Czy Bóg "cacka się" z szatanem ?

ŚFiNiA
ŚFiNiA - Światopoglądowe, Filozoficzne, Naukowe i Artystyczne forum - bez cenzury, regulamin promuje racjonalną i rzeczową dyskusję i ułatwia ucinanie demagogii. Forum założone przez Wuja Zbója.

FAQ

Szukaj

Użytkownicy

Grupy

Galerie

Rejestracja

Profil

Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości

Zaloguj

Czy Bóg "cacka się" z szatanem ?
Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 Następny

Forum ŚFiNiA Strona Główna -> Apologia kontra krytyka teizmu

Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat

Autor

Wiadomość

towarzyski.pelikan

Dołączył: 19 Sie 2018
Posty: 5675
Przeczytał: 0 tematów

Skąd: Ze wsi
Płeć: Kobieta

Wysłany: Czw 9:31, 28 Gru 2023 Temat postu:

wujzboj napisał:

Peli napisał:

Wiedza, że to od Boga jest częścią Objawienia. Autorzy PŚ nieomylnie wiedzieli, że z natchnienia Boga je pisali.

A niby jak?

Tak samo, jak Mahomet wiedział nieomylnie? Tak samo, jak nieomylnie wiedzieli autorzy Wed?

To jest tylko WIARA i to MOŻE tylko być wiara.

NIE MA żadnej możliwości, absolutnie żadnej, żeby WIEDZIEĆ coś nieomylnie, jeśli się nie jest wszechwiedzącym. A jeśli się jest wszechwiedzącym, to jest się KLONEM jednej z Osób Trójcy.

Jeśli wiedza pochodząca od Boga jest całkowicie pewna, a ktoś taką wiedzę od Boga otrzymał, to wie nieomylnie. Nie trzeba być nieomylnym, żeby wiedzieć nieomylnie, wystarczy zaufać nieomylnemu.

Cytat:

Przykład:

Peli napisał:

Skoro "dobro subiektywne" może być "złem obiektywnym" to uważasz, że nazywanie go "dobrem" sprzyja komunikacji, czy raczej mieszaniu pojęć?

Nie "dobrem", lecz dobrem SUBIEKTYWNYM. I trzeba pamiętać, że NIE będąc wszechwiedzącymi, NIE możemy ocenić, kiedy to co nazywamy dobrem (subiektywnym - ZAWSZE!!!) jest równoważne dobru obiektywnemu. Dobro obiektywne może występować w rozważaniach jedynie jako stan idealny, który da się scharakteryzować funkcjonalnie ale osiągnięcia którego nie da się zweryfikować bez bycia wszechwiedzącym. Jest to nieosiągalne zarówno dla mnie i dla ciebie, jak było nieosiągalne dla autorów Pisma, dla proroków, dla Adama i Ewy, czy dla jakiegokolwiek anioła. Pozostanie to także nieosiągalne w niebie, tyle że tam nieosiągalność ta nie będzie będzie już miała dla nikogo najmniejszego znaczenia.

Jw. możemy wiedzieć jeżeli zaufamy temu kto nieomylnie wie. Jednak ludzka pycha nas od tego powstrzymuje, bo my chcemy mieć tą naszą ludzką niedoskonałą pewność wynikającą ze sprawdzenia. To jest dziedzictwo po pierwszej parze ludzi - chcemy samodzielnie odkryć co jest dobre lub złe.

Cytat:

Peli napisał:

To jak chcesz osiągnąć świat, w którym każdy obowiązkowo koryguje psychikę, a jednoczesnie nie ma takiego przymusu?

Skąd pomysł, że chcę osiągnąć taki świat? To nie jest świat zbawionych. W świecie zbawionych wszyscy ufają Bogu i Bóg nieomylnie uznaje to zaufanie za wypływające z prawidłowego rozpoznania cech własnej natury osoby Mu ufającej. To zaufanie polega na pozwoleniu, by Wszechmocna Miłość za każdym razem, gdy według Niej zajdzie taka potrzeba, w dowolny sposób uznany przez Nią za właściwy wpływała na decyzje tej osoby. Co może na przykład polegać na kontrolowaniu sytuacji, w których ta osoba się znajduje i które mają wpływ na to, jak ta osoba o danym problemie myśli.

A w świecie potępionych?

Cytat:

Peli napisał:

Postawa szatana pokazała, że pokusa może pojawić się od wewnątrz.

wuj napisał:

Co jest spójne z atrybutami Boga wyłącznie jeśli to "od wewnątrz" oznacza "na skutek omylności".

Peli napisał:

Nieprawda. Jest spójne z atrybutami Boga, jeśli od wewnątrz oznacza wskutek złej woli. Wszak szatan nie jest Bogiem, żeby oczekiwać od niego dobrych decyzji wskutek nieomylności.

Gdyby pokusa brała się z wewnętrznego dążenia do zła, to znaczyłoby, że to stworzenie zostało stworzone ze złą naturą. To zaś stoi w sprzeczności z miłością Boga, jako że ta zła natura zwraca się przeciwko stworzeniu, będąc przyczyną trwałego nieszczęścia.

Nie i już to poruszaliśmy. Zła wola u szatana jest wynikiem tego, że jest złą osobą. Nie można być złą osobą nie mając dobrej natury, Ponieważ to właśnie względem tej natury oceniamy, czy osoba jest dobra (działająca zgodnie z naturą), czy zła (działająca wbrew naturze).

wuj napisał:

Oczywiście, że pragnienie czynienia dobra nie jest tym samym co konieczność czynienia dobra. Jest tym samym w przypadku Boga: Bóg czyni wszystko czego pragnie, a skoro pragnie wyłącznie dobra, to zła nigdy nie uczyni, co jest formalnie równoważne konieczności czynienia dobra (w sensie: zło uczynione przez Boga to wewnętrzna sprzeczność i jako taka nie może nastąpić, ta "konieczność" nie stanowi więc ograniczenia wolności Boga).

Jak w świetle tego wytłumaczysz obarczanie Boga odpowiedzialnością za grzechy ludzi?

Cytat:

Peli napisał:

Bóg w takim sensie ponosi odpowiedzialność za grzechy człowieka, jak dobry rodzic za złe uczynki dorosłego dziecka. Jego "wina" w tym, że dał mu życie.

Nie. Rodzic ani nie jest wszechwiedzący, ani nie jest stwórcą świata, w którym żyć będzie dziecko.

A co to ma do rzeczy?

Cytat:

Peli napisał:

Od woli człowieka zależy, czy zechce powstać i iść dalej, czy się podda.

O ile się podda, o tyle ten krzyż był dla niego nie do udźwignięcia.

Nie ma takiego wynikania. I obserwujemy to na co dzień. Jeden w obliczu problemów walczy, a drugi w obliczu tych samych problemów ulega swojej słabości. Z faktu, że ktoś się poddał nie wynika, że problemy nie były do udźwignięcia, tylko że on ich Z WŁASNEJ WOLI nie udźwignął.

Cytat:

Wolność woli to nie jest "wolność" do bezmyślnego samozniszczenia się. Obdarowanie wolnością to nie jest wrzucenie w świat z pułapkami bez wyjścia. Gdyby Bóg takie pułapki porozkładał, byłby zaprzeczeniem i niszczycielem dobra, czyli byłby tym, co nazywamy szatanem. A gdyby się one pojawiły "same z siebie", to Bóg byłby tragicznym nieudacznikiem, którego przerosło jego własne dzieło.

I nikt takiej tezy nie stawia, że Bóg stawia pułapki bez wyjścia. Teza, którą stawiam brzmi: pomimo że Bóg takich pułapek nie stawia, są takie istoty (w tym ludzie) które pomimo tego dążą do tego samozniszczenia, robią to wskutek własnej WOLI.