ŚFiNiA

krowa

[quote="Piotr Rokubungi"] Nie znam Boga, więc tym bardziej jak mógłbym go definiować?[/quote]

BÓG JEST TO NEGATYWOWY OBRAZ CZŁOWIEKA; CZARNY.

wujzboj

wujzboj

Michał Dyszyński

Andy72

Po co rozróżnienie na "istnienie fizyczne" i "istnienie ontologiczne"? Dla mnie fizyka mówiąc o istnieniu mówi o istnieniu w sensie ontologicznym. Oczywiście trudno mówić o "istnieniu fizycznym" obiektów matematycznych czy świadomości. Jednak dla Ciebie, mimo że jesteś fizykiem, istnienie fizyczne to procedura co trzeba zrobić aby otrzymać coś innego. Nie mogę się z tym zgodzić: fizyka dokładnie mówi że materia składa się z atomów, z czego składają się atomy, jak jest ich wielkość, że planety krążą wokół Słońca itd.
Doskonale umiem posługiwać się pojęciem istnienia, mogę nie wiedzieć czy coś istnieje czy nie, ale wie, co to znaczy istnieć. Czy umiejętność posługiwania się oznacza że można to wytłumaczyć komuś kto posługuje się innym językiem pojęć? Każdy wie co to znaczy zbiór, ale nie podaje się definicji zbioru, traktując go jako pojęcie pierwotne.
Gdy ktoś uprze się, ze nie rozumie istnienia kamienia, to gdy będę tłumaczył w obiektywny sposób, też nie zrozumie, a jedynie zrozumiał by gdybym mówił o nim jako o zbiorze wrażeń, ale wtedy nie mówiłbym o jego istnieniu a o odbiorze przez świadomość.
To tak jakbym ja uparł się że nie rozumiem co to znaczy "świadomość" więc świadomości nie ma. Nie wytłumaczysz mi tego w fizyczny, obiektywny sposób.
Jeżeli obiektywne istnienie kamienia jest niezrozumiałe, to takie także jest obiektywne istnienie świadomości.
A czym jest istnienie? Mamy pewien byt o którym możemy powiedzieć co to za byt - istota oraz 1 bit na oznaczenie czy istnieje czy nie. Więc istnienie jest jednym bitem określającym czy w rzeczywistości taki byt istnieje.
Zauważ, że w Twojej definicji "istnienia" świadomości nie możesz wcale podać definicji nieistnienia! Bo świadomie nie mogę mieć świadomości swego nieistnienia! Poza tym musisz zakładać że Bóg to taka sama świadomość jak Twoja a nie nieskończenie bardziej świadoma siebie świadomość. Bo na istnienie świadomości też trzeba by patrzeć "z góry" obiektywnie aby stwierdzić czy istnieje a nie "istnieje = sam siebie odczuwam", bo to tak jakby powiedzieć "kamień istnieje = ma wagę"

wujzboj

Andy72

Andy72

Andy72

Kori

Lał, Wujek, niezły bigos z tym istnieniem ontologicznym...
Myślenie idzie w stronę "świadomość", "jestem", takich pojęć i skojarzeń...
Czyli: czy ja istnieję? oraz: co to jest "ja", i co to znaczy, że istnieje?
Ciężko wskazać na jakiejś "ja", powiedzieć, co to jest "ja". W zasadzie, nie jest to coś stałe i ustalone, lubi się zmieniać, jeśli w ogóle istnieje. A jeśli się zmienia, to znaczy, że coś innego postrzega zmianę tego "ja", zmianę w czasie, zmianę od okoliczności zewnętrznych względem ciała - człowieka, zmiany w samym człowieku, zmiany od ciała - człowieka względem okoliczności zewnętrznych. W człowieku zmieniają się nastroje/emocje/uczucia, zmieniają się myśli/wyobrażenia, zmieniają się jego czynności. Zmieniają się takie rzeczy, których człowiek nie jest świadomy, a o których ma więcej do powiedzenia nauka oraz ludzie inni niż dany człowiek. Zatem jedno jest pewne: zmiany oraz świadomość ich zachodzenia ("teraz jest tak, a było inaczej"). Potrafimy też powiedzieć, kiedy zmiany nie zachodzą w danym kontekście ("ta szklanka była wczoraj pełna i dzisiaj też jest pełna"). Ludzie często mówią, o swoim życiu: bez zmian, po staremu, ale co mają na myśli, to, jak myślę, że ich poczucie "ja" się nie zmieniło od poprzedniego momentu, gdy ich zapytano. Zarówno wtedy jak i teraz odczuwają coś niezmiennego w sobie. Wiemy, że fizycznie, jest nieprawdą, iż wszystko jest tak samo. Mogą pracować w tej samej pracy, wykonywać takie same czynności, mieć takie same myśli, takie same uczucia. Zachodzą jednak w nich, i na zewnątrz nich zmiany, które jednak nie dotyczą ich odczucia "ja". To odczucie pozostaje niewzruszone. Zatem czym jest "ja"? Chciałbym powiedzieć, świadomością, owym "jestem" wspomnianym przez Wuja. Jeśli tak jest, to wyjaśnione zostanie, dlaczego ludzkie odczucie "wszystko po staremu" ma miejsce. Świadomość rejestruje tylko pewne zmiany (np. "zwolniłem się z pracy") lub brak zmian w pewnym kontekście (np. "od 10 lat mam depresję"). Ludzka uwaga kieruje się na pewne zmiany lub ich brak w pewnych dziedzinach, i tak powstaje odpowiedź na pytanie: co słychać? co u ciebie? Coś postrzega owe zmiany lub brak, i temu spostrzeżeniu towarzyszy uczucie "ja". I tak jak Wuj pisze, nie trzeba umieć pisać ani być poczytalnym, by być, by "jestem" miało miejsce.

Być może jest to dla kogoś, jakiegoś "jestem" sprzeczna treść, bo napisałem, że jeśli "ja" istnieje, to nie jest stałe i lubi się zmieniać, oraz że ja jest świadomością. To dlatego, że nie rozróżniam między tym, co się zmienia, a tym, co postrzega zmianę lub jej brak. Oba elementy występują zawsze równocześnie.

Jestem ciekaw, co myślicie.

wujzboj

wujzboj

krowa

[quote="wujzboj"]....Zauważ, że to ma znaczenie tylko o tyle, o ile człowiek staje się tego świadomy :). Wobec tego problem jest pozorny. Ile jest sensu w twierdzeniu "jestem chory", jeśli ta choroba nie daje żadnych objawów, które mógłbyś zaobserwować? A jeśli są to objawy, które obserwują inni i ciebie o nich INFORMUJĄ, to w rzeczywistości objawy te POSTRZEGASZ. Bo objawami są dla ciebie słowa czy gesty twojego otoczenia. Więc jest to już nie ten przypadek, o którym mowa.[/quote]

Krótko:
Człowiek (i każdy inny Stwór Ziemi) działa w sprzężeniach zwrotnych (o nieograniczonej częstotliwości) a również nakładających się na siebie, co można uznać WARIACJĄ ZMYSŁOWO-UMYSŁOWĄ.
Objawy zewnętrzne SIĘ nie tylko "postrzega" ale "projektuje".... Oznacza to ZDOLNOŚĆ DO MUTACJI, albo jak kto woli do wpadania w coraz to bardziej zwariowane choroby.

Choroby te, jak i każde inne działanie może być inicjowane na zasadzie MAŁPOWANIA (kupowania informacji) ale i tak dochodzi do modyfikacji indywidualnej.

Michał Dyszyński

wujzboj

Michał, czy możesz mi wytłumaczyć, PO CO w tym wszystkim takie konstrukcje, jak jakieś światy równoległe? I gdzie tu paradoks? Wystarczy pamiętać, że fizyka jest OPISEM - i wszystkie paradoksy tego typu znikają. Bo biorą się one z materialistycznego pomylenia pojęć...

Andy72

Podałem definicję: Mamy pewien byt o którym możemy powiedzieć co to za byt - istota oraz 1 bit na oznaczenie czy istnieje czy nie. Więc istnienie jest jednym bitem określającym czy w rzeczywistości taki byt istnieje.
Kluczowe do zrozumienia jest "w Rzeczywistości" w odróżnieniu od "w świadomości"

Andy72