Dowody na istnienie Boga.

ŚFiNiA
ŚFiNiA - Światopoglądowe, Filozoficzne, Naukowe i Artystyczne forum - bez cenzury, regulamin promuje racjonalną i rzeczową dyskusję i ułatwia ucinanie demagogii. Forum założone przez Wuja Zbója.

FAQ

Szukaj

Użytkownicy

Grupy

Galerie

Rejestracja

Profil

Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości

Zaloguj

Dowody na istnienie Boga.
Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3 ... 40, 41, 42 ... 52, 53, 54 Następny

Forum ŚFiNiA Strona Główna -> Apologia kontra krytyka teizmu

Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat

Autor

Wiadomość

Banjankri

Dołączył: 17 Kwi 2012
Posty: 5556
Przeczytał: 44 tematy

Wysłany: Śro 11:29, 08 Lip 2020 Temat postu:

wujzboj napisał:

Tak jak niechodzenie jest konceptem zbudowanym na braku fenomenu?

Dokładnie.

Cytat:

Na braku fenomenu są zbudowane "koncepty", a nie koncepty. Takie "koncepty", jak kałapućka czy bzdrymgibuła.

Co to za nowomowę tworzysz?
Zjawisko, fenomen (gr. phainomenon – obserwowany) – pojęcie filozoficzne oznaczające to, co dane jest w poznaniu zmysłowym, a więc obrazy, dźwięki, zapachy, smaki itd.
Gdyby negacje były fenomenami, to przy siedzeniu, jawiłoby ci się zmysłowo niechodzenie, niebieganie, nieskakanie, niepływanie itd.

Cytat:

Nie zaprzeczę jednak, że zbitka NIESZUKANIE nadaje się na taki wypełniacz nie najgorzej, a w każdym razie zdecydowanie lepiej, niż PRAWDA. Jeśli i ty uważasz, że rolę takiego wypełniacza mogłaby spełnić, to może będziemy jej używać w tej rozmowie zamiast PRAWDY i zamiast JA, bo te jak widać są zbyt mocno brzmiące, by dało się nam obu przejść z każdym z nich do porządku dziennego.

Nie wiem, dlaczego uważasz, że potrzebujemy takich definicji do omawiania tematu, który jest prosty jak dzida.
Dlaczego nie możesz zrozumieć, że szukając czegoś, zakładasz, że tego czegoś nie masz? Więc jeśli szukasz PRAWDY, to zakładasz, że PRAWDY w obecnym doznaniu brakuje. Nieszukanie jest wskazaniem na PRAWDĘ, bez pokazywania palcem "to jest PRAWDA", bo to prowadziłoby do prawdy, nie PRAWDY. Chociaż o PRAWDZIE możesz mówić bez końca, nie możesz uchwycić jej istoty w koncept, bo chociaż koncept będzie w PRAWDZIE, nie będzie oddawał istoty PRAWDY, tylko jej opis jej fragmentu. Wszystko jest w PRAWDZIE, oprócz PRAWDY szukanej.

Cytat:

Gdy adept pojmie, że cokolwiek uczyni konceptem, to nie zamierza tego znaleźć, wtedy jest szansa, że znajduje się on na drodze do nieszukania, które nie okaże się tylko oazą chwilowego spokoju.

To, co opisałeś, jest wewnętrznym konfliktem i spokoju nie da na pewno, bo spokój nie opiera się o żadne zamierzenia. Tak długo jak szukasz spokoju, go nie masz, a jak już ci się trafi, to jest nietrwały. Nie chodzi o nieszukanie śrubokrętów, a nieszukanie PRAWDY w istnieniu.

Cytat:

Podobnie jak w przypadku niechodzenia, zależy to od tego, jak na to spojrzeć.

Każda perspektywa daje ci pewną rzeczywistość, która chcemy żeby była prawdziwa. Jak spojrzeć na coś, żeby zobaczyć PRAWDĘ.
W każdej perspektywie widzisz taką samą PRAWDĘ, ale żadna perspektywa nie jest w stanie uchwycić jej istoty, tak jak migawka nie uchwyci płynności.

Cytat:

Odpowiedź bez sum i wartości numerycznych brzmi mało przydatnie: elementy wyłaniane są z doświadczenia w sposób naturalny

. Patrzysz i masz. Ale jeśli o taką odpowiedź ci chodziło, bo wiesz co z nią zrobić, to proszę, bierz ją śmiało.

Nie ma brzmieć przydatnie, ma opisywać mechanizm. Chodziło mi tylko o to, czy znasz ten proces, czy jest dla ciebie magicznym "Patrze i mam".

Cytat:

Nie, doświadczenia zgrzytliwe nie jest harmoniczne.

Wyjaśniłem dokładnie, skąd się bierze zgrzyt. Naturalnie wszystko jest harmoniczne, można powiedzieć przyczynowo-skutkowe. Tłumików się używa dla komfortu, nie naprawy błędów w matrixie. Czy w fizyce dzieje się coś "nie tak", czy tylko "nie tak, jakbyśmy chcieli"?

Cytat:

To wszystko jest opowiedziane grą konceptów, bo jak sam wiesz, inaczej się nie da. Aby to sprecyzować, musisz więc skonkretyzować takie koncepty, jak świadomość, obiekt, przytomność, cel, przeświadczenie, kontrola...

Opis jest grą konceptów, dzięki temu można nimi odgrywać pewne scenariusze. Dzięki temu, mogę ci opisać pewien stan, którego nie doświadczyłeś. Posługuję się pojęciami, które możesz rozumieć.

Cytat:

Przypomnę kobyszczę.

Nie, akceptacja "tego jak jest" jest wisienką na torcie. Która czasami ma prawo spaść i git, bo nie o nią chodzi, choć fajnie gdy jest.

A co ma kobyszcze do tego? Zawiesiłeś się na pewnej fantazji Lema i próbujesz robić z tego argument.
Brak akceptacji, jest wyrazem dyssatysfakcji. Możesz sobie go usprawiedliwiać w imię większego dobra, ale faktem pozostaje, że jest dyssatysfakcjonująca. Nie, bo kobyszcze... nie jest argumentem, tylko dosłownie, fantazją.

Cytat:

I co się dzieje po wytworzeniu takiego konceptu? Czy na skutek tego ustalam prawdziwość lub fałszywość wypowiedzi nieomylnie, czy tylko omylnie bo mam do czynienia z konceptami właśnie? Jak rozumiem, zgadzamy się tutaj, że jest to sprawdzenie omylne; TAK/NIE?

Zależy, co rozumiesz przez omylne, bo to cel definiuje skuteczność porównania. PRAWDA nie jest w jakimś celu.

Cytat:

1nn: Jeśli na 1n odpowiedziałaś przecząco: Dziękuję, przechodzimy do punktu (2).

Cytat:

2. Czy skoro obszar wynikania z PRAWDY nie dyskryminuje, to wyciągając z niej wniosek można uzyskać dowolną odpowiedź? Tak/Nie.

TAK.

Cytat:

3. Czy jest jakieś twierdzenie, którego nie da się udowodnić jako prawdziwe przy użyciu zdania fałszywego? Tak/Nie

Zależy o jaką prawdziwość ci chodzi. Tak jak pisałem wcześniej, PRAWDĄ jest twierdzenie (nawet fałszywe), a nie to, na co wskazuje. Każde twierdzenie jest w PRAWDZIE, więc nie trzeba niczego udowadniać. Można jedynie próbować udowadniać to, o czym twierdzenie mówi, a dokładnie, jego użyteczność.

Cytat:

Deklarując PRAWDĘ niedyskryminującą (patrz powyżej), deklarujesz jednocześnie konieczność wiary; wiara bowiem jest dyskryminująca, podobnie jak jest życie w świecie konceptów. A w takim świecie żyjesz.

Tylko, jeżeli wstawiam podmiot działający w jakimś celu. Stąd anatta w buddyzmie. Wiara jest więc konsekwencją założenia celowości istnienia podmiotowego "JA", w PRAWDZIE. "Ja tu jestem w jakimś celu, którego szukam. Nie mogę go znaleźć, ale wierzę, że istnieje i mogę go znaleźć". Wszystko to dzieje się w konceptualnym uniwersum, które składa się z wymiaru przeszłości, przyszłości i teraźniejszości. Wszystko to jest wymyślone. Jest projekcją zapamiętanych nierówności na ciągłą linię PRAWDY, którą nazywamy rzeczywistością. Jest, to co jest, i to jest PRAWDA. Jeżeli PRAWDĘ widzisz w niebie, w panu Bogu, po śmierci, to jest fantazją, konstruktem zbudowanym z różnych zapamiętanych konceptów, po to, aby zapełnić lukę dyssatysfakcji.
Kiedy "ja" się pojawiło, wytworzyło olbrzymią lukę, którą człowiek, stara się zapełnić religią. Dlatego mamy prawie 4000 religii, i nie znamy żadnej kultury bez wierzeń wypełniających tę pustkę. Wuizm nie jest tu wyjątkiem.

Ostatnio zmieniony przez Banjankri dnia Śro 12:14, 08 Lip 2020, w całości zmieniany 1 raz