ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Mam pytanie, które mnie dręczy. Nie potrafię udzielić sobie sam na nie odpowiedzi, jako że jestem teistą. A chodzi mi o to: co ateista uważa za najwyższą wartość?

Domyślam się, że ateiści nie będą mieli jednej wspólnej wartości. Ale może znajdzie się jakaś dominanta odpowiedzi na moje pytanie?

szaryobywatel

Posiadanie najwyższej wartości jest zbędnym obciążeniem.

Banjankri

Szczęście/brak cierpienia.

Semele

Semele

Odejście Kotarbińskiego od religii i wiary było – jak sam mówi – nie buntem serca, lecz buntem rozumu. Odejście prowadziło przez intelektualne uświadomienie, racjonalną krytykę nastawioną na sensowność, zasadność, prawdziwość. Cytując filozofa, stał się „ateistą, ale nie bezbożnikiem”. Dostrzega on w tym zasadniczą różnicę. Ateizm to „postawa intelektualna”. Ateista sądzi po prostu, że nie istnieje Bóg i odrzuca wszelkie tego konsekwencje (m.in. interpretację Biblii jako dzieła objawionego Bożego). Bezbożnik natomiast to „arogant w odniesieniu do czcigodnych elementów religii. Jego stosunek do ideałów religijnych jest szyderczy. Nie ma żadnego powodu, by ateista musiał być bezbożnikiem”.

Kotarbiński nie wykazuje postawy szyderczej wobec wartościowych treści chrześcijańskich, lecz wykazywał ją wobec innych czynników: uporczywego trzymania się nieprawdy, wątpliwych argumentacji, obłudy. Krytykuje też dzieje Kościoła. Jego droga jednak nie była tak często spotykanym przejściem od antyklerykalizmu do antyreligijności – była dokładnie odwrotna. Szczególnie zaś jaskrawo biło go po oczach to, jak można pogodzić pewien poziom intelektualny, ewidentne myślenie z treściami jawnie irracjonalnymi. Jednocześnie dostrzegał on i niezwykle cenił tych przedstawicieli Kościoła, których powołaniem było po prostu czynienie dobra, pomaganie potrzebującym. Bardzo życzył sobie, aby na to właśnie padał akcent – tu, czyli na czynienie dobra, docenianie wartości artystycznych nabożeństw i literackich Pisma Świętego, a nie na narzucanie określonej interpretacji tego wszystkiego. Kotarbiński dobrze jednak zdawał sobie sprawę z tego, że są to mrzonki i na nic takiego się nie zanosi. Jak sam pisał: „nie ma miejsca dla ateistów w Kościele rzymskokatolickim”. Pocieszeniem dla filozofa było jedynie to, że mógł znaleźć punkt wspólny w obrębie etyki – do tych samych bowiem wniosków prowadzi w tym względzie chrześcijańska teologia oficjalna i Kotarbińskiego intensywny namysł nad istotą sumienia.

towarzyski.pelikan

Jako że w połowie jestem ateistką, to też podam własną propozycję najwyższej wartości- człowiek/człowieczeństwo.

Michał Dyszyński

Dyskurs

Dyskurs

towarzyski.pelikan

Dyskurs

szaryobywatel

Temat wart zgłębienia. Jaki jest wg was cel posiadania najwyższej wartości?

towarzyski.pelikan

Dyskurs

Dyskurs

Dyskurs

towarzyski.pelikan

Od kiedy służy jakiejś wartości, Dyskurs. Np. dowartościowaniu własnej osoby.

Katolikus

Dyskurs

towarzyski.pelikan

Dyskurs

Dyskurs

szaryobywatel

towarzyski.pelikan

Michał Dyszyński