ŚFiNiA

Piotr Rokubungi

Do wujazboja:
Które wybory określasz, jako przypadkowe? Te, które zachodzą poza czyjąś wolą? Ale czyją? Moją? Czy bardziej te, które nie są w zakresie, w obszarze (roz)poznania..mego?
Wiem, że do istoty wszechwiedzącej bardzo mi daleko i nigdy taką nie będę- przynajmniej nie w takiej formie ludzkiej, ani w żadnej innej formie- [aczkolwiek to jest właśnie ograniczenie form, które jednak z natury są Brahmanem w znaczeniu z adwajtawedanty] ale zawsze mnie interesowało i interesuje szersze spojrzenie, niż oparte bezpośrednio o empirię; a taki „wgląd” głębszy, szersze spojrzenie można uzyskać dzięki „dopasowywaniu klocków” i wnioskowaniu indukcyjnemu częściowo. Fakt, że do pewnego stopnia będzie to zawsze gdybanie, nigdy pewne [jakby cokolwiek mogło być pewne całkowicie!]; ale może ewentualnie zapoznaj się z moją odmienioną nieco Hipotezą Wszystkiego: pełna jest dziwnych fantazji- przynajmniej na pierwszy rzut oka, ale raczej wszystko w niej do siebie pasuje, nie „kłóci się” z wnioskami z doświadczeń ludzkich i sporo zagadkowych kwestii tłumaczy, choćby pobieżnie...

Co do drugiego akapitu, to w ogóle (znów?) nieadekwatnie odpisałeś, poczynając od tego już, że nie napisałem poprzednio, iż nerwica moja miała/ma za główną przyczynę nieumiejętność wyboru ze zbyt pomieszanych danych wejściowych. W niewielkim stopniu tak, ale ten powód „wypłynął” później i chodzi bardziej o nadmiar danych, czy też nadmiar domysłów, a nie tyle o ich np. sprzeczności [wewnętrzne].
Ale swoją drogą trudno je przetwarzać bez powodowania „szumu” szczególnie, jeśli chce się być obiektywnym; przykładem choćby kultury, obyczaje, zachowania, systemy prawa ludzi, różnych ich społeczności na przestrzeni różnych miejsc i czasów ich bytowania. Chyba, że spróbuje się to tłumaczyć ewolucją, rozwojem, poszerzaniem dostępu do Prawdy Uniwersalnej, do „kronik akaszy”..

Odnośnie ostatniego akapitu: Co ma psychika do prawdy- tzn. ta szczątkowa psychika jednostki ludzkiej? Tam każdy ma „swoją prawdę”, ale mało ma ona zazwyczaj wspólnego z Prawdą Absolutną, z psychiką Najwyższej Istoty Wszechświadomej..

wujzboj

lucek

wujzboj

wujzboj

lucek

Semele

Ani nie siedząc na kaktusie ani NIE ma wodospadu.
:-)

Sprawa jest bardziej skomplikowana......

Piotr Rokubungi

Do wujazboja:

Nie świat w bambuko nas robi, tylko nie jest- i najprawdopodobniej nie będzie nigdy, chyba, że będziemy „czystym” Istnieniem bez formy- nam dana wystarczająca, czyli pełna ilość informacji. Wobec czego szaleństwem jest raczej zakładać, że coś wiemy, poza tym, co się nam wydaje na danym etapie ewolucji dostępu do Wszechwiedzy.

Skoro nie wiemy, to można nic nie zakładać i przestać się interesować „zaświatami”- to najrozsądniejsza, najsłuszniejsze postawa.
W tym jednak rzecz, że jednak coś na ten temat przewidywać możemy już z obserwacji właśnie swej psychiki, a szczególnie jej świadomej części...

Z moją świadomością nie zgadza się to, że ma/powinno być lepiej, bo zdaję sobie sprawę, że to tylko moje chciejstwo, które nie zmienia i niemal nie znaczy nic, jeśli nie „pociąga za sobą” czynów. Poza tym, w psychice ludzi [współczesnych], nawet tych uznawanych za normalnych, za zdrowych psychicznie nie ma jednoznacznego i wyraźnego rozróżnienia na dobro i zło- a to również właśnie z powodu braku dostępu do wszechwiedzy, do Istoty Najwyższej, Uniwersalnej.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Skoro:

wujzboj

Nie siedząc na kaktusie? To dlaczego na pytania odpowiedziałaś, że to "marzenie każdego"? I dlaczego podkreślasz, ile zła jest na tym świecie?

Nie ma wodospadu? O ile wiem, każdego czeka na tym świecie śmierć.

_____________
PS. Lucku, to nie jest wątek o Biblii, to nie jest wątek nawet o chrześcijaństwie. To jest wątek o tym, czy wierzyć w świat z dobrą perspektywą na przyszłość, czy w świat z kiepską perspektywą na przyszłość.

lucek

@wuj
Biblię i chrześcijaństwo myślę, da się interpretować "zwyczajniej", w zgodzie z dostępnymi doświadczeniami. WIerzyć w coś, ku czemu nie mam podstaw, a tym jest dla mnie, to co proponujesz, nie potrafię.

Piotr Rokubungi

Semele

wujzboj

============ @Piotr =================

lucek

Piotr Rokubungi

Ech, zbóju wujkowaty!.. Po pierwsze, dlaczego odpowiedziałeś na pytania moje pytaniami? Może byś ty odpowiedział na moje wprost? ;-P

Po drugie i zasadnicze: Skoro przyszłość jest nie do poznania, to wiara w lepszą czy gorszą nie ma żadnego znaczenia. Ktoś może uznać, że jednak lepiej jest myśleć pozytywnie, niż negatywnie- otóż nie, nie dla każdego, bo myśląc pozytywnie można się bardziej rozczarować. Jest w to „wpisana” też nadzieja- ale nadzieja, to jednak coś trochę innego, niż pokładanie wiary; swoją drogą, nadzieja, to ciekawe „zjawisko”: jest „matką głupich”, ale bez niej raczej nie da się człowiekowi żyć. [Jaki z tego wniosek? Taki, że wszyscy jesteśmy głupcami, a raczej w głupa robieni- w bambuko, jak to nazwałeś wcześniej.]
Dodam tylko jeszcze, że to, co napisałem w tym wpisie powyżej jest niejako nieważne, a to dlatego, że..przyszłość jest znana, przynajmniej ta najodleglejsza. Jeśli chce ktoś tę kwestię rozważyć, to pomocny może być mój wpis inicjujący wątek pt. Podstawy Hipotezy Wszystkiego- zrekonstruowanej...

Semele

Semele

lucek

wujzboj

============ @Semele ================

lucek

Semele

wujzboj

lucek

Semele

wujzboj

Czy wyrosnąć kwiatami lub jarmużem to dla ciebie lepiej, niż żyć wiecznie? Jeśli tak, to dlaczego?