ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Jeśliby historię ludzkości rozpatrywać jako arenę starcia między siłami dobra i zła, albo Boga i Szatana, to można mówić, że każda ważna cecha, każdy aspekt emocjonalności i intelektu człowieka będzie miał jakby swoje dwie strony:
- stronę jasną, dobrą, budującą, dążącą do rozwoju
- stronę ciemną, niszczącą, destrukcyjną.
W tym kontekście można widzieć swoiste odbicie lustrzane stosunku człowieka do Boga - jego miłości, oddania, zawierzenia.
W ujęciu dobra mamy dobrą gorliwość religijną owocująca pracą dla dobra ludzi, poświęceniem w celu wyciągania ich z nędzy, niewiedzy, chorób, nieszczęść.
Z kolei ciemną stroną gorliwości religijnej jest fanatyzm. Jego owocami są niszczenie indywidualności, tyrania, pętanie ludzkiej świadomości, kreatywności, destrukcja więzi międzyludzkich.

Można by powiedzieć, że fanatyzm jest karykaturą dobrej religijności, jest swoistym wyzwaniem rzuconym Bogu przez Szatana. Ten ostatni, tworząc (mentalnie, poprzez zwiedzenie, oślepienie umysłów) fanatyków mówi jakby coś w stylu: popatrz kim są twoje dzieła (ludzie)! - nawet w miłości do ciebie są kłamliwi, okrutni, nienawistni i głupi! Poprzez fanatyzm zło chyba najbardziej wyraziście atakuje Boga, bo deprecjonuje, wykoślawia właśnie ten aspekt, który w relacji człowieka z Bogiem jest najważniejszy, najsilniej związany ze zbawieniem - jest to aspekt bezgranicznego oddania, zaufania i miłości. Można by powiedzieć, że za pomocą fanatyków Szatan w jakiś sposób wyśmiewa Boga, pragnie mu dowieść, że nie ma niczego pięknego, czego nie dałoby się ostatecznie obrócić w przeciwieństwo dobra.
Najwyższa ofiara (z życia), poświecenie?...
- proszę, oto jest ona składana w imię tyranii i okrucieństwa.
Oddanie i zawierzenie?...
- Proszę, oto fanatycy zawierzają tak, że niczego poza powtarzaniem jakichś wybranych fraz nie chcą słuchać, nie chcą rozumieć.
Miłość do Boga?
- Oto mamy "miłość", której objawami jest kompletne ignorowanie wszystkiego, co nie przypomina znaczeniowo jakichś zapisów ze starej księgi.

Fanatyzm (ostatnio islamski, ale bywały też okrutne, nierozumne fanatyzmy w każdej chyba religii, a także w ateizmie) jest jakby drwiną z rozumu człowieka, jest niejako dowodem, że ludzie są kompletnymi głupcami, nie potrafiącymi rozpoznać sensownego obrazu dobra, miłości, wierności. W tym kontekście, czyli patrząc na fanatyzm jako kolejną odsłonę, kolejny aspekt odwiecznej wojny dobra ze złem, fanatyzm jest chyba najsilniejszą bronią ciemnej strony.

Dyskurs

Do skrajnosci nie potrzebujesz religii. Fanatyzm to domena osob dogmatycznych a tym samym nieelastycznych. Polaryzacja jest wbudowana w kondycje ludzka. Tylko jedni sie bardziej cywilizuja i wola kompromis niz zabijanie sie nawzajem. Nie rozumiem dlaczego slowo "szatan" piszesz z duzej litery jakby to byla jakas osoba, ktorej nalezy sie szacunek. Ktos kto jest na tyle egoistyczny, ze nie potrafi brac odpowiedzialnosci za swoje mysli, ktore prowadza do slow i czynow nie afirmujacych zycia w harmonii ze wszyskim zawsze znajdzie sobie jakichs "ich", ktorzy sa winni. Tylko czy potrzeba te egoistyczne "mrzonki" uosabiac i pisac o tym z duzej litery?

Michał Dyszyński