będą, i ci odzyskają zdrowie
->
Bóg czynił też niezwykłe cuda przez ręce Pawła, tak że nawet chusty i przepaski z jego ciała kładziono na chorych, a choroby ustępowały z nich i wychodziły złe duchy. (Dz 19:11-12)

węże brać będą do rąk

->
Kiedy Paweł nazbierał wielką naręcz chrustu i nałożył do ognia żmija, która wypełzła na skutek gorąca, uczepiła się jego ręki. Gdy tubylcy zobaczyli gada, wiszącego u jego ręki, mówili jeden do drugiego: «Ten człowiek jest na pewno mordercą, bo choć wyszedł cało z morza, bogini zemsty nie pozwala mu żyć». On jednak strząsnął gada w ogień i nic nie ucierpiał.

(Dz 28:3-5)

nowymi językami mówić będą
->

Kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić.

(Dz 2:1-4)

i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić

Nie przypominam sobie takiego epizodu w Nowym Testamencie, jednak istnieje tradycja, relacjonowana w apokryfach, odnośnie św. Jana którego zmuszono do wypicia trucizny, która jednak nie zadziałała.

Tak więc wszystko to to są znaki, które były czynione już przez samych Apostołów w I wieku -nie coś co miało być czymś normalnym i zastąpić konwencjonalną medycynę (która w owym czasie była na wcale niezłym poziomie).

mat · Wysłany: Pią 13:56, 11 Mar 2016 Temat postu:

Jan Lewandowski · Wysłany: Pią 14:27, 11 Mar 2016 Temat postu:

mat · Wysłany: Pią 21:09, 11 Mar 2016 Temat postu: