ŚFiNiA

anna · Dołączył: 06 Gru 2015 Posty: 196 Przeczytał: 0 tematów

Ależ z Ciebie gbur i prostak, Syndrelku...
Masz poważne problemy i powinieneś się leczyć...

Nie czas na podryw

nawet taki wulgarny...

kapusiu

Hill

Michał Dyszyński

syndirel · Dołączył: 21 Mar 2021 Posty: 389 Przeczytał: 0 tematów Płeć: Mężczyzna

Hill

medivo

Semele

lucek

Semele

A Ty im chcesz im tego zabronić...

Imamie...

Hill

szaryobywatel

Hill

W temacie świadomości i fizyki kwantowej znalazłam jeszcze taki tekst, może kogoś zainteresuje.

"Intersujący, obszerny post, z grupy Filozofia. O tym, jak to fizyka wprowadza pojęcie świadomości do naszego (z)rozumienia wszystkości. Schroedingery i nie tylko.

WE SIMPLY TRUST THE EQUATIONS
Przez kilka stuleci nauka uczyła nas „kopernikańskiego” obrazu świata, w którym “człowiek jest pyłem”. Uwierzyliśmy, że ta rewolucja jest czymś ostatecznym. Za oznakę myślenia wolnego od życzeniowości zaczęły uchodzić światopoglądy, w których dla podstawowych sił rzeczywistości człowiek i to, co dla niego ważne, jest bez znaczenia.
Ku wielkiemu zaskoczeniu świata to jednak również od fizyki nadeszło obalenie tego beznadziejnego obrazu i ustanowienie - diametralnie przeciwnego, według którego świadomość, a więc my sami, jest wpisana nieodzownie jako składnik, i to składnik aktywny, w każde zdarzenie we wszechświecie. To fizyka kwantowa.

Wstrząs jest ogromny, a bezwładność materialistycznych przyzwyczajeń – wielka. Wpisanie nas samych jako czynnika światotwórczego, „wtopionego” w samą istotę rzeczywistości, nie mieści się w głowach „poważnym ludziom”.
Co takie wyniesienie świadomości w ogóle miałoby znaczyć? Otóż, ni mniej ni więcej, lecz tyle, że świadomość, i to każda świadomość (to dlatego Schrödinger utrzymywał, że istnieje „tylko jedna świadomość”), ma status, by tak powiedzieć, boski: „każda” ze świadomości jest współwieczna z całą rzeczywistością, ponieważ stanowi czynnik niezbędny do ustanowienia określoności każdego zdarzenia świata.

Oczywiście, jeśli tak jest, to świadomość bynajmniej nie musiała czekać na pojawienie się fizyki kwantowej, by przejawiać swoją fundamentalną dla rzeczywistości rolę. Mnóstwo zjawisk, o realności których na przestrzeni dziejów były przekonane miliony ludzi, a uznawanych przez materialistyczny światopogląd za bajki, mogło być najzupełniej rzeczywistych.
"Kwantowo-metafizyczny" pogląd na rolę świadomości pozostaje w jaskrawym kontraście do dwóch centralnych ideologii kształtujących naszą cywilizację: materializmu i teizmu (gdzie Bóg osobowy jest kimś odrębnym od ludzi i świata). Dlatego spotyka się z głuchą niechęcia. Za wszelką cenę próbuje się go wypchnąć poza teren nauki. Przedstawić jako „prywatną opinię” twórców fizyki kwantowej.

Po pierwszym okresie entuzjazmu, z czasów szkoły kopenhaskiej, kiedy najwybitniejsi z badaczy śmiało wypowiadali te metafizyczne tezy jako wnioski ze swoich odkryć, nadszedł okres, kiedy środowisko naukowe jako ogół wybrało milczenie. Uznano bowiem, że te wnioski mają status jedynie interpretacji, dopóki nie pojawią się uszczegółowiające rozstrzygnięcia doświadczalne. Minęło jednak wiele czasu i trzeba powiedzieć, że te badania już przeprowadzono. Jaka jest ich wymowa? Otóż NIE MA wśród nich takich wyników, które stanęłyby na przeszkodzie metafizycznym wnioskom twórców fizyki kwantowej lub które przywracałyby możliwość realizmu obiektywnego (istnienia treści niezależnych w swoim istnieniu od świadomej obserwacji). Kto twierdzi inaczej, tego proszę o linki.
Aby uświadomić Czytelnikom, że to jest prawda i że obecny stan wiedzy naukowej uprawnia do stwierdzenia, iż świadomość jest wpisana nieodzownie jako składnik w każde zdarzenie we wszechświecie, postanowiłem przytoczyć opinię autorytetu, którym jest jeden z czołowych fizyków współczesnych z prestiżowego Uniwersytetu Stanforda, Andrei Linde.
[url]https://profiles.stanford.edu/andrei-linde[/url]
Kiedy o filozoficznych implikacjach aktualnego stanu wiedzy wypowiada się pierwszoligowy fizyk i podaje je jako nieunikniony wniosek ze stanu badań, a nie jako jedną z wielu możliwych interpretacji, to należy uznać, że świadomie przedstawia swoją tezę jako część nauki, a więc że przemawia autorytet wypowiadający się w swojej dziedzinie. A zatem - że fizyka współczesna ma filozoficzne implikacje.
I nie są to implikacje materialistyczne.

Mocno polecam wysłuchanie całości wywiadu, ale ponadto wybrałem i przetłumaczyłem jego fragmenty pokazujące zasadność moich tez:
4.10 – 4.30[url] https://youtu.be/Gc89m2SaOAc?t=250[/url] „[Funkcja falowa] zaczyna zależeć od czasu na moim zegarku [a więc w ogóle cokolwiek staje się realne, jak wynika z poprzednich słów Lindego – przyp. mój] tylko wtedy, kiedy odejmę siebie ze świata i zaczynam obserwować świat wyłącznie jako „resztę świata”. A więc w pewnym sensie reszta świata jest żywa [tj. określona, realna – przyp. mój], tylko dlatego ponieważ ja jestem żywy [tj. określony, realny – przyp. mój]. To brzmi skrajnie paradoksalnie, ale to jest to, co obecnie mamy. My po prostu ufamy równaniom.”

Następnie Linde rozprawia się z typowym poglądem sceptyków, jakoby “obserwatorem”, który jest niezbędny dla pojawienia się określoności obiektu, mógł być tylko sam przyrząd rejestrujący („kamera”), bez udziału czegoś tak niebezpiecznie optymistycznego jak „świadomość”, czyli my sami:
4.54 – 5.12 [url]https://youtu.be/Gc89m2SaOAc?t=294 [/url]„Z mojego punktu widzenia kamera jest częścią reszty wszechświata. Muszę ją obserwować – ja. Nie da się wyciąć z równania mnie obserwującego ją . A moja obserwacja to moja świadomość. Beze mnie obserwującego ją cała reszta wszechświata byłaby martwa [tj. nie doszłaby do stanu określoności, realności – przyp. mój].”

Świat do zaistnienia wymaga obserwacji, ale może to zaistnienie jest czasowo uprzednie wobec aktu obserwacji? Otóż również nie. Musi być jej współczesne:
6.54 – 7.06 [url]https://youtu.be/Gc89m2SaOAc?t=414[/url] „Zanim dokonamy obserwacji, nie ma takiej rzeczy jak realne istnienie czegokolwiek. Jednak kiedy już dokonamy obserwacji, wszystko wygląda tak, JAK GDYBY już istniało cały czas przed obserwacją.” 7.20 – 7.32 „Kiedy obserwujemy, że gdzieś tam na niebie jest galaktyka, wszystko wygląda tak, JAK GDYBY ta galaktyka była tam również, zanim zaczęliśmy ją obserwować. Ale, uczciwie patrząc, to jest jedyna rzecz, którą możemy powiedzieć.”
Linde nazywa to Teorią Spójnych Historii.

Następnie Linde sugeruje analogię pomiędzy ewolucją, jaką przeszło w fizyce XX wieku nasze rozumienie statusu czasoprzestrzeni, a ewolucją, jaką prawdopodobnie może w taki sam sposób przejść w związku z fizyką kwantową nasze rozumienie statusu świadomości. Jest to hipoteza. Ale - hipoteza, która wydaje się prawdopodobna człowiekowi, który jest obeznany ze stanem wiedzy niesłychanie lepiej niż chyba ktokolwiek z nas. Po przypomnieniu ewolucji naszego rozumienia roli czasoprzestrzeni, na drodze której czasoprzestrzeń nabrała statusu samodzielnego tworzywa całej rzeczywistości, Linde przewiduje w przyszłości możliwość analogicznego rozwoju rozumienia roli świadomości:
10.22 – 10.45 [url]https://youtu.be/Gc89m2SaOAc?t=622 [/url]“Pomyślmy zatem o świadomości. Zwykle myślimy o niej [po powstaniu fizyki kwantowej – przyp. mój] jako o czymś, co jest absolutnie niezbędne w opisie materii. Ale może być tak, że świadomość, całkiem jak czasoprzestrzeń, posiada własne stopnie swobody i może istnieć bez materii. Następnie może być tak, że świadomość zostanie wyniesiona do poziomu “super-świadomości”, która będzie zawierać materię jako swoją część.”
Chciałem zwrócić uwagę, że nawet gdyby do tego nie doszło, to i tak teza, że świadomość jest „czymś, co jest absolutnie niezbędne w opisie materii”, pozostaje nienaruszona. A to już samo w sobie czyni świadomość, czyli nas samych, czymś o niezbywalnym znaczeniu w strukturze rzeczywistości.
No i na zakończenie smakowity kąsek na temat obyczajów środowiska naukowego oraz tego, co jest, a co nie jest uczciwością intelektualną .

10.56 – 11.25 [url]https://youtu.be/Gc89m2SaOAc?t=656[/url] “Te uwagi na temat doniosłości świadomości zawarłem w swojej książce o modelu inflacyjnym i o fizyce cząstek, którą opublikowałem w roku 1999-tym. Ale mojej wydawczyni to się zupełnie nie spodobało. Powiedziała, że powinienem to usunąć, bo w przeciwnym razie utracę szacunek wszystkich swoich kolegów. Odpowiedziałem jednak, że jeśli to zrobię, utracę swój własny szacunek.”

medivo

fedor

szaryobywatel

Semele

szary obywatel

lucek

Semele

Wybrańczyk kontra tradycjonalista. Trochę o piekle.

https://youtu.be/Bpp96jVUaG4

Banjankri · Dołączył: 17 Kwi 2012 Posty: 5556 Przeczytał: 44 tematy

Oglądnąłem część do kotleta, ale nie ma tam nic ciekawego. To, że twierdzenia głoszone przez niektórych duchownych są samowywrotne, nie jest niczym nadzwyczajnym. Bardziej niezwykłe jest to, że w XXI wieku nadal poważnie dyskutuje się na temat kultu ofiary z człowieka. Z jakiegoś powodu, w tej samej kwestii, Majów uznaje się za barbarzyńców.

Semele

Hill

On jest taki pocieszny, że zawsze mi się micha cieszy jak go oglądam :mrgreen:

A Szustaka bardzo lubię jako księdza, wygląda na bardzo poczciwego człowieka, ale nie wypowiem się na ten temat czy to co głosi jest zgodne z nauką KK. Sama nie mam przekonania do różnych dogmatów, więc nie dziwi mnie to, że niektórzy katolicy, w tym również księża odbiegają od tradycyjnego rozumienia nauczania KK, a inni z kolei trzymając twardo się nauk, widzą w takim odbieganiu herezję i zwiedzenie. Ten podział jest widoczny.