ŚFiNiA

malaavi

Że debil to mniej istotne. Że kłamca - dość. Bo rozmawiamy publicznie i warto ostrzegać czytelnika. Zresztą większość teistów to straszni kłamcy, lepiej będzie, gdy czytelnik zostanie ostrzeżony.

Konkretne sprzeczności są wyżej. Jeśli nie chciałeś o nich przeczytać dotychczas, to nie będziesz już raczej chciał i w przyszłości. Ale nie kłam już, że nie napisałem, bo to nudne. Oczywiście, typowe dla teistów i musiałbyś zrobić spory postęp, żeby się odzwyczaić, ale trzymam kciuki i razem możemy przez to przejść. Śmierdzieć ci z ryja może, póki jesteś rozmówcą na forum. To nie problem. Kłamstwa to problem.

Napisałem wyżej, na czym polegają sprzeczności. Notorycznie NIE odnosiłeś się do tych właśnie fragmentów, wyciągając 5% jakichś braków orzeczenia, niedokładności stylistycznych czy zarzutów, że kłamiesz. To jest kubusiostwo pełną gębą. No i pokazujesz prawosławie, jakie dotąd wydziałem tylko u tego kretyna uznającego, że bóg karze powodzią za eurowizję. Takie dno intelektualne i taka parszywość, że gdyby bóg istniał, to by was w pył rozpierdolił. Ale tak widzę, że się nie boicie szczególnie, jakby w tym ateizm przeważał.

A potem nazywasz blond-zdzirą. Tego właśnie byśmy się spodziewali po wyznawcy Chrystusa.

Pogardy dla inności, skojarzonej głównie ze strojem (o tym już było) i zachowaniami seksualnymi.
Przed edycją było tu pytanie, czy jesteś ze wsi, ale nie ma wyznawców prawosławia, którzy mentalnie by jeszcze w ciemnej wsi nie byli, prawda? To co się mam wygłupiać pytając, jeszcze ktoś pomyśli, że mam na myśli wieś w sensie administracyjnym i się wieśniacy obrażą, że można ich porównywać z prymitywizmem prawosławia. A jak tam blond-zdziry w twojej rodzinie? Zdrowe?

zefciu/konto zamknięte

Twoja matka była chomikiem, a Twój ojciec śmierdział bzem...

Widzę, że wchodzi już wyższy kaliber obrażania ad familiam. Najwyraźniej malaavi nie jest zdolny do dyskusji bez obrażania. Więc się wycofuję i trzeci raz błędu nie popełnię. Nie liczę już na nic - ani na to, że malaavi przedstawi te rzekome sprzeczności, ani że powie cokolwiek merytorycznego.

Nie jestem masochistą.

malaavi

zefciu, od zdzir to tu zaczęli wyzywać ortodoksyjni chrześcijanie. Pogratulować podobieństwa do Chrystusa.

Najwyraźniej, zefciu, jesteś kłamcą. ;) Pozdrów zdziry w cerkwi!

-------

Ale skoro prawosławni poszli i cywilizacji przez chwilę nic nie zagraża, możemy z tematu obrażania przez prawosławnych celebrytek i celebrytów przejść na tematy poważniejsze, czyli absolutny bezsens mówienia przez ortodoksyjnych chrześcijan o bogu.

Jak wykazano powyżej, wprowadzenie do języka nowych słów, stworzenie konotacji, typowego użycia, nie wpływa na pojawienie się desygnatów ani na rozumienie, czym te desygnaty miałyby być. Gadka o bogach jest zatem gadką o nieznanym, definiowanym przez nieznane, wchodzącym w nieznane relacje z innym nieznanym, choć użycie specjalistycznego słownictwa maskuje ogrom niewiedzy i skutkuje tendencją do hipostazowania.

Jest jasne, że nastawienie emocjonalne chrześcijan nie pozwala im zrezygnować z pojęć, jak zresztą każdemu oszołomowi. Taki argument jak "przecież mówicie o niczym" nie jest znaczący, jeśli można celebrytkę nazwać dzięki swej wierze zdzirą, jeśli można się czuć moralnie lepszym lub mieć pieniądze. Innymi słowy względy pozamerytoryczne uniemożliwiają i będą uniemożliwiać wyrugowanie z języka słów pozbawionych treści.

Wygrywa tu z racjonalizmem prosto pojęty zysk - pogląd ma być użyteczny, nie zaś sprawdzony czy sensowny.

wujzboj

A jak się sprawdza poglądy, jeśli nie przez badanie, czy ich zastosowanie prowadzi do zamierzonego skutku? Jak się sprawdza cokolwiek, jeśli nie w ten sposób?

Piotr Rokubungi

Tu znów- bez głębszych przemyśleń- zgadzam się z ostatnim postem wujazboja. Jednak czy kryterium osiągania zamierzonych skutków jest naprawdę odpowiednie? Choć nie zaprzeczam, iż możliwe, że jedynie dostępne ludziom. Ale co wtedy, gdy zamierzymy, lub raczej założymy, sobie jako skutek np. wyhodowanie lisa z ziarna bobu na "powierzchni" gwiazdy? Czy wtedy np. mamy badać i sprawdzać nieskończoną ilość tych ziaren na nieskończonej liczbie gwiazd? Przecież, m. in. wedle mechaniki kwantowej, prawdopodobieństwo nigdy nie wynosi zero- więc kiedyś pewnie nam z tego lis powstanie.

wujzboj

Przecież uparte robienie czegoś, co nie przynosi zamierzonych rezultatów, jest zaprzeczeniem stosowania kryterium dążenia do celu. Ostateczne kryterium tego typu brzmi bowiem: cel ma być zadowalająca osiągalny.

Faktem jest, że zmiana planów jest zazwyczaj bolesna, bo wiąże się z wywaleniem do kosza całego bagażu wysiłków i z poczuciem zmarnowanego czasu. Znasz może taką zabawę (wymyśloną przez matematyków zajmujących się teorią gier) w licytację złotówki? Wystawiasz złotówkę na licytację. Cena wywoławcza: jeden grosz. Warunek jest tylko taki, że płaci nie tylko ten, kto wygrał, ale także ten, kto jako ostatni został przebity. Jak myślisz, po ile zwykle udaje się w ten sposób sprzedać złotówkę?

Piotr Rokubungi

Z tych dwóch ostatnich postów wujazboja, wnioskuję (może niesłusznie jednak), że postęp- w znaczeniu np. innego, pełniejszego doświadczania i poznawania świata- jest samoograniczany przez ludzi, którzy nie są skłonni podejmować działań [np. badań], które mają małe prawdopodobieństwo dostarczenia zadowalającej korzyści, satysfakcji, lub/ i osiągnięcia zamierzonego celu.
Nie znam gry w "licytację złotówki". Ale podejrzewam, że ostateczna cena sprzedaży jest bardzo wysoka (stosunkowo), bo nikt nie chce płacić za "nic", jak również raczej nikt nie chce być "przegranym".
Czasami dziwię się sobie, że niektóre "chwyty marketingowe" [np. gratisy, promocje] na mnie rzadko działają. Może to dlatego, że często dopatruję się "drugiego dna". Chociaż można to też nazwać lekką paranoją.. :wink:

wujzboj

Nie przypuszczam, żeby taki brak skłonności był samoograniczeniem postępu. Przeciwnie: to umożliwia postęp, gdyż w przeciwnym razie cała para szła by w gwizd. Nawet licytacji złotówki nigdy nie dałoby się zakończyć.

Faktycznie, w tej grze złotówka zwykle jest sprzedawana po cenie znacznie wyższej, niż złotówka. I faktycznie powodem jest to, że jak ktoś już zainwestował, to przynajmniej stara się zminimalizować straty - i przez to brnie w straty coraz to większe. Ciekawe, że w tej grze (którą można realizować na różne sposoby) wyraźnie lepiej od ludzi radzą sobie zwierzęta, Stosują poprawną strategię, a ta jest prosta: gdy zbliżamy się do granic opłacalności, o momencie przetrwania licytacji należy decydować losowo. Człowiek za bardzo irracjonalnie przywiązuje się do swoich wysiłków, i przez to czasami dostaje w kość.

Oczywiście, jeśli chcemy mieć postęp, to niektórzy muszą za to zapłacić tym, że dostaną w kość. Wobec tego masz też rację pisząc, że trzeba czasami pchać się beznadziejne, licząc wbrew rozsądkowi na farta. Zbyt często robić tego jednak nie należy, a i dobrze jest mieć wyczucie, kiedy nadchodzi groźny "point of no return"...

U mnie w szkole dzieci opowiadały taki dowcip: Tata Cygan bił synka nie za to, że synek grał w karty, lecz za to, że szczeniak chciał się odegrać.

Piotr Rokubungi

Prawda, prawda, wujuzboju.

Ale..jest pewne "ale", które się cały czas przewija. Otóż ty- słusznie, pragmatycznie- za postęp uważasz raczej odkrycie, wypracowanie stosunkowo prostego sposobu na osiągnięcie pożytecznego [społecznie] celu. Ja natomiast kładę nacisk na poznanie "prawdziwej Prawdy" i "osiągnięcie Oczywistości".

wujzboj

Prawdziwej Prawdy, czyli czego?

Oczywistości, czyli czego?

Aby coś mogło być oczywiste (z wielkiej czy z małej litery), musi być przynajmniej zrozumiałe. Unga-Bunga zrozumiałe nie jest, to tylko zlepek dźwięków. Aby coś było zrozumiałe, trzeba umieć połączyć to z jakiś własnym doświadczeniem (niekoniecznie zmysłowym, ale jednak przeżytym). Co sprowadza wszystko - także oczywistość i prawdziwość - do PRAGMATYZMU właśnie.

Pragmatyzm nie oznacza komercjalności (choć pragmatyzm bywa komercjalizowany). Tak samo postęp. Pragmatyzm nie oznacza też społecznej pożyteczności (choć bywa przydatny społecznie).

Piotr Rokubungi

malaavi

Jan Lewandowski

malaavi

Janie Lewandowski, dla przyjaciół "pan płycizna myślenia trzeba być idiotą":

Po pierwsze dla chrześcijan wiara to nie tylko obrażanie ludzi mądrzejszych niż ci chrześcijanie. Jedynie płytko myślący idioci potrafią deklarować chrześcijaństwo a tak od razu mu przeczyć brakiem szacunku dla rozmówców i manipulacjami w polemikach. Jezus, gdyby był więcej niż trupem, z pewnością by ci wpie*dolił.

Ale szczęśliwie nie żyje.
Ja na przykład bym nie skłamał, że kocham, że szanuję, gdybym gardził. Ja mówię, że gardzę, bo moje sumienie by mi spać nie dało, gdybym takie kłamstwa raz za razem serwował, co niedzielę, na przykład, co modlitwę albo co ilebądź czasu. No ale to ja, a ja taki niepodobny do chrześcijan jestem.

Wracając jednak do płycizny twojego myślenia:
Na temat Jezusa mamy drobne świadectwa historyczne, które nie potwierdzają cudów i parę relacji na temat cudów + pewną ilość relacji pisanych mniej lub bardziej na podstawie wcześniejszych relacji czy narosłych przez parę wieków legend. Zabawne jest, gdy się miesza dane historyczne z niepotwierdzonymi inaczej niż przez pismo zwolennika, ucznia, apostoła. ;)

Czajniczki istnieją. Mamy tu dokumentację historyczną o wiele bogatszą niż dotyczącą Jezusa. Do tego Russell, znany raczej z wyrażania poglądów wprost, człowiek wiadomej etyki i opinii, znacząco przebija w wiarogodności jakiegoś celnika czy niewiadomych wieśniaków sprzed wieków. Dość ciemnych wieśniaków. Russell, jako obwieszczacz nowiny czajniczkowej jest o wiele mniej podejrzany (z uwagi na swoją osobę, czasy, brak korzyści z propagowania idei) niż starożytni prostacy.

Analogia, której płytko myślący idioci nie są w stanie dostrzec, polega na ogromie treści nadbudowanej na pewnej podstawie historycznej przez zwolenników jakiejś idei. Do tego, co weryfikowalne, dokłada się ogrom legend i mitów, nieweryfikowalnych, niefalsyfikowalnych, czasem nonsensownych. Mało tego - są to mity CELOWO niesprawdzalne. Już nie wystarczy proponować Zeusa na Olimpie, bo na Olimp można wejść, porozglądać się i sprawdzić. Dogmaty chrześcijańskie są konstruowalne jako niesprawdzalne, stąd analogia czajniczkowa.

Dla każdego poza płytko myślącymi idiotami oczywisty jest także nie tylko absurd istnienia czajniczka na orbicie, ale i absurd odkupienia grzechów człowieka X względem człowieka Y przez ukatrupienie człowieka Z na krzyżu przez człowieka T. Zresztą, absurd Russella jest o wiele mniej śmieszny.

Zatem dowodzi pan, panie Lewandowski, że analogia jest fałszywa, na podstawie swoich chęci i swojego autorytetu. Przed mszą należy się wyspowiadać z pychy, proszę pamiętać.
Analogia niestety nie jest fałszywa, nieważne jak bardzo chcesz. Podobnie Jezus nie przyjdzie powtórnie tak jak nie zmartwychwstał po śmierci, niezależnie od tego, jak bardzo chcesz. Miejmy nadzieję, że choć w czajniczku dobra herbata.

Russell nie dowodził nieistnienia boga. Pokazał tylko absurd religijnych wymysłów. Można, bez trudu, tworzyć na pęczki teorii analogicznych, to znaczy lekko dotykających rzeczywistości, ale jednak nie dość mocno, pełnych niesprawdzalnych mitów i wielkich, niedostępnych tajemnic.
Argument z wiary, och widzę właśnie jak głębokiej (normalnie jakbym tak czcił Boga-Miłość to właśnie bym kłamał na forach internetowych i obrażał ludzi, pewnie), jest, niestety, analogiczny do innego ciekawego:

w imię czajniczka nie wymordowano milionów ludzi.

Jeślibyśmy oceniali siłą wiary jakość teorii, to jakość chrześcijaństwa jest znacząca, ale znacząco in minus. ;)

Nieistnienia bytów zdefiniowanych nonsensownie nie trzeba udowadniać. Wystarczy zauważyć, że definicji jeszcze wiele do poprawności brakuje.

Agnostycyzm nie jest konsekwentny. Z czterech stanowisk, czyli teizmu, ateizmu, agnostycyzmu i zauważenia błędu definicji tylko ostatnie jest racjonalne, pierwsze trzy są przykrym uwikłaniem emocjonalnym.

Jan Lewandowski

Pusta ateistyczna bełkotliwa demagogia bez jakiejkolwiek sensownej treści, pominąwszy to, że w 95% nie na temat (nawet nie chciało mi się tego syfu doczytać do końca)

I oczywiście w 100% podtrzymuję to co napisałem wcześniej

malaavi

O, widzę religię miłości. Brawa! Tylko czemu bronisz chrześcijaństwa, skoro nim gardzisz?

Myślisz o Jezusie gorzej niż ja.

Jan Lewandowski

Czajniczek Russella i jego absurdalne klony typu Potwór Spaghetti zostały dosłownie zmasakrowane w tym najlepszym tekście w anglojęzycznym necie na ten temat

[link widoczny dla zalogowanych]

Warto przebrnąć przez ten genialny tekścik, jest zresztą napisany bardzo zgrabną angielszczyzną i szybko oraz przyjemnie się go czyta. Autor niezwykle zręcznie i przejrzyście wykazał, że wszystkie te ateistyczne sofizmy są obciążone błędem logicznym Petitio Principii i wskazał też wiele innych błędów

Nie widziałem lepszego tekstu w anglojęzycznym necie na ten temat a przerobiłem wszystkie aktualnie dostępne

Obecnie przygotowuję rozprawkę tyczącą się tego zagadnienia i wkrótce będzie można ją przeczytać na [link widoczny dla zalogowanych]

Sofizmaty Nowego Ateizmu upadają jeden po drugim, czajniczek Russella i inne jego pokraczne klony można już spokojnie wyrzucić na śmietnik

Andy72

Chyba nie zrozumiałeś o co chodzi z tym czajniczkiem. Nie da się udowodnić że nie istnieje, a jednak to czajniczek a nie meteor.

Jan Lewandowski

Andy72

Czyli twierdzisz że Bóg przypomina zwykły i banalny meteor? Chyba raczej czajniczek i to nieskończenie bardziej nawet niż czajniczek.

Jan Lewandowski

wujzboj

Czajniczek Russella jest przede wszystkim strzałem we własną stopę. Bo taki czajniczek ma każdy z nas, także i najbardziej konsekwentny ateista.

Ateistyczny czajniczek Russela zwykłem nazywać abogiem. To nie jest teza "Boga nie ma". Abóg w ogóle nie musi odnosić się do Boga. Abóg to suma niesprawdzalnych założeń światopoglądowych. Ateizm ma ich przynajmniej dokładnie tyle, co teizm. Czyli przynajmniej jedno

. To wynika wprost z wymagań logiki: nie da się zbudować teorii opartej na NICZYM.

Czyli nawet ateista musi mieć przynajmniej jeden czajniczek Russela. Teiście też wystarczy jeden.

Możemy więc spokojnie napić się herbatki z tego czajniczka.

Smacznego! c\_/

Jan Lewandowski

Andy72

Przypomina to mówienie, że paradoks Schrodingera powinien wylądować na śmietniku, ponieważ Schrodinger celowo umieścił tam kota, aby wyglądało paradoksalnie, a gdyby umieścił tam elektron lub foton, paradoksu by nie było.